Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1881, Qupperneq 45

117
orðinn veikur, tók bæði sótt og bana, og varð hann
því Remy að engu öðru liði en því, að nokkrir fræði-
menn höfðu séð fiskana klekjast út í húsi læknisins.
En skömmu þar á eptir fór maður nokkur þar
um, er hafði umsjón með héraðsskólunum. Heyrði
hann þá getið um, hvað fiskimenn þessir hefðust að,
og kynti hann sér það allvel. þ>á er hann kom heim
til sín, skýrði hann félagi einu, er nefnist kepnis- eða
framfarafélag, frá því, er hann hafði til spurt. Fé-
lagið rannsakaði, hvort þetta alt væri rétt, og þótti
svo mikið til koma, að það veitti báðum fiskimönnun-
um eirpening sinn í heiðursskyni og i oo fr. eða 70 krón-
ur sitt hvorum i verðlaun. þ>á fyrst fóru menn að gefa
fiskimönnum þessum nokkuð meiri gaum.
Hinn 23. okt. 1848 las nafnfrægur náttúrufræð-
ingur á Frakklandi Qvatrefages upp ritgjörð nokkra í
frakkneska vísindafélaginu í Paris um, að menn gætu
séð um frjóvgun fiska, og að með því mætti takast að
klekja þeim út, og var af öllu sjáanlegt, að hann alls
eigi þekti alt það, er Remy og Gehin höfðu fundið.
Skrifari framfarafélagsins, Haxo að nafni, varð þá til
þess að skýra vísindafélaginu frá uppgötvun hinna ó-
lærðu fiskimanna. Vísindafélagið tók skýrslu þessari
með undrur, og fögnuði, öll tímarit ogblöð gjörðuhana
hljóðbæra, og vísindafélagið sjálft skipaði 3 menn í
nefnd til að rannsaka málið. En það fór nú svo, að
einungis einn þeirra, náttúrufræðingurinn Milne Ed-
vards varð til þess um krossmessuleytið 1850 að fara
á stað og rannsaka nýmæli þessi, og skýrði hann vís-
indafélaginu frá áliti sínu í septembermánuði s. á.
Skýrsla hans var mjög ýtarleg, og getur hann
þess þar, að Remy og Gehin væru þá búnir að klekja
út fjölda af silungum, sem þeir hefðu hleypt út í fljót
þar í héraðinu, og að jafnframt hefði bólað á sömu
uppgötvun á Fnglandi, eins og vér áður höfum getið