Skírnir - 01.01.1871, Side 21

IMfGANGUR.
21
og þóttust eigi geta skilið neitt í, hversvegna menn á Frakkiandi
gerSu út af því svo mikió braml og hávaða. BiaS Bismarcks
(Nordd. állg. Zeit.) kva<3 konungskosningu Spánverja Prússum
óviSkomandi meS öllu, enda hefSi stjórn konungs átt hjer engan
hlut aS máli. J>a8 væri reyndar undarlegt, er stjórn Frakka-
keisara sneri sjer a8 Prússum um þetta mál og eigi aS stjórn-
inni í Madrid, en J>aS hefði aS eins fariS hennar á milli og
prinsins. J>aS væri stjórnarinnar á Spáni aS halda hjer svo
svörum uppi, sem henni Jætti JjóSin eiga hjer rjett á og vera
öSrum óháS um kjör sitt. — Nú víkur sögunni til Ems. J>eir
komu JangaS til Vilhjálms konungs: Werther, sendiboSi hans frá
París, og Benedetti greifi, sendiboSi Frakkakeisara. Erindi
Wertbers var þaS sjerílagi, aS skýra konungi nánar frá óhug
manna í París og J>eim kröfum, er þegar mundi aS honurn
snúiS, en Benedetti bar þær fram rjett á eptir (þann 9. júlí) svo
lagaSar, aS hann skyldi banna frænda sínum aS þiggja kórónu
Spánar. Konungur kvaSst engu J>urfa hjer fyrir aS svara sem
konungur Prússaveldis, tignarstaSa sín á þýzkalandi væri aS öllu
óviSriSin Jetta mái, og þaS væri aS eins sem höfuS ættar sinnar,
aS hann hefSi fengiS tilkynning um ráS prinsins. Bann og boS
væri hjer jafnfráleitt, J>ar sem fullveSja maSur ætti í hlut. Hann
færSist Jiví meS öllu undan kröfunum, og svaraSi hinu sama, er
Benedetti ítrekaSi máliS viS hann tveim dögum síSar (þann 11.
júlí). Prinsinn var eigi sjálfur viS staddur, en fjekk þegar aS
vita, hvaS í efni var. Menn vita eigi, hvaS konungur eSa aSrir
kunna hafa ráSiS honum, en þaS bar nú til bóta, aS faSir hans,
er fyr var nefndur, gerSi þaS ljóst (12. júlí), aS hann tæki
aptur jákvæSi sonar síns, því hvorugur vildi svo þiggja kórónu
Spánar, aS þaS færSi böl og blóSsúthellingu yfir alla NorSurálfuna.
Stjórnin á Spáni ljet þegar sendiboSa sinn bera ráSherrum keis-
arans þessa tilkynningu, Menn skyldu nú ætla, aS öllum mis-
klíSum væri lokiS, og daginn áSur hafSi Grammont hertoga þótt
þaS eigi taka svari, er Em. Arago spurSi, hvort Frökkum og
Prússum bæri nokkuS fleira á milli en þetta mál. í forsal þing-
hallarinnar komst Ollivier svo aS orSi (12. júlí um hádegi) viS
nokkra þingmenn; „vjer höfum aldri heimtaS annaS, en aS ríkis-