Skírnir - 01.04.1905, Blaðsíða 92

188
Ritdómar.
neðst) firir þínsligt (sbr. nvju útg. bls. 6918 og 10326). Þetta
eru nóg dæmi til að sína ifirburði níju útgafunnar. Enn einkum
er það gleðilegt, að útg. hefur tekist með hjálp Finns Jónssonar að
lesa meginið af hinni máðu blaðsíðu handritsins, sem Hannes Finns-
son hafði gefist upp við og Olafur Pálsson ekki getað lesið nema
lítið af. Útg. hefur þannig bjargað þessum kafla sögunnar frá
glötun. Samt eru hjer enn sumir staðir vafasamir eða grunsamir,
og eru þeir auðkendir í útgáfunni.
Jafnframt Stokkhólmshandritinu hefur útgefandinn auðvitað gef-
ið út efnisifirlit Jóns Olafssotiar ifir hinn tínda kafla sögunnar, eins
og gert var í báðum eldri útgáfunum, enn með meiri nákvæmni.
Útgefandinn á þakkir skilið af öllum þeim, sem unna forn-
sögum vorum, firir þessa vönduðu útgáfu. Vjer vitum nú, hvað í
handritinu stendur. Enn handritiö er nokkuð misleitt og als ekki
óskeikult. Útg. skírir frá, að það sje skrifað með 3 rithöndum;
8 firstu blöðin ( = l.heftið) eru skrifuð með fornlegri hendi frá 13.
öld, entt hitt með 2 höndum, sem varla eru eldri en frá síðari helm-
ing 14. aldar, og hefur útg. leitt sennileg tök að því, að brotið,
sem brann, hafi verið ritað með annarihvorri af þessum 2 síðari
höndum. Sumstaðar virðist texti sögunnar enn vera aflagaður, og
skal jeg leifa nijer að benda á nokkra slíka staði.
A bls. 64—65 (= 323), þar sent Þórarinn leggur á ráðin, hverja
Barði skuli velja í förina, og getur meðal annara um Auðólf á Auð-
ólfsstöðum, hefur auðsjáanlega fallið burt grein um Arngrím fóstra
Auðólfs, sem Barði kveður síðar til farar með sjer; sbr. bls. 67 neðst
og 68 efst, 7122 og 802 ( = 328, 334 og 346). — A bls. 701 (= 33115)
steudur að »maör« hafi játað á sig, að hann hafi tekið burt þann
lim uxans, sem hvarf; þessi »maðr« er enginn annar enn Þuríðr
húsfreyja — »maðurinn« biður húskarlinn »ei dirfa sik um at
rœða« (sbr. bls. 7322 = 33710) — og er líklegt, að hjer eigi að rita
Þuríðr í stað »maðr«. — Á bls. 7226 (= 3361) á víst að lesa íVaðil
firir »í Víðidal«. Það nær engri átt, að GuÖbrandssinir hafi »komiÖ
út vestur í Víðidal«. Eftir sógunni eru þeir hjer á leið frá skipi því,
sem flutti þá út, og koma að vestan, enn ætla norður í Vatnsdal,
og mæta Barða, sem kemur að norðan, íVíðidal, á Aski1). Er
þá ljóst, að þeir hafa komið út vestar enn í Víöidal. Höfnin Vaðill
*) Þaö örnefni þekkist nú ekki, en hlítur aö hafa verið einhvers-
staðar milli Gljúfrár og Lækjamóts. Johnsens jarðatal nefnir (bls. 230)
Áskot, eiðihjáleigu hjá Þorkelshóli. Verið gæti, að það nafn væri af-
hökun firir Ask-kot, og að þar hefði Askr verið?