Skírnir - 01.04.1916, Qupperneq 17

• Skírnir]
Um Þorleif Guðmundsson Repp.
129
frá því að eg las lögfræði á stúdentsárum mínum. Nú
las eg af kappi einkum rit Cicerós; en þó skáldin líka,
og fannst mér þeirra sérstaklega mest til um Ovidius . . .
En nú skyldi eg rita latínu! Það var raunar fanga-
ráð, ekki dæmalaust, að láta aðra gera það. En með því
að mér var alla tíð andstætt að koma öðrum til þess að
trúa því, að eg hefði þá leikni eða kunnáttu til að bera,
sem eg hafði ekki, þá réð jeg heldur af í guðs nafni á
gamalsaldri mínum (eg var þá 40 ára að aldri) að ganga
í skóla aftur, taka kennara i latínunni. og skrifa hjá
honum stýla daglega. Þetta gerði eg líka, og herra Repp
hjálpaði mér um eins árs tíma mjög dyggilega«. Síðan
getur Oehlenschliiger þess, að hann hafl jafnan átt erfltt
með að læra málmyndafræði og því oft sett hrottalegar
málvillur í setningar. Því næst segir hann: »Þannig
æfði eg mig í latínu um tveggja ára tima, fyrst hjá herra
Repp og síðan hjá vini mínum, Olsen yfirkennara (nú
rektor). Eg tók einnig til að tala latínu við Repp, þeg-
ar við vorum úti á gangi og gengum út á Frederiksberg.
Man eg það enu, að eg nam einu sinni staðar með hon-
um í trjágöngunum, sem liggja utan við kirkjugarðinn
á Frederiksberg, i erflðri setningu, og mundi það engum
undrum hafa sætt, þótt hinir dauðu hefðu snúið sér við í
gröfunum út af setningu minni«. En vel slapp Oehlen-
schlager frá þessari ræðu sinni og boðsriti bæði í þetta
sinn og síðar, er líkt stóð á fyrir honum. (Sjá Oehlenschlag-
ers Erindringer. Fierde Bind. Kh. 1851, bls. 33—-34).
Þorleifur hafði mikinn hug á því að fara til annarra
landa og auka þar tungumálaþekking sína. Hann leitaði
fyrir sér um ferðastyrk nokkurn til þess, úr almennum
sjóðum, en enginn ádráttur var honum veittur til þess að
fá nokkurn slíkan styrk, og hrauzt hann þá í því sjálfur
að fara utanlands á sjálfs sín kostnað. Xaut hann þar
þess, að hann var maður sparneytinn og neyzlugrannur,
og var hann að því ólíkur frændum sínuin sumum. Vel
mun það og hafa komið honum, að hann hafði meðferðis
Rin ágætustu meðmælabréf frá ýmsum hinum mætustu
9