Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1881, Blaðsíða 90
162
J>að mun verða mjög erfitt að ná slíku fyrir-
komulagi, þó að það væri æskilegt. En menn ættu
þó að reyna að koma því á, þar sem það gæti verið
gagnsamlegt, og koma upp félögum til þess aðklekja
út fiskum. J>au þyrftu allvíða ekki að vera fjölmenn
eða kostnaðarsöm, en gætu gefið góðan arð.
En sé litið á, hvernig hagar til allvíða, hversu
miklar og auðugar fiskiár eru hér á landi, og veiði-
vötn, sem eru að miklu ónotuð, ætti engum að geta
dulizt, að hér er um almennan atvinnuveg að ræða.
|>að eru að vísu helzt einstakir menn, sem að geta
notið hans, en þeir eru ekki svo fáir, þegar saman er
talið. f>að er líka til hagsmuna fyrir landið, að þeir
komist i auðsæld, og allir landsmenn njóta þess á ýms-
an hátt, bæði beinlínis og óbeinlínis, og þess vegna
er það skylda landstjórnarinnar, að láta mál þetta ekki
afskiptalaust, heldur starfa að því, að þessi auðsupp-
spretta geti náð að renna til landsbúa í rfkulegum
mæli.
|>að ætti þvf að verja nokkru af almannafé til
þess að efla fiskirækt og kenna mönnum að færa sér
hana í nyt. J>að væri alls ekki úr vegi, að stofnuð
væru á kostnað landssjóðs fiskiklök á hentugum stöð-
um, einum eða tveimur f hið minsta. Á þann hátt
gæti myndast góður skóli, bygður á lærdómi og reynslu,
fyrir þennan hluta fiskiræktarinnar, þekking og kunn-
átta f henni orðið innlend, og þeir, sem ekki ættu hægt
með að klekja fiskum út sjálfir, gætu þar fengið keypt
ungviði til þess að flytja og hleypa út í ár og vötn.
En það vil eg taka fram, að þessu ekki verður
náð með því að starfa með hálfum hug, heldur verður
að gjöra það með áhuga og fyrirhyggju, og einkum
svo, að strax frá fyrsta sé fram fylgt ákveðnu verk-
efni. J>að er ekki nóg að veita einstöku mönnum styrk
til þess að læra fiskiræktina. f>að verður þar á eptir