Skírnir - 01.04.1905, Blaðsíða 95

Ritdómar.
191
fallið alniemuiijii í geð, þar sem á stuttum tíma hafa komið 3 út-
gáfur af henni. .— Bókiti er merkileg. Hún er .alvarleg bók, hug-
leiðiugar um lífið og dauðann, stuttar og reikular, eu skarpar og
andríkar, eins og von var til úr þeirri átt, Þar er sjúkur hugur,
er leitað hefur yndis í harðbrjósta stímabraki heimsins, en gripið í
tómt. Hanu fer þá að leita föðursins, leita guðs, er hann hefur
týnt, leita að friði og hvíld, en efasemdirnar þyrpast að í hverju
spori, eins og fölnuð laufblöð í haustblænum. En þessum efa-
semdurn lætur bókiu mæta hinn starfandi mannkærleika, er sprettur
af því að gera öðrum gott, kærleikann sem losar mauninn úr
böndum heimshyggjunnar og gerir hann frjálsan.
Sti'llinn er dagbókarstíll, eða öllu heldur biblíustíll, einfaldur
og fagur. Eg hef ekki frumritið við hendina, en þyðingin virðist
mjög vel af hendi leyst.
Ytri frágangur bókarinnar er einkar-snocur. G. F.
* * *
Barnavinurinn Kveldúlfur. Srnásögusafn. Fyrsta hindi. Aknreyri.
Koxtnadarmaður Oddur Björnsson. 1903.
Kver þetta er eins og annað sem útgefandi þessi lætur frá
sér fara, hið snotrasta að prentun og pappír, og er slíkt kostur
mikill, þótt sumir barnabókaútgefendur virðist 1/ta öðrum augum á
það mál. Það er ekki komið enn inn í meðvitund manna, eins eg
þarf að vera, að ekkert sé ofgott handa börnunum. Þetta sýna
útgefendurnir með því að spara fáeinar krónur til þess að eignast
almennilegan pappír í barnabækurnar sínar og kaupendurnir með
því að heimta slíkt ekki, þótt bókin kynni að verða fám aurum
dýrari fyrir vikið. En útgefandinn hefur hér borist upp á annað
sker; málið a kverinu er langt frá því að vera svo gott sem skyldi;
þar er margt af óviðkunnanlegum orðum og orðatiltækjum og út-
lenzkulegum. Það er fjarri því að á söguuum sé barnamál, eða
málið og búningurinn, er sögukonurnar góðu hafa kunnað að færa
frásagnir sínar í. Utgefandinn þarf aÖ hafa betri gætur á málinu
á framhaldsbindum ritsafns þessa, en hann hefur gert í þetta sinn,
og það getur hann; hefur hann sýnt það á því, sem hann hefur
sjálfur ritað; það má telja það vist, að houum sé ant um, að smá-
sögusafn þetta verði sannur vinur íslenzkra barna, og það má telja
víst að svo verði, ef bonum tekst að láta efnisval og efnisbúning
framhalds þess svara til ytra búuingsins á þessu fyrsta bindi. J. S.