Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1915, Síða 34

Skírnir - 01.12.1915, Síða 34
370 Nýtt landnám. menn, sem lifðu á Skrælingja vísu. Hann þóttist þar kenna landa sína og hugði, að það væru afkomendur Is- lendinga, sem fiúið hefðu af Grænlandi og ætlað til Vín- lands. Reynist þetta rétt, ber okkur að rækja við þá frændsemi á drengilegan hátt og gefa þeim aftur alt, sem þeir hafa mist. Islenzkt landnám ætti einnig að hafa efnahagslegar afleiðingar. Framleiðsla okkar er mjög einhliða, svo flest- ar lífsnauðsynjar þarf að flytja og kaupa frá útlöndum. Hve lítið sem úr þessu yrði bætt, væri það bót, sem gerðf okkur ofurlítið sjálfstæðari. Þetta er sérstaklega tilflnn- legt með vöru eins og kol, sem ekki er aðeins nauðsynja- vara fyrir vaxandi fjölda af heimilum, heldur og vara,. sem skip landsins geta ekki án verið. Vanti kol verða öll fyrirtæki, sem rekin eru með gufuafli að hætta, skip- og vélar ryðga, en fólkið sveltur vinnulaust. Þótt kol séu fáanleg geta þau samt orðið svo dýr, að það sé til mikils baga, og að menn verði að láta skip og verksmiðjur ganga þrátt fyrir mikið tap, af því það yrði enn meira tap að hætta rekstrinum. Almenningur fær auðvitað að una sér í kuldanum, þegar kolin eru orðin »ókaupandi«. Þessi styrjöld og reynsla undanfarandi ára ætti að hafa kent mönnum nokkuð í þessu efni. Árið 1912 voru flutt inn kol fyrir 2 milj. kr. Var það tæpum helmingi meira en 1909. Við höfum því þörf fyrir nýlendu, sem gæti birgt okkur að kolum, svo kolavandræðin væru úr sögunni. Island er fossaland. Omælanlegur er kraftur þess- vatnsþunga, sem steypist frá hæðunum niður í djúpið. En »not« fossanna eru »falin«. Það vantar fé og þekkingu til að beizla þá. En þótt við legðum við fossana og lét- um þá sjóða fyrir okkur matinn, hita og lýsa hýbýlin,- plægja jörðina, sá, slá og raka, knýja fram járnbrautarlest- ir, reiðar og sporvagna, þá er alt þetta lítil vik handa slíkum bergrisum. Fullkominn starfa fáum við fyrst handa fossunum þegar við förum að nota þá til að reka verk- smiðjur, og þó ekki sé vert að gylla þessa atvinnugrein,. er ekki heldur rétt að loka augunum fyrir þessum sann-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.