Skírnir - 01.04.1905, Blaðsíða 94

190
Ritdómar.
Aftan vi5 útgáfuna eru vi'sur þœr, &em í sognnni eru, færðar
til rjetts máls og skíröar af prófessor Finni Jónssini. Er þar mikið
a að græða, sem viðmátti búast, enn þó er sumt enn óljóst i þessum
vísum og sunit, sem líklega aldrei verður lagáð eða skírt til hlítar.
Reikjavik 23. febrúar 1905.
fíjörn M. Ulsen.
; i! í * * *
Henryk Sienkiewicz: Quo vadis? (Hvert ætlarðu?). Saga frá tíráum
Nerós. Þorsteinn Gislason þýddi. fíeykjavík 1905. Arinbjörn
Sveinbjarnarson og Þorst. Gislason gáfu út.
»Svo leið Neró hjá eins og hvirfilvindur, eins og vfgabrenua,
v irgúid og drepsótt, en í Róm reis upp kirkja Póturs postula, tók
þaðau yfirráð yfir heiminum og stendur þar enn«, segif ■ niðurlagi
sögunnar. Og einmitt þetta er efni lienuar. Hiin er itm Neró og
lífið í Rómaborg á hans tímutn. Eins og voðablandinn draumur
líður fiin rómverska menning fram fyrir hugskotssjónir lesandans
í litauðgum, lifandi myndum. Þar er ofgnótt auðæfanna, stjórn-
laust óhóf, grimd og spilling samfara fáguðu andríki og snyrti-
mensktt. Og vór sjáum kristnina festa rætur í þessum jarðvegi
og vaxa ttpp af blóði píslarvottanna. Vér sjáunt frumherja mann-
kærleikans deyja sigrandi í úlfsgini hins rómverska ragnarökkurs.
Efnið er því svo stórfenglegt sem mesc má verða; það er einn
furðanlegasti kafli veraldarsögunnar. Og ekki eykur það gildi bók-
arinnar lítið, að hún að lærðra manna dónti styðst í hvívetua við
áreiðanlegar sögurannsókuir, enda hefur höfundurinn getið sér stór-
mikla frægð fyiir bókina. Sagan er 519 bls. og framan við hana
er mjög fróðlegur formáli eftir P. Vetlesen, norskan mann. Er
þar ytirlit yfir menningu og lifnaðarhætti í Rómaborg á þeim tím-
um er sagan gerist. Hver sem vill með hægu móti kynnast þessum
kafla úr sögu mannkynsins, ætti því að lesa þessa bók. Það mun
borga sig.
Islenzka þyðingin virðist pryðisvel af hendi leyst og allur ytri
frágangur er einhver hinn bezti er sést hefur á landi hér. G. F.
* * *
Arni Garborg: Týndi faðirinn. Þýðing úr nýnorsku eftir Arna Jó-
hannsson. Þriðja útgáfa. Reykjavík 1904. hostnaðarmaður:
Davíð Ostlund.
Eg skal vera fáorður unt þessa bók, því allmikið hefur verið
á hana minst í íslenzkum blöðunt, og hitts vegar virðist hún hafa