Skírnir - 01.01.1865, Blaðsíða 63
Spjíiin.
FRJETTIR.
63
var treg til þess í fyrstu og vildi eigi nefna slíkt í þingsetningar-
ræöunni (22. desember), en drap {)ó á, a<3 góg rág þyrfti a3 taka
til a<5 bæta úr vanbögum ríkisins. Nú hefir þetta veriS boriS upp
á þinginu af stjórnarinnar hálfu, og efast enginn um, aS samþykki
verður til Jjcss goldiS. — Spánverjar hafa líka átt í deilu viS
Peru, eitt af þjóSveldisríkjunum í SuÖurameríku, en þaS hafði
fyrst boriS á milli, aS spænskum þegnum hafSi Jpótt sjer misboSið
par fyrir handan. Drottning sendi Jþá erindreka til stjórnarinnar
í Lima (höfuSborg landsins) og beiddist bóta fyrir hönd J>egna
sinna. Erindrekinn kvaS sjer óviröulega tekið og eigi trútt um
tvísýni á lífi sinu, meSan hann dvaldi í borginni. Peru hefir verið
eitt af nýlendulöndum Spánverja, en landsbúar urðu mjög upp-
vægir við J»að, að erindrekinn kallaði sig (Ifulltrúa” stjórnarinnar
á Spáni, en eigi sendiboða, og kváðu þeir J;etta gjört til svívirð-
ingar, sem væri peir enn undirlægjur Spánar eða Jiegnar drottn-
ingarinnar. Erindrekinn varð aS fara aptur við svo búið, en Spán-
verjar ljetu flota sinn í Kyrra hafinu leggjast fyrir landið og taka
hertaki þær eyjar pess, er Chincha-eyjar heita, en paðan eru
liafðir dritfarmar til áburðar. Perúmenn bjuggust nú til stríðs og
hjetu á grenndarríkin til liðveizlu og líkast hefði pctta mál komið
Spánverjum í eigi minni vanda en uppreistin á St. Domingo, ef
Frakkar liefði eigi gengið á milli til sætta og fengið Perúmenn
til að heita 100 mill. rjála í bætur. En þær skulu j)ó greiddar
með Jpví móti, að Spánverjar mega taka andvirði þeirrar upphæðar.
á driteyjunum.
Innanlands hefir brytt á ýmsum ágreiningi og eigi var laust
við óspektir um miðsumarsleitið. {>á voru nokkrir liðsforingjar
settir í varðhald og kennt um uppreistarráð gegn drottninguuni.
Prim licrshöfðingi var grunaður um vitorð með pessum mönnum.
Hvort jþetta hefir verið meira en gersakir, vitum vjer eigi, en
meðallagi er drottningin vinsæl, og sá flokkur eykst drjúgum í
landinu, er vill, að Spánn og Portúgal verði eitt ríki, en völdin
beri í hendur Portúgals konungi og ætt hans. — Mon lijet sá, er
tók við stjórn eptir Miraflores, en Paclieco ráðherra utanríkis-
málanna. {>eir áttu eigi meiri vinsældum að fagna en hiuir, enda
fórst {eim flest ófrjálslega af hendi. Bæði fyrir {ær tiltektir, er nú