Eimreiðin - 01.05.1920, Qupperneq 24

152
[EIMREIÐIN
í Biskayaflóa.
[Hrakningasögu þá, er hér fer a eftir, ritaði Baldur Sveinsson eftir frásögn
Ófeigs Guðnasonar, er sjálfur var með í raunum þeim. er frá er skýrt. Saga
þessi er ein af mörgum af liku tæi frá striðstimunum, en hún á erindi til is-
lenskra lesenda af því, að það er íslendingur, sem hún fjallar um. Og hún er
gott sýnishorn þess, hve veruleikinn oft og einatt tekur flestum skáldskap fram.
Ritstj.]
Eimskipið »Hafliði ex Uraniacc lá á Reykjavíkurhöfn
veturinn 1916 og ætlaði með saltfisksfarm til Barcelóna
á Spáni. Skipið var nýkomið þaðán að sunnan og þar
hafði stýrimaður þess orðið viðskila við það. Skipstjóri
falaðist eftir stýrimanni í Reykjavik og réð til sín is-
lenskan mann, Ófeig Guðnason. Hann er kynjaður úr
Rangárvallasýslu, fæddur á Hlemmiskeiði í Skeiðahreppi
24. dag maímánaðar 1886. Faðir hans er Guðni Jónsson
á Húsatóftum, en Ingunn móðir hans er dóttir Ófeigs
Ófeigssonar, er bjó á Fjalli, og er það alkunn ætt. Ófeig-
ur Guðnason réðst til sjósóknar 18 ára gamall; var fyrst
á þilskipum, en siðar á strandferðaskipinu »Hólumcc
og réðst á »Gullfosscc, er hann hóf ferðir sínar. Hann
stundaði nám í Stýrimannaskólanum og lauk þar prófi
vorið 1913.
Ófeigur er maður afarhár vexti, meðallagi þrekinn,
sterklegur, hæglátur, gætinn og yfirlætislaus. Hann segist
ekki vera bráðakjarkmaður, en treysta sér vel, þegar í
háska er komið. Hefir honum og ekki orðið hugfátt í
mannraunum, sem sýnast mun. Ráðabreytni hans, sú er
fyrr var nefnd, varð upphaf mikilla ævintýra og rauna,
sem nú skal frá segja.
Þegar þeir skipverjar á »Hafliða« höfðu látið í haf frá
íslandi, hreptu þeir aftakaveður vestur af Færeyjum og
laskaðist svo þilfarið á skipinu, að allmikill sjór féll í
lestina. Héldu þeir til Troon, í nánd við Glasgow á Skot-
landi, og reyndist nokkuð skemt af farminum. Að öðru
leyti gekk sú för að óskum. Frá Barcelona fóru þeir til
Valencia á Spáni og tóku ávaxtafarm til Lundúnaborgar.