Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1881, Blaðsíða 49

Í2I
mest einstakir menn og félög, sem þar hafa stofnað
fiskiklök, og tóku þau til verka um sama leyti eða ári
áður en Frakkar. 1853 var stofnað eitt hið merkasta
fiskiklak þeirra, í Stormontfield við fljótið Tay, og eru þau
nú aflvíða þar í landi, og ótölulegum fjölda af löxum
hefir verið hleypt út í vötnin. þetta hefir borið svo
góðan ávöxt, að laxveiðin í ánni Tay hefir aukizt svo,
að leigugjaldið fyrir veiðina meira en tvöfaldaðist á
fyrstu 12 árunum, eptir að fiskiklakið við Stormontfield
var stofnað. Á Bretlandi hafa menn aukið veiðina
mjög með því að hleypa fljótum, sprengja klappir og
leggja laxastiga í ógöngum, en hið mesta stórvirki,
sem þeir hafa unnið í þeim efnum, er þegar að þeir
fluttu laxahrogn sjóveg til Australíu. Fyrst söfnuðu
þeir heima hjá sér rúmum 100,000 laxaeggjum úr 4
fljótum á Englandi, Skotlandi og Wales, og létu svo
niður undir ís, sem þeir höfðu í húsi á skipinu, 164
kassa með mestöllum hrognunum í, en 16 með því sem
eptir var ofan á, og hér og hvar um ísinn í húsinu.
Skipið var 77 daga á ferðinni, og kom 15. apríl til
Melbourne með mörg þúsund hrogna, sem voru alveg
óskemd. Mest alt af þeim var þaðan sent til Tas-
mania (Van Diemens-Land), og kom þangað um sum-
armálin. 22 dögum eptir að skipið kom, var fyrsta
eggið klakið út, og svo fór alt fram sem skyldi; lax-
ungunum var hleypt í fljótin, og á tilteknum tíma
sást fullvaxinn lax í uppgöngu. Með ærnum kostnaði
tókst þannig að flytja lax í heimsálfu, þar sem hann
ekki var áður fyrir.
þ>að yrði oflangt mál, að færa mörg dæmi til,
og skal því að eins stuttlega lýsa því, sem stór-
kostlegast er og eptirbreytnisverðast, og það er fiski-
rækt Norður-Ameríkumanna. Hún hefir hvergi náð
jafnmiklum þroska sem í Bandafylkjunum, og er orð-
in þar almennari og fjölbreyttari en annarstaðar, ekki
Xímarit hins íslenzka bókmentafélags. II. 8