Skírnir - 01.01.1871, Blaðsíða 11
INNGANGTTR.
11
hin nýja herskipan búin og rá8in. Allir vissu, a8 Frakkar vildu
eigi verSa rýrari á velli en þjóöverjar, ef til kæmi, en svo mikið
sem gert var úr hinni nýju skipun í fyrstu og ráSsniIli Niels
marskálks (er þá var fyrir hermálum), var8 sú raunin á, a8 hinn
nýi búnaður hers og landvarna var mestur á pappírnum, þegar á
Jpurfti a8 halda. I>a8 mun vart ofhermt, a8 allur almenningur á
Frakklandi hafi haft þá trú, a8 frakkneskur her blyti a8 hera af,
vi8 hvern sem þrevta væri, e8a þó ofurefii væri til móts. þa8
hefir og lengi veri8 alþýSuatkvæSi í öSrum löndum, a8 vi8 Frakka
þyrfti enginn a8 reyna hreysti e8a atgerfi, og þeim stæSi engin
þjó8 á spor8i. Engir voru trúartraustari í þessu efni en vildar-
vinir og gæðíngar keisarans, en liitt gat þeim ekki dulizt, a8
keisaradæmiö átti vi8 har8snúna fjendur a8 etja í landinu sjálfu.
þeir vissu og, sem sjálfsagt var, hva8 þeir áttu sjálfir undir því,
a8 keisaradæmi8 yr8i sigursælt innanríkis. Enir rjett-trúu8u keis-
arasinnar vildu, a8 keisarinn hjeldi valdi sínu ósker8u, hjeldi svo
áfram a8 efla atvinnuhag fólksins, bæta úr ýmsum þörfum þess
og auka veg keisaradæmisins me8 atkvæBamiklum tiltektum utan-
ríkis. Ekkert þótti þeim hetur falli8 keisaradæminu til trausts
og sta8gæ8is en þa8, a8 hnekkja uppgangi Prússa og ná aptur
Rínarlöndunum (geiranum vestanmegin Rínar a8 landamærum Frakk-
lands). þegar ræ8t var í fyrra sumar á þinginu a8 hleypa ni3ur
hinum árlega herauka frá 100,000 til 90,000, gall Granier de
Cassagnac — einn af hinum einhörSustu keisarasinna — upp móti
orSum eins þingmanna og mælti: Játum oss fyrst taka Rínar-
löndin, en sí8an getum vjer mínkaS her vorn um 200,000 manna!”
í fyrra var sagt frá því í Frakklandsþætti, hvernig hinir gömlu
keisarasinnar ur8u a3 lúta í lægra haldi fyrir nýjum flokki, eSa
þeim mönnum, er mest höfSu vítt einræBi stjórnarinnar (keisar-
ans), einkaniega í útlendum málefnum, og kennt því um, a3 sumt
hefSi or8i8 afar misrá8i8 (t. d. herförin til Mexíkó). J>eir (þ. e.
allur mi3flokkurinn) sög3ust kunna hollari rá3 en hinir keisara-
dæminu til óbilugs trausts, og kvá8ust húnir a8 veita því alhug-
a3 fylgi, ef þa8 sneri af förnum vegi á rjetta þingstjórnarlei8.
Keisarinn fjellst á rök og rá8 þessara nýju vina sinna, og honum
þótti þá mál sitt og ættar sinnar komi8 í gó8an sta8, er hann