Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.04.1916, Side 17

Skírnir - 01.04.1916, Side 17
• Skírnir] Um Þorleif Guðmundsson Repp. 129 frá því að eg las lögfræði á stúdentsárum mínum. Nú las eg af kappi einkum rit Cicerós; en þó skáldin líka, og fannst mér þeirra sérstaklega mest til um Ovidius . . . En nú skyldi eg rita latínu! Það var raunar fanga- ráð, ekki dæmalaust, að láta aðra gera það. En með því að mér var alla tíð andstætt að koma öðrum til þess að trúa því, að eg hefði þá leikni eða kunnáttu til að bera, sem eg hafði ekki, þá réð jeg heldur af í guðs nafni á gamalsaldri mínum (eg var þá 40 ára að aldri) að ganga í skóla aftur, taka kennara i latínunni. og skrifa hjá honum stýla daglega. Þetta gerði eg líka, og herra Repp hjálpaði mér um eins árs tíma mjög dyggilega«. Síðan getur Oehlenschliiger þess, að hann hafl jafnan átt erfltt með að læra málmyndafræði og því oft sett hrottalegar málvillur í setningar. Því næst segir hann: »Þannig æfði eg mig í latínu um tveggja ára tima, fyrst hjá herra Repp og síðan hjá vini mínum, Olsen yfirkennara (nú rektor). Eg tók einnig til að tala latínu við Repp, þeg- ar við vorum úti á gangi og gengum út á Frederiksberg. Man eg það enu, að eg nam einu sinni staðar með hon- um í trjágöngunum, sem liggja utan við kirkjugarðinn á Frederiksberg, i erflðri setningu, og mundi það engum undrum hafa sætt, þótt hinir dauðu hefðu snúið sér við í gröfunum út af setningu minni«. En vel slapp Oehlen- schlager frá þessari ræðu sinni og boðsriti bæði í þetta sinn og síðar, er líkt stóð á fyrir honum. (Sjá Oehlenschlag- ers Erindringer. Fierde Bind. Kh. 1851, bls. 33—-34). Þorleifur hafði mikinn hug á því að fara til annarra landa og auka þar tungumálaþekking sína. Hann leitaði fyrir sér um ferðastyrk nokkurn til þess, úr almennum sjóðum, en enginn ádráttur var honum veittur til þess að fá nokkurn slíkan styrk, og hrauzt hann þá í því sjálfur að fara utanlands á sjálfs sín kostnað. Xaut hann þar þess, að hann var maður sparneytinn og neyzlugrannur, og var hann að því ólíkur frændum sínuin sumum. Vel mun það og hafa komið honum, að hann hafði meðferðis Rin ágætustu meðmælabréf frá ýmsum hinum mætustu 9
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.