Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1911, Page 33

35
sögumanns hefir verið hið síðasta er fram fór af löglegum þing-
störfum. Einnig var hér að framan bent á ákvæðið í 62. k. þskþ.1)
að kveðja skyldi goða féránsdóms að þinglausnum, en þær athafnir
allar sem og ýmsar lýsingar er fram áttu eða máttu fara að þing-
lausnum, til landabrigðar eða lýsingar saka til sóknar næsta sumar
o. s. frv.2 3), hafa eðlilega orðið fram að fara áður en lögsögumaður
hóf uppsögu sína hina síðustu. Hvenær dagsins hann hefir gjört
það venjulega verður nú ekki séð, en ekki virðist það hafa verið
síðdegis mjög8). Viðvíkjandi vorþingum er svohljóðandi ákvæði í
59. kap. þingsk.4): »Þing scal lavst segia at miðiom degi þaN dag
er menn hafa iiii. næti- verit en eigi fyR nema þingonavtar verþi
allir a eítt sáttir enda se settar sacir þær allar eða domþar er þar
voro búnar til þess þings«. Ekki er víst að þetta ákvæði sé gert i
samræmi við þingsköp alþingis, en vel má það vera að svo hafi
verið. Sá goði, sem vorþingið hefir helgað, hefir að líkindum einnig
sagt það laust; eftir því hefði þá allsherjargoðinn, sem helgaði al-
þingi, eins og tekið var fram í upphafi þessa máls, átt að segja
laust alþingi að þinglausnum. Hvort svo hafi verið er nú óvíst, og
hvergi er það gefið í skyn. Hvergi eru heldur ákvæði um að segja
skyldi alþingi laust með sérstakri athöfn né þau orð tilgreind, er
höfð skyldi við það tækifæri og má þó ætla að hvorttveggja hafi
verið ákveðið. Vera má og að lögsögumaður hafi laust sagt alþingi,
sagt því slitið, um leið og hann sagði upp misseristal, eða i enda
þeirrar síðustu uppsögu sinnar5 * *).
■) Kf). I., 112. bls.
J) Sjá lýsa, 4., í registrinu aftan við Skbb., bls. 644; sbr. og Kb. I., 124, og Sthb.
248 (nm hrossgæzlumenn á Þingvelli).
3) Sbr. síðast tilv. staði.
4) Kb. I., 107. bls.
6) Orðið vápnatak er viða haft í sömu merkingu og „þinglausn(ir)“ i Grágás,
en hér skal ekki farið út í það, hvernig það er til komið eða hversu það orð beri
að skilja í rauninni: viljum vér einungis benda á það sem Yilhj. Finsen segir þar um
í registrinu aftan \ ið Skhb., 687. bls., og þau rit er þar eru tilgreind.