Eimreiðin - 01.01.1901, Qupperneq 45

45
Engir höfðu haldið ræður síðan Pórður hætti, nema Hafliði,
— Sigurður hafði rekið hann til þess — en ræðan hafði orðið
stutt og aðalefni hennar, að menn skyldu hugsa sig um áður en
þeir greiddu atkvæði. Pessi hugmynd væri ný og óþekt hér.
Pótt ræða hans væri stutt, vakti hún almenna eftirtekt; menn
höfðu ekki búist við þessari hugsun frá Hafliða.
Ekkert hafði gengið, bara hver þjarkað við annan og hávað-
inn verið svo mikill, að tæpast var hægt að greina orðaskil. Pá
kom einn inn í stofuna og sagði, að nú væri mál að búast til
heimferðar; það væri komið allra bezta veður, nokkuð kalt, en
kafaldslaust og glaða tunglsljós og liti út fyrir beitarveður að
morgni.
»það er bezt,« . greip þórður fram í, »að ganga fyrst til at-
kvæða um félagsstofnunina og fara svo.« Hann sá, að það var
ekki um að tala að fá orðið oftar, fyrir hávaða og orðahnipp-
ingum.
»Viljið þér ekki gjöra svo vel, síra Sveinn, og koma hérna
inn fyrir borðið og telja atkvæðin með mér?«
»Ja, jú, jú; það er ekki nema ofurlítil þægð fyrir sitt sann-
kristið sóknarbarn,« sagði síra Sveinn, leit alt í kringum sig og
glotti.
Pegar svo Pórður hafði tínt alla búendurna úr og komið þeim
innar í stofuna, inn fyrir vinnumannadraslið, sem ekki var atkvæð-
isbært, hrópaði hann hátt og snjalt: »Gefið þið hljóð, það á að
ganga til atkvæða.« Og eftir að hann hafði kallað þetta upp
nokkrum sinnum, þögnuðu loksins allflestir; einn þurfti þó að spyrja
um húfuna sína, annar um trefilinn og vetlingana og einn heyrðist
segja: »ætlar þú að greiða atkvæði með eða móti, Jón minn?«
»A, ég veit ekki, karl mínn,« sagði sá, er spurður var, »mér er
alveg sama.« Rétt í sama bili kallaði Pórður hátt og skýrt:
»þeir, sem eru með því, að reynt verði að stofna félag hérna
i sveitinni, til þess að koma á fót sönnum framförum í búnaði
og bóklegri þekkingu —«, »ekki er formálinn ljótur,« skaut síra
Sveinn inn í, — »þeir geri svo vel og rétti upp hægri höndina.*
Margar hendur gægöust upp úr kollaþyrpingunni.
»Tuttugu,« sagði síra Sveinn.
»Og þeir sem eru á móti,« sagði Pórður.
Aftur komu hendurnar upp, Pórður rendi augunum eftir röð-
mni; »þeir eru líka tuttugu,« sagði hann svo.