Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1908, Síða 26

Skírnir - 01.12.1908, Síða 26
314 Ofát. •öllu sællífi er ofát. Menn fara að sækjast eftir marg- breyttri fæðu, krydda hana alls konar óhollum efnum og borða meira en þeim er holt. Og ofátið verður þeim enn óhollara, sem lítið hafa fyrir lífinu, heldur en þeim, sem erfiða í sveita síns andlitis. Það er kunnugra en frá þurfi að segja, hvernig hver stórþjóðin á fætur annarri hefir skemt sig og úrættast út úr sællífi og orðið undirokuð af hraustum og harðfengum þjóðum, sem voru aldar upp við skort og nægjusemi og hertar í erfiðri lífsbaráttu. Persar, Babýlóníumenn, Rómverjar, Spánverjar o. fl. hafa þannig orðið að lúta í lægra haldi, og nú nýlega höfum vér séð, hvernig Rússar fóru halloka fyrir Japönum. Það er álit flestra, að sigur Japana hafi nær því eingöngu verið þvi að þakka, að þeir voru óspiltari af alls konar óhófi en Rússar, og ekki sízt hinu óbreytta mataræði þeirra. »The yellow peril« eða guli háskinn, sem svo mikið er talað um á seinni árum meðal hvítra manna, er i rauninni ekki annað en vond samvizka út af því, hve óhófsamir vér erum í samanburði við gula menn, og reynslan hefir sýnt, að nægjusemi er ein af höfuðdygðunum. Þýzkt raáltæki segir: Der Mensch ist was er isst, en það þýðir: Maðurinn er það sem hann étur, og er mikið satt í því. Efnin i líkamanum eru fengin úr matnum, sem étinn er. Til þess að viðhalda líkamanum og bæta honum upp þau efni, sem stöðugt slitna og ganga úr sér við lífsstarfið, verðum vér að borða, og með matnum bæt- um vér líkamanum upp þau efni, sem eyðast. En þar að aukí borðum vér til þess að gefa líkamsvélinni hita, öldungis eins og vér kyndum undir gufukatlinum til þess að gufa myndist, sem geti hreyft gufuvélina. Maturinn er því sumpart eldiviður, sem brennur í líkamanum, og hitinn, sem myndast við þann bruna, er blóðhiti vor, um 37° C.; en sá hiti er nauðsynlegur til þess að efnabreyt- ingar þær geti orðið í frumlum líkamans, sem viðhalda lífi þeirra og allrar heildarinnar. Fæðan þarf nú ekki að vera margbrotin til þess að líkaminn fái þau efni, sem hann þarfnast sér til viðhalds og vaxtar, og nægilegt eldsneyti til viðhalds hitanum, því
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.