Skírnir - 01.12.1908, Blaðsíða 21

Grráfeldur.
509
að ha-fa strítt honum og hætt hann, gert hann dulan í
skapi og einrænan, hræddan við mennina — enginn,
ekki einu sinni Baldvin. —
Hringarnir fundust í vestisvasa líksins.
Þá varð það þegar hljóðbært, að Jónas og Lina hefðu
verið trúlofuð — komin að því að opinbera.
Alla dagana, sem Jónas vantaði, hafði Lína enga dul
dregið á vináttu sína og Baldvins. Eftir þetta fór hún að
klæða sig alsvarta og ganga með sorgarsvip. Þannig kom
hún fram við jarðarförina.
Þetta athæfi vakti svo almenna gremju og fyrirlitn-
ingu, að Línu var hvergi vært á eftir. Baldvin vildi þá
ekki líta við henni heldur og hún sá þann vænstan, að
hröklast burt úr firðinum. —
En langt fram eftir sumrinu fóru ungir menn á
Gráfeldseyri eins konar pílagrímsferðir upp að fjallinu
til þess að sjá staðinn, þar sem Jónas hafði klifrað ofan.
Sú klettaþraut bíður lengi eftir þeim næsta.