Skírnir - 01.01.1871, Blaðsíða 80
80
ÓFRIÐDRINN.
þar sönnu nær, er hann talaSi um skrílinn, og þa8 hafi meir en
fullræzt sí^an, fjellu Jules Favre illa orS hans, og svaraSi £eim
heldur ákaft. Eptir þaS færSi hvor um sig sönnur fyrir því, er
teir höfSu sagt í brjefunum, og dró þá til fuils í sundur. MeSal
annara orSi sagSa Bismarck þetta: „Strassborg er lykillinn aS
okkar eigin húsi; hann verS jeg aS fá!“ og síSar: „jeg er sann-
færSur um, aS oss lendir aptur í stríS viS Frakkiand innan eigi
langs tíma, og þá viljum vjer standa svo vel aS vígi, sem oss
má nú vinnast vit og dugur til aS búa í haginn“. J>aS minnsta,
sem þjóSverjar gætu gert sig ánægSa meS, væri Elsas og Mosel-
hjeraS meS Mez og Chateau-Salins. ViS JaS iaulc fyrstu viSræSu
þeirra, en fundust aptur um kveidiS. J>á beiddist J. Favre aS
vita, hvaS gert raundi aS kostum til vopnahljes, en nefndi 14
daga, aS kosiS yrSi til þings, og þar tekin lögmæt stjórn.
Bisiharck kvaS hjer bera fulla nauSsyn til, en kostirnir kæmi
undir því, er yfirstjórn hersins (þýzka) þætti hlýSa mega. þegar
hann hafSi talaS viS þá konung og Moltke, sagSi hann upp kost-
ina, en þeir voru, aS borgirnar Strassborg, Toul og Pfalsburg
skyldu upp gefnar viS þjóSverja. „Strassborg verSur hvort sem
er“, sagSi hann, „bráSum á voru valdi, og foringjar hervjelaliSs-
ins geta nú mælt þann 'tíma dagamáli, sem hún á eptir". Jules
Favre varS heldur skapbrátt, er Bismark krafSist ens sama um
varnarliS þeirrar borgar, og stökk þá upp og mælti: „J>jer
gleymiS því, herra greifi! aS þjer eigiS tal viS frakkneskan mann.
J>ar skyldi þó ærna bleySi til, aS selja hina hraustustu drengi í
hendur fjandmanna sinna, er oss þykja, og öllum út í írá, hafa
unniS til ens bezta orSstírs í vörn sinni“. Bismarck kvaSst ekk-
ert hafa mælt til aS skaprauna honum, en tekiS þaS eina fram,
sem hjer hlyti fram aS koma aS leikslokum. Ætti þingiS aS koma
saman í París, krafSist hann þar aS auk, aS Mont Valerien,
öflugasta vígiS utanborgar, yrSi gefiS J>jóSverjum á vald, en Jules
Favre svaraSi, aS hann gæti J>á eins vel heimtaS alla borgina.
J. Favre fór þá fram á, aS þingiS yrSi haldiS í Tours, og þyrfti
þá ekkert til aS skilja um höfuSborgina. Hinn tók því ekki fjarri,
og lofaSi aS fara enn á fund konungs og vita, hvaS hann vildi
láta til slaka. Konungur fór nú ofan af kröfunum um Tonl og