Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1883, Blaðsíða 37

37
þingi. í Biskupas. er á tveim stöðum nefnt Dýrafjarðarþing eða
vorþing i Dýrafirði: bl. 641 og 666; hið síðara er það sama og í Sturl.
Sáttafundr eftir Hrafn Sveinbjarnarson var og áttr á þingeyri í
Dýrafirði. Sturl. VI þ. 20 k. bl. 158, og Biskupas., bl. 675.
þegar lokið var mælingum á tóttunum á þingeyri, fór eg
seinni hluta dags upp í Kirkjubólsdal, að Hofi. Eg Skal geta þess
hér, að eg hefi bl. ióhér að framan nefnt þingeyrafell fellið sem er
upp undan þingeyri, enn þess gamla nafn er Sandafell, og dregr það
nafn af bœnum Sandar, sem stendr fyrir ofan fellið að vestanverðu.
Sandar eru ekki nefndir í Gíslas., enn þar á móti oft í Sturlungas.
þ>ar var þá stórbú, og bjó þar Sanda-Bárðr, sem kallaðr var,
Sturl. VII þ. 167 k. bl. 9. þórðr kalali réð þar og fyrir um hríð,
bl. 11. Upp frá Söndum gengr Brekkudalr fram, enn fyrir vestan
hann er Kirkjubólsdalr, og skilr Bakkafjall dalina; upp í dalnum,
fyrir vestan ána, er Kirkjuból, enn fyrir austan ána er Hof. þ>ar var
mér sýnd tótt, sem kölluð var goðatótl; hún er þar sunnan til á
litlum hól, beint niðr undan bœnum; tóttin er öll á lengd 34 fet,
breidd um miðjuna 12 x/i fet. Tóttin skiftist í tvent, og gengr mill-
umveggr yfir hana þvera, sem er digrari enn aðrir veggir tóttar-
innar; dyr eru á vestra parti tóttarinnar út úr endanum við annan
kampinn, enn á hinum á hliðveggnum við millumvegginn. Tóttin
smá mjókkar í eystri endann, þannig að hann er sem hálf kring-
lóttr fyrir. jbessi partr tóttarinnar er 19 fet á lengd, enn hinn 15.
Tótt þessi hefir að nokkru leyti þau einkenni, að hún gæti
hafa verið goðahús, eins og hún er kölluð, enn það er að eins at-
hugavert, að afhúsið, sem kynni að vera, er heldr lengra enn aðal-
húsið ; enn það er einkannlega millumveggrinn, sem hér er svo breiðr,
að hann er samkvæmr þeirri reynslu, sem eg áðr hefi af öðrum
hoftóttum. Enn með því hér stóð svo á, að engan mann var að fá1,
og mér þótti tótt þessi nokkuð lítilfjörleg, sýndist mér ekki að
kosta hér til frekari ransóknar. Eg hefi hér að framan bl. 16
minzt á Sandaleið, sem ms. bl. 120 nefnir, þegar Börkr fór úr
Haukadal inn Dýrafjörð, og ætlaði suðr í þórsnes; það er ekki
allhœgt að sjá af sögunni, hver leió hér er beinlínis meint, enn
ekki hefði Sandaleið verið nefnd sérstaklega, ef ekki hefði þá ver-
ið nema um eina leið að gera. þetta er og rétt, tvær eru leiðir
1) Eg skal geta þess hér sem eitt dœmi upp á veikindin, sem vóru þar
vestra, að allan þann tfma, sem eg var í Haukadal, varð eg að liggja á
nætrnar fram í hákallaskipi Andrésar skipstjóra, er lá á Haukadalsbót,
því skipverjar vóru veikir; bœrinn í Haukadal var fullr af veiku fólki; hefði
hann ekki gert mér þann greiða, myndi eg engri ransókn hafa getað við
komið þar að því sinni, því fólkinu heima var alveg ómögulegt að hýsa
nokkurn mann.