Skírnir - 01.04.1905, Blaðsíða 91

Ritdómar.
187
Gautrekssonar og Ólafs saga Tryggvasonar. Það hafði þá orðið
þessum síðari kafla Heiðarvíga sögu til lífs, að Svíar höfðu í nokk-
urs konar ógáti sent Arna Magnússini að eins 12 skinnblöð, sem
firsti kaflinn var á, framan af handritinu, en skilið eftir síðari kafl-
ann, sem var áfastur við sögur þær, er á eftir fóru.
Hannes Finnsson gerði eftirrit af þessum kafla sögúnnar, sem
eftir var, og varð hann síðan kunnur í afskiftum eftir hans eftirriti.
Enn ekki var sagan pret^uð fir enn árið 1829 í Islenditiga sögum
þeim, er norræna fornfræðafjelagið gaf þá út, 1. bindi. Er sú út-
gáfa mjög ófullkomin, prentuð eftir ljelegri afskrift af eftirriti
Hannesar Finnssonar. Síðan var sagan gefin út í annað sinn 1847
í hinum síðari Íslendinga sógum 2. bindi, af Jóui Sigurðssini. Er
þar farið eftir afskrift, sem Ólafttr Pálsson (síðar dómkirkjuprestur
og prófastur) hafði gert 1841 og þeir Jón Sigurðsson báðir síðan
borið saman við frumritið. Þessi útgáfa er miklu betri enn hin
firri, margar villur leiðrjettar eftir handritinu og einkum hafði Ólafi
Pálssyni tekist að lesa ot'ð og orð á stangli á einni blaðsíðu handritsins,
sem var svo máð, að Hannes Finnsson hafði als ekki treist sér við
hana. Samt er útgáfati ekki alstaðar nógtt uákvæm. Hún ber það
víða nteð sér, að eftirrit Ólafs Pálssonar hefur verið gert í hjáverk-
um og flíti og ekki með nægri vandvirkni og ifirlegtt.
Nti hefir hinn góðkunni Islandsvinur Kr. Káliind gefið söguna
út í 3, sinn með allri þeirri vattdvirkni, sem nú er heimtuð, staf-
rjett eftir handritinu, og eru bönd og skammstafanir prentaðar með
skáletri. Hattn hefur mjög víða lagað staði í söguntti, sem vóru
ranglesnir í útg. 1847. Nú síttir það sig t. d., að jeg hafði getið'
rjett til, að það ætti að lesa melt enn ekki mest í eggjtin Þuríð-
ar, móður Barða, við sönu sína á bls 74 3 (337 neðst)*. Handritið
hefur >'>mellt«. Á bls. 63 13 (321 9) á að lesa verksnúð mikinn
enn ekki verksmtð mikittn (hdr. »verksnvð«). Áður enn mjer
var kunn þessi n/ja útg., hafði jeg skrifað útgefandanum leiðrjett-
ingar á 4 stöðum í miðútgáfunni (3471 ok vit firir ok við, 34911
áit f. átt, 3661 virða f. verða, 3741 lystr f. lysti); allar þess-
ar tilgátur ntínar hefur nyja útg. staðfest (sjá bls. 806, 81 25, 9212
og 967); hdr. hefttr það, sem jeg gat til. Enn hefur ttyja útgáfan
lagað villuna »miðr vel« í miðútg. (330. bls. neðst) — þar á að
standa:. í Víðin esi samkvremt hdr. — og »þermsligt« (bls. 387
*) Firri tilvitnanin vísar fil útg. Kálunds, enn í svigum er blað-
siðutal ntg. 1847.