Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.04.1916, Side 57

Skírnir - 01.04.1916, Side 57
Skírnir] Þegnskylduvinna. 169 hún væri aðallega vinnuskattur, og notin því minni af henni fyrir þátttakendur og vinnuþiggjandann en íeski- legt væri. Svo væru þarna unnin verk, sem framkvæmd væru engu að síður. En með hinni stefnunni væri eink- um unnið að þeim störfum, er annars myndu að nokkru eða öllu falla í útideyðu og vanrækslu, en eru þó engu að síður bráðnauðsynleg til að bæta og prýða landið og gera það byggilegra. Eg fylgi þeirri stefnu því við þær lauslegu áætlanir, sem eg reyni að setja hér fram og byggi á. Eg hefi heyrt menn setja fram þær spurningar, hvort til nokkurs væri að yrkja land, nema nægur áburður væri fyrir hendi, og hvort verkefni myndi eigi bráðlega þrjóta. Verkefnið er óþrjótandi, og svo viðhaldið á því, sem komið verður i framkvæmd. Til að afgirða lönd, grisja skógarleifar og jafnvel til að græða út skóg þarf eigi áburð. Og árnar hafa flutt frá ómunatíð ógrynni af áburði árlega til sævar. Hér eru víðáttumikil lönd, er þurfa í félagsskap að takast til áveitu og framræzlu. Þá eru liér og þar til sveita og afrétta afarstór svæði, sem eru óræktarflóar að litlu eða engu nýtir. Og þótt svo hagi til, að eigi sé hægt að rækta þá með áveitu, mætti þó á nokkrum árum gera þá að góðum beitilöndum. En með vaxandi fólksfjölda og velmegun, sem allir treysta á, eykst búfjárstofninn mjög, er heimtar aukin og endurbætt beiti- lönd. Má það í stórfeldum stil á þennan hátt, og meh jurtafærslu og útgræðslu mætti og nokkuð stuðla að þessu, Til eru héruð, þar sem með öllu vanta ýmsar nytjajurtir, sem virðast þó vel geta þróast þar, ef þær væru inn- fluttar eða sáð til þeiira í þessu sambandi detta mér í hug Hnappadalshraunin. Þau virðast vfirleitt mjög ófrjó, En einkennilegt þótti mér, hve víða voru þar reyniviðar- angar og einir. Sennilegast er, að fuglar hafi flutt fræin, En hve mikið mætti ffýta fyrir endurbót beitilandanna, ef mennirnir hjálpuðu einnig við það, að flytja til fræin, hverrar tegundar sem væru, ef hagkvæm eru fyrir þann og þann staðinn. Og svona má taka einn blettinn af öðrum í öllum fjórðungum landsins.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.