Skírnir - 01.04.1916, Síða 40

152
Um Þorleif Guðmundsson Repp.
[Skírnir
Landsstjórn ok alla Lýðsmentun vil ek efla á íslandi sjálfu; en Dana Kon-
úngr staðfesti öll Islands lög, er Alþíngi setr, en hlýöi þó ráði Yalds-
manns á Islandi, hvort sem hann skal kalla Lögmann eða Jarl.
Af þessum orsökum mun ek þat til leggja, að nýta vel vor en
fornu lög, og gæta þess hvervetna, hverjar lagabætr Englar hafa sett á
seinni öldum, og hvat af þeim hefir leiðt á þeim eyjum, sem oss eru
næstar; ok væntir mik, at lög þau öll er vér setjum í slíkum anda, muni
lúta til eflíngar Frelsisins og staðfestíngar þess. Nú virðiz mér svo,.
sem Yðr muni skiljaz, góðir Bræður, hvern veg ek muna atkvæði gefa,
ef ek em kjörinn fyrir Yðra hönd. Erelsi kref ek fullkomit um trú ok
ræðu ok skript ok mannfundi ok kaupverzlun ok alla þá luti, er Islend-
íngar höfðu fullt Frelsi í fyrir árit 1260; þó at óskerðri vorri hollustu
ok trygð viðr enn göfga Dana Konúng FRIÐREK ENN SJÖUNDA, er
ek vænti þess, með fullri vissu, at hann haldi til fulls GAMLA SATT-
MALA Noregs Konúnga við oss.
Nú bið ek Guð vera með Yðr, ok öllum oss, ok stýra vorum mál-
efnum gjörvöllum sér til lofs, en oss til heilla, í nafni Jesú Christí.
Skrifat í Kaupmannahöfn, á Mikjálsmessu-aptan, þá er liðnir voru
frá holdgun ok híngatburdi vors herra Jesú Christi átján hundruð ok
fjórir tigir vetra ok níu vetr.
Þorleifur var kosinn af Árnesingum fulltrúi á þjóð-
fundinn, en eigi sat hann á fundinum og mun heilsufar
hans hafa hamlað því, en hann var lítt heill hin síðari ár
ævi sinnar. Þó vann hann enn, svo sem hann mátti, bæði
að kennslu og ritstörfum; fátt kemur þó rita út eftir hann
héðan af. Þó má geta þess, að nú rifjaði hann enn upp
aftur fornan lærdóm sinn i læknisfræði og ritaði eða þó
þýddi kver um varnir gegn kóleru og annað um smá-
skammtalækningar.
Ein er sú hlið bókmenntastarfsemi Þorleifs, sem eigi
hefir enn verið vikið að, en það er kveðskapur hans. En
þar af er það skjótast að segja, að meir orti hann af lær-
dómi en andagift, enda mun hann lítt hafa haldið á lofti
kveðskap sínum og eigi hafa hugað til mikils metnaðar
sér til handa fyrir afrek sín í þeirri grein. En allra
manna var Þorleifur næmastur fyrir því, er vel var kveð-
ið, og þaulfróður um skáldskap og bókmenntir allra þjóða.
Margt er til tækifæriskvæða eftir hann á ýmsum tungum,
ensku, dönsku, íslenzku, latínu og jafnvel grísku. Fátt er-