Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1882, Blaðsíða 34

34
firði var helgaS Frey, ísl. Forns. Kh 1881, Glúma, bls. 15: vHof
Freys var fyrir sunnan ána á Hripkelsstöðum“. Aðr f»orkell hávi
fœri burt frá fverá, gaf hann Frey uxann, bls. 29: „Ok áðr f>or-
kell fór á brott frá f>verá, gékk hann til hofsFreys, ok leiddiþag-
at uxa gamlan ok mælti svá: „Freyr“ sagði hann, „er lengi hefir
fulltrúi minn verit ok margar gjafar af mér þegit ok vel launat —
nú gef ek þér uxa þenna, til þess at Glúmr fari eigi únauðgari af
þ>verárlandi, en ek fer nú. Ok láttu sjá nökkurar jartegnir, hvártú
þiggr eða eigi“. En uxanum brá svá við, at hann kvað við ok
féll niðr dauðr; ok þótti þorkatli vel hafa við látit, ok var nú hug-
hœgra, er hánum þótti sem þegit mundi heitit“. þegar Vigfús
Vígaglúmsson varð sekr fjörbaugsmaðr eftir víg Bárðar, mátti hann
ekki vera heima að þverá, þar til er hann fœri utan, svo var mikil
helgi staðarins, bls. 56 : „Lauk svá þessu máli, at austmenn urðu
sekir, ok var gefit fé til farningar Vigfúsi ok skyldi .iii. sumur
leita við utanför, ok hafa .iii. heimili á hveijum misserum — var
hann þá fjörbaugsmaðr. En hann mátti eigi heima vera fyrir helgi
staðarins; ok var hann at Uppsölum löngum ok ætlaðu (menn), at
hann mundi vera í öðrum fjórðungum landsins, ok vildi hann eigi ut-
an fara á því méli. Varð hann þá alsekr“. Áðr Glúmr riði heiman,
til alþingis, er hann varð að láta þverárland, mintist Freyr á uxa-
gjöfina, bls. 78: „Nú býr Einarr til vfgsmálið af nýju til alþingis,
ok fjölmentu hvárirtveggju. En áðr Glúmr riði heiman, dreymdi
hann, at margir menn væri komnir þar til þverár at hitta Frey ,-
þóttiz hann þá sjá margt manna á eyrunum við ána, en Freyr sat
á stóli. Hann þóttiz spyrja, hverir þar væri komnir. Jpeir segja:
„petta eru frændr þínir framliðnir, ok biðjum vér nú Frey, at þú
sér eigi brott fœrðr af þverárlandi, ok tjóar ekki, ok svarar Freyr
stutt ok reiðuliga, ok minniz nú á uxagjöf þ>orkels ens háva“.
Hann vaknaði ok léz Glúmr verr vera við Frey alla tíma síðan“.
þorgrímr Freysgoði sonr þorsteins þorskabíts trúffi á Frey og
hefir eflaust haft hof á Sæbóli, sem honum hefir verið helgað,
Gísla s. Súrssonar, Kh. 1849, bl. 10: „þorgrímur hefir goðorff, ok
er þeim brœðrum at hánum styrkr mikill“; bl. 27 : „þorgrímr ætlaði
at hafa haustboð at vetrnóttum ok fagna vetri ok blóta Frey“. f>á
er þorgrímr var dauðr, trúðu menn því, að Freyr hefði unnað honum
svo mjög, að hann léti eigi frjósa á haugi hans, bl. 38 : „Var ok
sá hlutr einn, er nýnæmum þótti gegna, at aldri festi snjó utan ok
sunnan á haugi þorgríms; ok ekki fraus, ok gátu menn þess til,
at hann mundi Frey svá ávarðr fyrir blótin, at hann myndi ekki
vilja, at frere á milli þeirra“. þetta sannar vísa Gísla, bl. 33:
Teina sá ek í túni o. s. frv.
Hrafnkell Freysgoði hafði slfkar mætr á Frey sem þorgrímr,.
sem áðr er sagt, þvfað hann gaf honum alla sína beztu gripi hálfa,.