Ný félagsrit - 01.01.1851, Side 24

24
L'M RVIDDÓM A.
hinn ákærfci játar sig sekan , ab dómarinn leiíiir lioniim
þá fyrir sjónir afleibíngar þær, sem játan hans muni leiba
af sér og hvetur hann jafnvel til aí> kalla aptur játunina.
Sé hinn ákærbi fastur á því, aí> játa uppá sig glæpinn,
kemur dómskviburinn alls eigi til, heldur ákvebur dóm-
arinn þegar hegníngu hans. En segist hinn ákærfei vera
sýkn, eí)a ef hann þegir vií) — og er þá skrifarinn í
kvibdóminum vanur aí> svara fyrir hans hönd, aí> hann
se saklaus — þá er honum bobib til aí> bera fram mót-
mæli sín gegn kviSmönnunum, og getum vér kallab þaÖ,
einsog hinir fornu Islendíngar, ab rybja kvibinn. Rubn-
íngarréttur þessi þykir vera mjög mikils verbur, því meb
honum má ab vísu heita ab séb sé svo fyrir, sem bezt mun
vera aubib, ab ekki leggi abrir menn á hinn ákærba
áfellisdóm, en óvilhallir menn. Hinum ákærba er einnig
fengin í hendur nafnaskrá skírisgreifans nokkrum vikum
ábur en kvibdómufinn á ab haldast, svo hann geti kynnt
sér hana sem bezt og búib sig undir rubnínguna. Á
nafnaskrá skírisgreifans voru, einsog hér ab ofan er frá
sagt, 48—72 nöfn, og er hinum ákærba ieyft ab rybja
20, eba í landrábamálum jafnvel 35 af þeim mönnum,
sem á skránni standa, án þess ab færa neina ástæbu
fyrir. þarabauki getur liann rudt einstaka kvibmenn, ef
hann getur fundib mótmæli þau gegn þeim, sem byggja
má á rubníngu eptir lögum, en þab er t. a. m. þegar
kvibmaburinn er æbri ab nafnbót, en hinn ákærbi (prop-
ter hojioris respectum), eba ef kvibmaburinn hetir drýgt
afbrot (propter dclictum), o. s. frv. Meb þessu móti
má svo verba, ab enginn eba of fáir menn verbi eptir
til ab sitja í kvibnum, og getur þá dómarinn valib úr
þeim mönnum sem vib eru staddir svo marga sem vantar
til kvibarins, en slíkt ber reyndar mjög sjaldan vib. Um