Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1953, Síða 67

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1953, Síða 67
71 talin. (Meira um Bakkabæina er sagt í Sögu Oddastaðar, bls. 154-6). Byrja eg upptalningu þessa austast á Bakkabæjum. 13. S tórholt. Það er nokkuð langt suður frá Þverá, og er 1861 talið grasbýli úr Uxahrygg. Getið er þess fyrst 1825, og varaði byggðin til 1883. Guðlaugur Erlendsson flutti þá að Lambhaga og bjó þar lengi síðan. 14. Blábringa, líklega örreytiskot úr Uxahrygg, og aðeins fárra áratuga býli á 19. öld. Var svo sem 1 km. ssv. frá Galtarholti. Bær sá stóð næst sjó á Rangárvöllum, en átti þó ekki land að sjó, og enginn annar bær þar heldur. Byggðar finnst þar getið hálfa öld, 1856—1906. 15. Markhóll, hjáleiga frá Eystra Fróðholti og minna en annað afbýli, Galtarholt, sem verið hefir í byggð. Markhóll var svo sem 2 km austur frá Galtarholti. Byggður 1828 og eyðilagður 1881. .16. Fróðholtshóll, hjáleiga frá Vestra Fróðholti, oftast nefnd Hóll einungis (og var þar lengi „Hallur í Hólnum"1). Fyrsta byggð þar um 1828 og síðasta 1907. 17. Litla Bakkakot (,,Bakkakotskot“). Það var 2 km austur frá Ártúnum, hálfu nær ánni (50 faðma) en Bakkakot. Bæði kotin eru nærri því túnlaus vegna bleytu og láglendis. Byggðin hélzt eina öld, 1801—1905. 18. Ártúnakot, var tæplega 1 km ssv. frá Ártúnum, sem eru nú tveir bæir stórir, vestasta byggðin, þar sem austurvötnin mæta Ytri Rangá og renna saman um Djúpá (Hólsá) suður til sjávar, um þann gamalkunna Rangárós. Ekki er kotið til 1703 né 1803, og mun ekki byggt fyrr en um 1830, þá fyrst er nefnt 3. býli í Ártúnum. Kotið fór í auðn 1904, vegna yfirgangs Valalækjar, er braut sér far- veg mikinn austur úr Hólsá. Reynt var að stífla Valalæk á þeim árum, fyrir 1800, þó ekki í húsvitjunarbókum Odda fyrr en 1840. Áður hét bærinn Hátún. 1) Heyrt hefi ég sagt (en fullyrði ekki), að vísan hér neðar sé ort um Hall þenna og í orðastað stúlku, jafnvel bústýru hans. Og má ætla, að Hallur hafi þá verið talsvert kenndur: Ertu fallinn, elsku Hallur? — angrað ber ég geð. Blessaður, elsku, blíði Hallur, berð’ig að staulast með. Ég leiði þig um lífsins dimma stig; elsku, bezti, hjartans Hallur, hugsa þú um mig.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.