Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1882, Síða 68

68
syni segir bls. 218: „J>eir riðu til Svinadals, ok námu staðar hjá
gili því, er Hafragil heitir, bundu þar hestana ok settust niðr“.
Hafragil heitir enn mikið gljúfragil að austanverðu við ána; það er
svo sunnarlega, að varla er þá farinn einn fjórðungr dalsins, þegar
að sunnan er komið. Holt mikið gengr ofan úr hlíðinni niðr með
gilinu að norðanverðu, og alt niðr í á; enn að sunnanverðu er
miklu lægra, og sé þar verið rétt við gilið ekki langt frá ánni, þá
sést ekki þangað, fyrri enn komið er á holtið fyrir norðan gilið og
þó rétt að því; þetta er því hið bezta leyni, og hér sátu þeir fyrir
Kjartani. Nú segir enn fremr: „Bolli var hljóðr um daginn ok lá
upp hjá gils-preminum (þat gil liggr norðan1 ór fjallinu ok fram í
ána. Lá þjóðgatan eptir hlíðinni nokkuru ofar enn þeir Osvifssynir
sátu“)2. Nú liggr vegrinn öðruvís; gatan liggr nú neðar, og vestr
yfir ána, rétt þar sem gilið kemr i hana, og svo suðr eftir dalnum
þeim megin um stund; að þessum viðbœti er hin bezta upplýsing,
þvíað þetta á alt betr við eftir því sem hér til hagar. Nú vikr
sögunni aftr til þeirra Kjartans: „En er þeir Kjartan voru komnir
suðr um (ór, hefir Reader) Mjó-syndi ok rýmast tekr dalrinn, mælti
Kjartan, at þeir ]?orkell mundu aptr snúa, þ>orkell kvaðst mundu
riða, þar til er þrýtr dalinn“. Hér er svo nákvæmlega sagt frá,
að nær* með vissu má ákveða þann stað sem Kjartan mælti þetta.
5>egar komið er suðr úr Mjósundi, er riðið eftir lágu holti stuttan
spotta, og er lítil grasbrekka fyrir sunnan það ; enn þegar komið
er suðr á holtið, lýkst alt í einu dalrinn upp, og sést um hann all-
an suðr úr, og í gljúfrin á Hafragili upp í brúninni langt suðr frá,
enn að norðan ber ekkert á gilinu, þvíað holtið skyggir á sem fyrr
er sagt. í fljótu bragði hefir því Kjartani ekkert sýnzt ískyggilegt
með fyrirsát úr því. Og enn segir: „J>á er þeir Kjartan komu
suðr um sel þau, er Norðr-Sel heita, þá mælti Kjartan til þeirra
bræðra, at þeir skyldu ei ríða lengra“ o. s. frv. Norðrliólar heita
nú að austanverðu í dalnum, langt suðr frá Mjósundum, enn vegr-
inn liggr að vestanverðu. Er það auðséð, að eins hefir hann legið
þá. Á móti hólunum er sléttlendi og hallar suðr; þar skildu þeir
þ>orkell hvelpr við Kjartan. Sunnan til við Norðrhóla sést vottr
fyrir gömlum tóttum, og eru þar þau Norðrsel, sem hér rœðir um.
þ>á er enn nokkuð langt suðr að Hafragili, og áðr enn þangað
1) austan er þó réttara, enn oft eru sögur vorar ekki jafn-nákvæmar
með áttirnar, eins og annað.
2) þetta, sem hér er milli sviganna, stendr ekki f Kaupmannahafnar-
útgáfunni, og þá ekki heldr í Akreyrarútg., enn það stendr f pappírshand-
riti af Laxdœla s., sem er í Arna Magnússonar safninu f Kaupm.h. 158 foL
Dr. Guðbrandr Yigfússon hefir tekið kafla af Laxdœla s. úr þessu handr.,
og látið prenta í Icelandic Prose Reader. Oxford mdccclxxix, bl. 21—22,