Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1908, Blaðsíða 65

Skírnir - 01.12.1908, Blaðsíða 65
Islenzk heimspeki. 353 líkamlegri vinnu. Af því er líklega að nokkru leyti sprottin þessi leti, sem stundum er kvartað um á gáfu- mönnum; þess vegna er Njáll værugjarn og situr oft auð- um höndum. En á Brynjúlfi sannaðist hið fornkveðna: Þótt nátt- úran sé larnin með lurk, o. s. frv. Nýjar efasemdir vakna hjá honum og hann fer nú að glíma við þær voða mót- sagnir, sem hans rökvísa skynsemi finnur í trú þeirri, sem hann hafði verið alinn upp í. Og það her vott um hversu ljóst þessi ungi útróðrarmaður hugsar, að hann verður tvígyðistrúar. Því þegar að er gáð, sést að það sem hann hafði lært var í rauninni þetta, að stjórnend- ur himins og jarðar séu tveir; heitir annar guð en hinn -djöfull og hvorugur almáttugur, en eiga með sér nokkurs konar skinnleik um forlög mannanna og veitir ýmsum betur. Nú kyntist Brynjúlfur (og lærði utanbókar spjalda á milli), Njólu, hinu heimspekisborna guðfræðiskvæði Björns ■Gunnlaugssonar. Þetta var boðskapur frá skyldum anda, og þarna fekk hugur hans hvíld að mestu leyti frá efa- semdum sínum. Það er að segja um stund. Brynjúlfur hefði ekki verið heimspekingur að eðli, hefði Njóla ekki einmitt knúið hann til að hugsa áfram. En guðfræðin ber, eins og búast mátti við eftir ment- un hans, heimspekina hjá honum alveg ofurliði. Heim- spekin var þarna hjá honum einmitt það sem fornu guð- fræðingarnir vildu að hún væri, ambátt guðfræðinnar. Sannleiksleitin var ófrjáls, og því búið að færi líkt og »skyli haltur henda hrein í þáfjalli«. VIII. Þegar Brynjúlfur er á 32. ári verður hann undarlega veikur. Eitthvert heilsuleysi virðist því miður ekki óal- gengt á miklum vitmönnum og mætti nefna þess ýms <læmi frá Paseal (og þó fyr væri) og til Nietzsche. En
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.