Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1883, Side 56

Skírnir - 01.01.1883, Side 56
58 ENGLAND. f>ann 19. aprll dó náttúrufræðingurinn mikli, C h ar 1 es Darwin, þá kominn á íjórða árið um sjötugt. Hjer missti England hinn alfrægasta sona sinna á þessari öld, vísindin og hinn menntaði hluti mannkynsins forustuleiðtoga í rannsóknum náttúrulifsins. það er oss ofvaxið, að skýra svo frá í stuttu máli rannsóknum og afrekum þessa manns, að vjer hljótum ekki að játa, að lesendur vorir verði litlu nær að geta metið það, sem hann hefir fundið og framsett i ritum sinum. Vjer viljum því heldur hlíta nokkrum ummælum um hann í dag- blaðinu Times, sem vjer bætum hjer síðar við að niðurlagi. Charles Darwin fæddist 12. febrúarmán. 1809. 1825 kom hann til háslcólans í Edínaborg, og áður enn hann fór þaðan (eptir 3—4 ár?), hafði hann lesið upp fyrstu ritgjörð sína í náttúru- fræðafjelaginu Plinius Society; efni hennar úr dýrafræðinni. Síðan komu í tímarit margar ritgjörðir eptir hann, sem öllum fannst mikið til koma, og sjerílagi hinum fræga jarðfræðingi Charles Lyell. Darwin var á herskipinu „Beagle“, sem sigldi umhverfis jörðina, og var 5 ár á þeirri ferð, frá 1831—1836, því víða var dvalið all-lengi til að kanna lönd, höf og eyjar, dýrakyn, jarðargróða og jarðlög. Um þá ferð — eða lýsingu rannsókna og funda — ritaði Darwin stóra bók i tveim bindum, sem kom á prent 1845. Öllum fannst mikið um þetta rit, en í því má finna margan vísi þeirra kenninga, sem síðar komu fram í ritum Darwins. Áður enn þetta rit kom, hafði hann lika birt ymsar ritgjörðir, t. d. um myndun kurjelseyja, jarðlög í Suðurameríku, um eldfjallaeyjar og fl. þá hafði hann lika tekið til að rannsaka, hvernig moldin er undir komin, og þeim rannsóknum hjelt hann áfram síðan, og hin síðasta rit- gjörð hans var um það efni, eða hvern þátt ánamaðkar eiga í plöntulífinu og yfirborðsmyndun jarðarinnar. Höfuðrit hans, eða þau sem hafa áunnið honum mesta frægð, eru ritin um „Uppruna tegunda og kynþátta*, um „Kynferði mannsins og æxlunarhætti dýranna“. — Darwin var heldur heilsutæpur, en ferðirnar juku hjer á, er hann var ávallt mjög sjóveikur, og hlifði sjer aldri við neinu veðri nje vosbúð, þegar hann var á landi. Hann reikaði um mýrar og skóga, og ljet opt fyrir-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.