Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1911, Síða 71

73
5933. 14/e
5934. 16/6
5935. al/6
5936. —
5937. 25/6
raörg fyrir kvenmenn; á hverju spili er ferskeytt vísa,
bónorð eða ávarp á karlmannaspilunum, en svörin á
hinum.
Gísli silfursmiður Gíslason, Reykjavík: Nautajárn, til
að binda undir framfætur á nautgripum, er farið skal
með þá á ís. Þau eru þannig gerð, að tvær beygjur
eru festar á iitla skaflaskeifu, liggur hin fremri yfir
klaufirnar framan til og er festur í hana hringur að
ofanverðu, en hin aftari er fest yfir skeifuhælana og
beygist upp með klaufunum, og eru lykkjur á endum.
Frá Núpsstað í Fljótshverfi.
Tóbaksbaukur útskorinn með blómum, hvítur að neðan,
svartur að ofan. Austan úr ölfusi.
Rósavetlingar, belgvetlingar, að mestu hvítir, en í laska,
totu og þumal eru prjónaðir bekkir og blóm með svört-
um, grænum, rauðum og fjólubláum lit, ennfremur
eru saumuð með fléttusaum blóm með ýmsum lit á
handabökin.
Jón Borgfirðingur, Reykjavík: Ljósmynd af Kataness-
dýrinu1) (1874) gerð eftir teikningu eftir Benedikt Grön-
dal af Sigfúsi Eymundssyni.
Steinasörvi fornt eða leifar af því, þ. e.: a. bronzikúla
með flötum hliðum þó og gati í gegnum, þverm. 2,3
sm., þ. 1,5 sm.; má ætla að kúla þessi hafi verið á
miðju sörvinu og jafnan verið fögur, — máske gylt,
þótt eigi sjáist þess nú merki. Ryð nokkuð og leifar
af klæði hefir fest sig utan á henni annars vegar og
áföst við aðra hliðina hefir orðið b., tala úr grænu efni
(eins konar steini eða gleri?), sem orðið hefir ljósleit að
utan, breyzt í jörðunni, og yzt hefir aftur myndast á
hana brún skorpa. Tala þessi hefir verið kringlótt,
þverm. 1,2 sm., hliðar flatar, þ. 0,8 sm, og gat í gegn.
Leifar af þræðinum, sem allar tölurnar hafa verið á,
eru eftir í kúlunni (a.) og tölunni. — Búast má við að
hins vegar við kúluna hafi verið c., græn tala, svipuð b.,
en ekki er nú nein ljósleit né brún skorpa utan á
henni. Næstar grænu tölunni annari hvorri má ætla
að verið hafi d. og e., tvær tölur úr bláu gleri,
áþekkar hvor annari, ekki vel kringlóttar, þverm. 1 sm.,
‘) Sbr. Jón Þorkelseon, Þjóðsögur og munnmæli, bls. 434—39 m. mynd.
10