Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1881, Blaðsíða 26
¥
98
með agni. f>að má miklu fremur álíta, að hann megr-
ist nokkuð, og verður hann ekki eins hollur til mann-
fæðu og áður. Hann missir strax, eða nokkru eptir að
hann kemur í vatnið, smekkgæði þau, er hann hefir,
þegar hann er nýrunninn. Sumir halda, að lax, sem
gengur snemma á sumrum, haldist við í ánni, þangað
til að got-tíminn er liðinn, en þetta er hvorki sannað
né heldur líklegt; jafnvel margt talar fyrir því, að hann
leiti stundum aptur til sjávar, og gangi svo að haust-
inu aptur. Undir got-tímann fær bæði svilfiskur og
hrygna annan lit, en þau höfðu áður, þegar þau komu
í fljótið. í>au missa hinn fagra silfurlit, og verða dekkri,
og hjá svilfiskinum ber á fallegum rauðum flekkjum,
og það einkum á höfðinu. í neðri skolti svilfisksins
vex upp bogin bijósktota, sem kallaður er hængur;
verður hann því stærri sem laxinn er eldri. Hrygnan
er þá dökkleitari en svilfiskurinn, hefir ekki hæng, og
allopt ekki hina rauðu flekki.
þegar haust er komið eða um veturnætur, 'eru
svilin og hrognin orðin fullvaxta; laxinn, sem hefir
haldið sig nokkru áður í djúpum hyljum neðar í fljót-
inu, leitar þá upp eptir því, svo fljótt sem hann getur
og langt, þangað til hann hefir náð hæfilega djúpu vatni,
sem jafn straumur er yfir, með sand- eða malarbotni,
og þar sem vel stendur á bæði fyrir foreldra og af kvæmi.
Til þessa fer hann opt langa leið, upp til fjalla og i
þverár, sumstaðar margar þingmannaleiðir, og ekkert
verður honum til fyrirstöðu, er hann stekkur háa fossa,
og leggur eins og áður var sagt 8 eða io fet undir
sig, fer yfir klettasnasir, sem eru þurrar, til að nema
staðar í vatninu á bak við þær. Lax stekkur einkum
um morgna og síðari hluta dags.
Got-tími laxins er nokkuð langur. Á Bretlandi
er hann talinn frá miðjum nóvember og þangað til í
janúarmánuði, og stöku sinnum fyr eða síðar, í fyrsta