Eimreiðin - 01.07.1920, Page 26

218
BJARTAR NÆTUR
IEIMREIÐIN
Eg hrekkjum þínum heillast af
og hlakka til að kynnast þér.
Þín lund er æst sem ölduhaf,
þú átt að læra að treysta mér.
— En göldum fola’ er gatan bein,
eg gæti mín og sit þig rétt.
Eg hleypi þér á stóran stein,
þú stekkur yfir djarft og létt.
Er sólin rís, eg ríð í hlað,
þar rauðar varir fagna mér.
En ekkert deilt um stund og stað
og straumur heitur um mig fer.
Því ásökun, jafnt heil sem hálf,
hún hæfir aðeins blindri drótt.
En konan mín, hún sér það sjálf,
að sólin lýsir dag og nótt.
Stefán frá Hvítadal.