Skírnir - 01.01.1871, Blaðsíða 71

ÓFKIÐPRINN.
71
nr landi og í varShald, en gæSingar hans og transtavinir foknir
ví8s vegar fyrir storminum, er lengi hafSi legiS í klökkum um-
hverfis heiSríkju auSsins, glaumsins og gleSinnar, er Jpeir höiSn
veriS aSnjótandi í þjónustu herra síns. Sem nú iauk — me5
slysum og ósigri — mátti vi8 því búast, aö keisaradæmib mundi
eigi verSa vel sungiS úr hlaSinu. Vjer viljum eigi herma um-
mæli þeirra manna (blaSa), er ávallt liöfSu spúS eitri á keisar-
ann og keisaraættina. Eptirmælin urSu hjer ekki annaS en hrak-
yrSi um Napóleon þriSja, ætt hans og vini, einber glæpasaga frá
öndverSu og rakinn fordæSuferill aS glötunargildrunni viS Sedau
2. september. En oss þykir rjett aS færa tij sýnishorn af því,
er stóS 1 sumum höfuSblöSunum, eSa þeim er voru í meiri met-
um. Edmond About, ritstjóri þess blaSs, er Soir heitir, og vinur
Napóleons keisarafrænda, hafSi komizt svo aS orSi eptir ófarirnar
viS Wissemburg og Wörth: ((Veslings Frakkland! þaS hefir um-
boriS allt viS 'þann mann, er sagSi, aS keisaradæmiS væri friSur-
inn, og síSar, aS þaS rjeSi veg og sigri, riptingum óheiSarlegra
samninga, sanngjarnlegri landamerkjum, eSur giptu og gengi, þar
sem vopnunum yrSi beitt fyrir rjettindum eSa hagsmunum. Frakk-
land hefir trúaS slíkum fortölum, treyst Jiamingju drottins síns,
trúaS ósíngirni Mornys, siSvendi Troplongs og frelsisást Oliviers.
En hvernig vaknar þaS nú af draumi sínum! Nú er raunin orbin
sú, aS keisaradæmiS hefir be&iS ósigur fyrir dugleysi þess er
stýrSi og ráðleysu foringjanna, aS Frakkland verSur aS þola fár
og böl af fjendum sínum, neyS hörmunganna ofan á vanvirSuna.”
I annari grein talaSi hann síBar um keisaranafniB, hiS frakkneska
uempereur”, er væri dregiB af latínska orSinu imperator; kvaS
þaS eptir uppruna sínum merkja sigurvegandi hershöfSingja, en
brygSist þeiin sigurinn, er þaS nafn bæri, þá yrBi þaS marklaust.
Eptir atburSina viS Sedan, má nærri geta, aS ummælin í blöS-
unum yrBi enn óvægilegri. Menn höfBu og smámsaman komizt
yfir ýmsar skýrslur, brjef og leyndarskjöl, er tjáSu mart ófagurt
af leyndarmálum keisarastjórnarinnar og hirSarinnar, því þaS
hafði mistekizt aS koma þeim undan, eSa eyða þeim.1 Af þess-
‘) |>aS sem sjerilagi þólti koma berast fram, var (íhóf og ejðslusemi
hirðarinnar, fjárveitingar keisarans svo furðu gegndu, við gæðinga sina