Skírnir - 01.04.1916, Qupperneq 57

Skírnir]
Þegnskylduvinna.
169
hún væri aðallega vinnuskattur, og notin því minni af
henni fyrir þátttakendur og vinnuþiggjandann en íeski-
legt væri. Svo væru þarna unnin verk, sem framkvæmd
væru engu að síður. En með hinni stefnunni væri eink-
um unnið að þeim störfum, er annars myndu að nokkru
eða öllu falla í útideyðu og vanrækslu, en eru þó engu
að síður bráðnauðsynleg til að bæta og prýða landið og
gera það byggilegra. Eg fylgi þeirri stefnu því við þær
lauslegu áætlanir, sem eg reyni að setja hér fram og
byggi á.
Eg hefi heyrt menn setja fram þær spurningar, hvort
til nokkurs væri að yrkja land, nema nægur áburður væri
fyrir hendi, og hvort verkefni myndi eigi bráðlega þrjóta.
Verkefnið er óþrjótandi, og svo viðhaldið á því, sem
komið verður i framkvæmd. Til að afgirða lönd, grisja
skógarleifar og jafnvel til að græða út skóg þarf eigi
áburð. Og árnar hafa flutt frá ómunatíð ógrynni af áburði
árlega til sævar. Hér eru víðáttumikil lönd, er þurfa í
félagsskap að takast til áveitu og framræzlu. Þá eru liér
og þar til sveita og afrétta afarstór svæði, sem eru
óræktarflóar að litlu eða engu nýtir. Og þótt svo hagi
til, að eigi sé hægt að rækta þá með áveitu, mætti þó á
nokkrum árum gera þá að góðum beitilöndum. En með
vaxandi fólksfjölda og velmegun, sem allir treysta á, eykst
búfjárstofninn mjög, er heimtar aukin og endurbætt beiti-
lönd. Má það í stórfeldum stil á þennan hátt, og meh
jurtafærslu og útgræðslu mætti og nokkuð stuðla að þessu,
Til eru héruð, þar sem með öllu vanta ýmsar nytjajurtir,
sem virðast þó vel geta þróast þar, ef þær væru inn-
fluttar eða sáð til þeiira í þessu sambandi detta mér í
hug Hnappadalshraunin. Þau virðast vfirleitt mjög ófrjó,
En einkennilegt þótti mér, hve víða voru þar reyniviðar-
angar og einir. Sennilegast er, að fuglar hafi flutt fræin,
En hve mikið mætti ffýta fyrir endurbót beitilandanna,
ef mennirnir hjálpuðu einnig við það, að flytja til fræin,
hverrar tegundar sem væru, ef hagkvæm eru fyrir þann
og þann staðinn. Og svona má taka einn blettinn af
öðrum í öllum fjórðungum landsins.