Eimreiðin - 01.07.1919, Qupperneq 43

EIMREIÐIN]
FRIÐUR
171
ekki ógreið handtökin, þegar þeir ættu að höggva af sér
fé og fríðindi?
Löggjafarþing vort er ef til vill að ýmsu leyti dæma-
fátt þing. En það þarf þess líka ef það á að stand-
ast þessa eldraun. Það þarf dæmafáa 40 manna sam-
kundu til þess, að ruglast ekki í ríminu og fatast ekki
vörnin, þegar á er sótt með hundruð milljóna. Það þótti
Filipusi gamla frá Makedóníu, og svo mun enn vera.
Asni, klyfjaður gulli, opnar hverja borg.
Það eru ýmsir vitrir menn og gætnir, sem horfa með
skelfingu fram á veginn. Og það er síst að ósekju. Aldrei
hefir íslenskt þjóðerni lagt út í aðra eins brotsjói og þá,
sem nú eru fyrir stafni. Nú þarf örugga hönd á stýris-
taumunum, nú þarf Einar Þveræing, ekki i mynd og líki
þjóðmálaskúms, heldur með vit og framsýni og óbilandi
siðferðisþrek í viðskiftum. Styrjöldin, sem fram undan er,
er viðskiftastyrjöld. Án efa þarf einnig vitra og gætna
stjórnmálamenn, til þess að gæta fengins fjár og auka við.
En aðal vandinn er í aðra átt. Hann er á sviði viðskift-
anna. Hvernig er unt að stilla svo við hóf framförunum
og hagnýting auðsuppsprettanna, að íslendingar hafi jafn-
an yfirtökin á íslandi?
Fossarnir eru hættulegir.
Fossarnir eru gæfan eða ógæfan, eftir þvi hvernig á
þeim verður haldið.
Eg hefi heyrt skynsama menn undrast það, hve lengi
þessi fossanefnd geti verið að starfa. Mér fyndist eðiilegt,
að þeir hefðu verið helmingi fleiri og starfað helmingi
lengur, og auk þess hefðu þeir helst þurft að vera helm-
ingi duglegri hver um sig.
Því að þeir halda á fjöreggi íslensks þjóðernis í hendi
sér. Og því má ekki kasta gálauslega.
Til eru þeir menn, sem vilja leita íslensku þjóðerni skjóls
í öflugu bandalagi við Norðurlönd.
Bandalag við Norðurlönd er ekki nema eðlilegt og sjálf-
sagt. Þaðan erum vér ættaðir að mestu, og þaðan höfum