Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1919, Qupperneq 8

Eimreiðin - 01.07.1919, Qupperneq 8
136 ORKUGJAFAR ALDANNA IEIMREIÐIN III. »Mjög þarf nú að mörgu hyggjacc. Við förum því hægt, færum okkur sem svarar mannsaldri, fram á aldamótin síðustu. Öllu hefir fleygt fram; þar sem kynt var undir tíu kötlum fyrir 30 árum, þar logar nú undir hundrað. »Nú má fara á eldi’ og eim alt á sjó og landicc; og nú eru flest störf með vélum unnin: þar sem gufuvélarnar eru of fyrirferðamiklar og klunnalegar, þar kemur raf- magnið til sögunnar. Nú þykir það seinlegt og ganglaust, að brjóta kolin með hökum og öðrum handverkfærum; nú eru hafðar til þess vélar, sem vinna á við þúsundir. Ekki þúsundir, heldur miljónir smálesta eru árlega grafnar úr jörðu; og nú er búið að gefa svarta steininum nýtt nafn, skíra hann upp; nú er hann oft nefndur svarti demantinn; svo mikið þykir til hans koma, svo mikið er gildi hans og þýðing í heiminum á vorum tímum. En innan um öll kolabálin og vélaskröltið sitja hag- ’fræðingar þjóðanna með sveitta skalla yfir reikningum sínum. Einum enskum hagfræðing telst svo til, að eftir 400 ár verði öll kol þar í landi upp unnin með þeirri kolaneyslu, sem nú er; en aukist kolabrúkun jöfnum fet- um og næstliðna áratugi, þá muni þau búin eftir 120 ár. Og þýskum hagfræðing hefir reiknast svo, að kol þar i landi muni ekki endast lengur en 200 ár. Að vísu er sv» talið, að talsverður kolaforði sé enn ónotaður bæði í Suður- og Austurálfu heims; en þó gert sé ráð fyrir þessu, má þó telja víst, að ekki liði á löngu uns kola- laust verður í heiminum, og liggur þá ekkert fyrir annað, ef ekki hleypur eitthvað óvænt á snærið, en að hverfa að gamla laginu, láta handleggina og vöðvana hafa það; en ekki er ólíklegt, að einhverjum bregði þá við, og ekki verður fyrsta kolalausa kynslóðin öfundsverð af hægðinni. Þetta er áhyggjuefni þeirra manna, er horfa fram og þessa hluti rannsaka. Það gengur á fyrningarnar, kolaforðinn eyðist; mikið af orku þeirri, er í kolunum felst, fer for- görðum við brunann; hitt eyðist til að þjóta fram og aftur um lönd og höf, og til ýmislegrar vinnu; en eftir
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.