Skírnir - 01.01.1888, Qupperneq 9

EVRÓPA ÁRIÐ 1887.
11
Kauffmann að nafni, skaut franskan hermann og særði annan.
Hann sagði það væri óviljaverk og málið var rannsakað ná-
kvæmlega. Hinir frönsku menn höfðu verið á dýraveiðum og
Frakkar sögðu að þeir höfðu verið staddir Frakklands megin
við landamærin, en þjóðverjar, að þeir hefðu verið staddir sín
megin, þegar skotið var á þá. En áður en rannsóknunum var
fyllilega lokið, vatt Bismarck bráðan bug að og sendi ekkju
hins franska hermanns 50,000 mörk i manngjöld og bréf,
sem var á þá leið, að hinni þýzku stjórn þætti þetta illt verk
og það væri mannúðarskylda hennar, þó það væri ekki laga-
skylda, að bæta það. Eptir að Bismarck hafði tekið svona í
strenginn, hjaðnaði málið niður í næsta mánuði. Yms frönsk
blöð sögðu, að Bismarck hefði ekki þorað í Frakka vegna
Rússa og þess vegna tekið svona i máiið. Frökkum kom
vel atvik sem bar við í októbermánuði. Rússneslcur stór-
fursti, ættingi Rússakeisara, hélt ræðu umborð á frönsku gufu-
skipi í Havre og sagði, að hann og margir landar hans mundu
berjast undir fánum Frakklands, þegar til þess kæmi, en það
væri enn ofsnemmt, þvi öilum vinum þjóðverja væri enn ekki
búið að ryðja úr embættum á Rússlandi. Blað hinnar rússn-
esku stjórnar «Journal de St. Pétersbourg* (blaðið lcemur út
á frönsku í Pétursborg) neitaði, að stórfurstinn hefði talað þau
orð, sem honum voru lögð í munn, og Fralckar sjálfir báru
það aptur, en þjóðverjar sögðu: Kampavínið franska hefur
gert manninum létt um að tala, og «in vino veritas» (í víninu
er sannleikurinn). «Kölnische Zeitung» (Kölnartíðindi) sagði
Rússum til syndanna. það væri ofseint að byrgja brunninn,
þegar barnið (stórfurstinn) væri dottið ofan í. þjóðverjar hefðu
lengi vitað, að þeir ættu fjandmenn fyrir vestan sig og austan,
en sá væri munurinn, að það væri ljón fyrir vestan þá, en
slæg og blóðþyrst tígrisdýr fyrir austan.
II. Ferdínand af Coburg og Búlgaría.
Nú vikur sögunni til Búlgaríu. Arið 1886 var Alexander
fursti ráðinn úr landi með undirróðri Rússa, og Stambúloff,