Eimreiðin - 01.07.1920, Síða 27

EIMREIÐINl
219
Krílof
og nokkrar af dæmisögum lians.
Eftir síra Ólaf Ólafsson frá Hjarðarholti.
í skemtigarði Pétursborgar stendur
likneski eitt, er Rússar hafa sérstakar
mætur á. Líkneski þetta var reist á
ofanverðum ríkisstjórnarárum Niku-
lásar keisara fyrsta, af almennu sam-
skotafé, til heiðurs manni þeim, er
Krílof hét, er var jafnt virlur og elsk-
aður af öllum stéttum Rússlands. En
sérstaklega var Krílof uppáhald barn-
anna, enda hafði hann gert þeim
marga glaða stund; þess vegna var
lika líkneski hans sett á þann stað,
þar sem börnin koma saman til leika að sumrinu; situr
Krílof þar i hægindastól sínum eins og hann sat svo oft
forðum heima hjá sér, og sýnist brosandi virða fyrir sér
lætin og dutlungana í börnunum, sem eru að Ieikjum
sínum kringum fótstall myndarinnar, og hann með ritum
sínum og dæmisögum hafði svo mikil áhrif á.
Þó voru dæmisögur hans ekki þeim einum ætlaðar;
margar þeirra eru bitrar árásir á ósiði, er börn vita ekk-
ert um, napurt háð og sárbeitt fyndni, en svo snildarlega
frá öllu gengið, að til lærdóms og ánægju var jafnt ung-
um sem gömlum.
Krílof var sonur fátæks liðsforingja, og átti erfitl upp-
dráttar framan af æfinni; en árið 1812 fékk hann stöðir
við bókasafn keisarans, og hélt hann því starfi til 1840;
þau ár voru bestu ár æfi hans. Voru störfin við safnið
fremur hæg; gluggarnir á herbergi hans vissu út að sölu-
torginu mikla, og hafði Krílof mikla ánægju af að virða
fyrir sér bændurna, sem þar voru að kaupa og selja, og
hlusta á mas þeirra. Sat hann þar við gluggana stundum
Ólafur Ólafsson.