Skírnir - 01.01.1865, Síða 154
154
FRJETTIIi.
Bandar/kin.
Ii8 viS her Shoefields. Yi8 þetta allt saman fór a8 draga nær
J>eim tíSindum, er gjörSust til lykta, en þau munu bráðum sögS,
þó vjer enn slitum sundur styrjaldar þáttinn.
I janúarmánaSi sendi Lincoln J>ann mann í friSarleitan, er
Blair heitir. Jefferson Davis sendi þrjá erindreka af Suðurríkjanna
hálfu, a8 heyra kostina, en jþeir Lincoln og Seward fóru á móti
j>eim og fundust J>eir í Fort Monroe. En J>ví máli lauk skjótt,
er J>eir heyrSu aS tilskiliS var, aS SuSurríkin gengi aptur í
sambandiS. — Af nýmælum þingsins í Washington látum vjer
tveggja getiS. AnnaS þeirra gjörir J>á breyting á þingsköpuuum,
a<5 ráSherrarnir og fleiri emhættismenn raega taka Jiátt í umræSum
jnngsins og greiSa J>ar skil og skýrslur, er beizt verður. Hin er
sú, aS engin þrælavinna eSur neySarvinna, en sú er
aS dómum fer til hegningar, má framregis uppi haldast
innan endimerkja sambandsins. SambandsJ>inginu er ætlaS,
aS skipa þessu til fullnaSar meS lögum, og fnngum ríkjanna aB
haga tilskipunum sínum eptir þeim fyrirmælum. — 4. dag marz-
mán. vann Lincoln á ný eiÖ aS lögunum. Ávarp hans til þingsins
og þjóðarinnar má í alla staSi kalla hin beztu eptirmæli sjálfs
hans. Hann sýndi fram á hvernig stríSiS, er allir skirrSust í fyrstu,
hefíi magnazt um allra vonir fram, en þa<5 væri þó eigi furSa, er
Sufcurríkin hefSi búiÖ svo um sinn hag og hagsmuni, aS þeir
voru samfelldir þrælaeigninni. Áttundi partur íbúa sambandsins
hef?(i verið þrælar, þá er stríðib byrjaSi. SuSurbúar hefSi viljaS
auka þá tölu, til þess um leiS aS geta eflt hagsmuni sína, en til
þess aS fá því framgengt hefSi þeir viljaS sundra sambandinu.
(1Vjer hjeldum hvorir um sig”, segir hann, ((a8 sigurinn myndi
auSunnari, og þaS myndi aldri koma aS þeim stórræSum, er orSin
eru. Hvorutveggju lesa eS sama guSs orS heilagrar ritningar og senda
bænir sínar upp til ens sama guSs. þaS má aS sönnu kalla furS-
anlegt, aS maSurinn skuli ákalla hinn rjettláta guS sjer til aSstoSar,
aS hann megi gjöra sjer aS munum sveita bróSur síns undir þræls-
oki. En vjer megum eigi dæma, aS vjer eigi verSim sjálfir
dæmdir!” þá segir hann þaS vott um rjettlæti drottins, er hann
hefSi vitjaS svo hvorratveggju, SuSurbúa og NorSurbúa, sökum
þess hneyxlis, er þrælkunin væri, og síSar þetta: ((vjer vonum og