Skírnir - 01.12.1908, Blaðsíða 49

Kvenréttindahreyfingin í Ameríku.
337
að einmitt sá maður (faðir hennar), sem óánægðastur hafi
verið með framkomu hennar í kvennamálinu, hafi orðið
fyrstur til að benda henni á réttustu leiðina.
Af ýmsum ástæðum varð þó ekki af því að þær
Elizabet og Lukretia stofnuðu kvenréttindafélag þegar er
þær komu heim. Elisabet var þá nýlega gift Henry
Stanton, lögfræðingi, sem tók mikinn þátt í þrælamálinu.
Þau áttu heima í Boston og heimili þeirra varð samkomu-
staður margra af helztu stjórnmálamönnum og rithöfund-
um Bandaríkjanna, sem búsettir voru í Baston. Hún
kyntist því ýmsum almennings málum, einkum þræla-
málinu. 1847 fluttust þau til smábæjarins Sencea Falls;
þar vantaði hana öll þægindi stórborgarinnar, og alla um-
gengni við andlega jafningja sína. Hún varð að berjast
við óholt loftslag, lélegri húsakynni, og þar af leiðandi
sjúkdóma, vinnukoeuleysi og ýmsa örðugleika. Alt þetta
varð til þess, að hún fór að bera hagi k venna saman við
hagi karlmanna. Auk þess voru í nágrenni við hana
margir fátæklingar; þeír höfðu fengið svo mikið traust á
henni, að hún var oft sótt um nætur, þegar börnin voru
veik, eða konu og börnum var ekki vært fyrir drykkju-
skap húsbóndans. Hún sá, að konurnar voru daglega al-
veg ósjálfbjarga, ef menn þeirra notuðu rétt sinn. Fyrir
því byrjaði hún að berjast fyrir lögum um séreign giftra
kvenna með Ernestina Rooce. Komust þau loks á í þing-
inu í Massachusells 1848.
En erfiðar heimi{sástæður og bágindi ýmsra kvenna
sern hún kyntist í Seneca Falls, sýndu henni fyrst, hvaða
ráð væru til að bæta úr þessu. Og þegar hún svo 14.
júli 1848 hitti Lakretíu Mott og fleiri kuuningjakonur
sinar með henni, þá jós hún út í áheyrn þeirra allri
gremju sinni út af kjörum kvenna. Það varð til þess að
sama kveldið sendu þær út fundarboð í Seneca Falls.
A fundinum átti að ræða um kvenréttindamálið. Undir
fundarboðinu stóðu þær Elizabelh Stanton, Lukretia Mott,
Maria Wrigth, Mary Ann, M. Clintack og Jane Hunt.
Allar voru þær kvekarar nema Elizabet. Fundinn átti
22