Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Årgang

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1911, Side 23

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1911, Side 23
25 þess er sol komr a þing völl. þa a eigi at meta quiðburð þeirra. ef þeir bera eigi a. er þeir bera siþaR enda er þa eigi scyllt at sokia þa vm haldit. ef þeir bera a. þoat þeir hafe eigi borit aðr sol komr a þing völl* *1), og í 74. kap.: »sva skal meta sem af se borÍN quiðr. ef sa duelr er quadde vnz sol komr a þingvöll«a). En eins og tekið var fram hér áður (bls. 15) kemur sól ekki á Þingvöll (um þetta leyti árs) fyr en um kl. 2y2 f. h.,' að sögn, vegna fjallanna í sólaruppkomustað. Venjulega munu frumgögn8) öll hafa verið borin löngu fyr en sól kom upp; þau munu hafa verið borin þegar er búið var að segja fram sakir allar. Þareð ákvæðin eru þannig að sakir skulu allar vera framsagðar fyrir sólaruppkomu, er bersýnilegt að ekki hafa verið færð fram frumgögn þau, er hverri sök fylgdu þegar er hún var sögð fram, og þar sem ákvæðið hljóðar aðeins um frumgögn, að þau skyldu öll fram komin fyrir sólaruppkomu, þá er bersýnilegt að hin önnur sóknargögn (— kviðburður búa eða vætti, váttanefna að vætti eða kviðburði og öllum framkomnum sóknargögnum —), hafa ekki framkomið þegar um leið og frumgögnin, heldur síðar. Gat vitanlega staðið nokkuð á kviðburðinum, ekki af þvi að vátt- arnir eða búarnir væru ekki kvaddir, þvi að það átti að gera í síð- asta lagi 14 nóttum fyrir þing, — nema sakir gerðist síðar, sbr. þskþ. 32. k.4) og ennfr. 26. k.5) —, heldur hinu að boðið skyldi til vuðn- ingar um kviðinn, og eins og vér sjáum af Njáls s. 142. k., þegar Mörður Valgarðsson sókti vígsmálið á hendur Flosa Þórðar- syni á þinginu 1012, gat staðið lengi á ruðningunni og kviðburðurinn tafist. Er því eðlilegt að ekki sé svo ákveðið að sóknargögn skyldi öll framkomin fyrir sólarupprás, — enda þótt ætla megi að þau hafi venjulega verið það, því að svo sem sagt var hér að ofan átti ekki að meta kviðburð búanna, ef þeir héldu honum framyfir sólar- uppkomu, nema þeir bæru á, og ef sá sem kvaddi kviðinn dvaldi kviðburðinn unz sól kom upp, skyldi svo meta sem kviður væri borinn af, en »ef sa dylr er til ruðningar er boðit. eða forir sva seint fram ruðningar eða þav scil er hann vill fram hafa fort. at af þvi verðr eigi quiðr borÍN rétt sva snemma sem mælt er. þa varðar þeim mönnum fiorbavgs oarð. er iþvi gera þings afglöpon. eN quið monnom varðar ecki. enda scal slict þa metaz quiðr þeirra sem þa ‘) Kb. I., 65. bls.; um skilning Vilhj. Finsens á orðunum „sol komr a þingvöll11 var talað áður. a) Kb. I., 123. bls.; sbr. ennfr. 37. k. þskþ., Kb. I., 68. bls. *) Sjá reg. við Skhb., 612. bls.; Njáls. s. 142, k., 1. 157 o. s. frv. ‘) Kb. I., 58. bls. ‘) Ibid. 51. bls. 4

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.