Ný félagsrit - 01.01.1851, Blaðsíða 56
56
UM MAL VOHT ISLENDINGA.
Annab málefnib þessu náskylt kom einnig fyrir al-
þíng 1849, var tilefni þess 4 bænarskrár, sem til þíngs-
ins vora sendar tír Borgarfjar&ar og Subur -þíngeyjar
sýslu, og af þorskafjarbar og þtírness fundunum hib sama
ár. Bænarskrá Borgfirbínga, meb 119 nöfnum, var yfir-
gripsmest, og fór htín fram á:“ ab brtíkun danskrar
túngu yrbi af tekin meb öllu í embættisbréfum þejrn sem
áhræra íslenzk málefni, svo vel embættismanna hér á
landi sem erlendis, samt: aí> þeir einir verbi kall-
abir til stjtírnarafskipta Islands, sem sann-
ab hafi, aí> þeir sé svo færir í íslenzku máli,
aö þeir fái bæöi skiliö túngu vora og ritaö á
hana.“ Vér au&kennum af ásettu ráöi þetta atriöi í
bænarskránni, af því nefndin sem kosin var (H. G. Thor-
dersen, þ. Sveinbjörnsson, H. Jtínsson) minnist ekki á
þab meb einu oröi í álitsskjali sínu (alþ. tíö. bls. 443-446),
heldur byggir niÖurlag þess, sem síöar mun getiö, á því,
aö gjöra ráö fyrir hinu gagnstæöa: ,.aö þaö geti orÖiö
einhverju (?) málefni til fyristööu, ef ritaö væri á ööru
máli enn því, sem maöur er vaxinn“; — en fyri þetta vildu
Borgfiröíngar einmitt skjtíta loku, meö því aö biöja um aö
engum væri veitt embætti sem snerti íslenzka stjtírn, nema
þeim einum, sem sannaö liafi aö þeir sé alfærir í íslenzku
máli, bæöi aö rita þaÖ og ræöa. Ekki var heldur minnzt
á þetta atriöi í umræöum málsins, því þtí einn þíngmaö-
urinn (Ásgeir Einarsson) tæki upp alla uppástúngu bæn-
arskrárinnar og gjöröi hana aö breytíngaratkvæöi sínu viÖ
niöurlag nefndarálitsins, — en þaö ftír aöeins fram á:
aö öll þau embættismálefni, sem embættismenn hér á
íslandi eiga viÖ alþýöu í landinu, eöur einstaka menn
a f h e n n i, færi eptirleiöis eingaungu fram á íslenzkri
túngu, samt (!) aö embættismenn hér á landi í regl-