Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1990, Blaðsíða 47

HALLDÓRA BJARNADÓTTIR
47
vinnan við skólastjóra, séra Magnús Helgason, hin ákjósanlegasta
og nemendur fullorðið, þroskað fólk. Allt lék í lyndi, kennslan
fjölbreytt, allt kapp var lagt á íslenska, þjóðlega handavinnu. Hún
reyndi að kenna allt sem hún k.unni og setti upp að nemendur
kenndu sér allir eitthvað. Hún fylgdist síðan með góðum árangri
af þessari kennslu, því að seinna útvegaði hún mörgum þessara
nemenda sinna efni til handavinnunnar.
Vegna þess hve vel Halldóra fylgdist með öllu sem var að gerast
á Norðurlöndum í fagi sínu, útvegaði hún safn af skólahanda-
vinnu barna frá öllum Norðurlöndum og bauð skólanefnd og
kennurum að skoða safnið og skoraði á skólanefnd að innleiða
hagnýta handavinnu í skóla sína og gefa börnunum efnið í
skyldustykkin. Þetta var samþykkt, og þakkar Halldóra það Aðal-
björgu Sigurðardóttur sem þá var í skólanefnd. Þetta var svo
starfrækt á þennan hátt.
Arsritib Hlín
Samband norðlenskra kvenna var stofnað 1914, og var Halldóra
kosin formaður, hún hafði líka átt uppástunguna um Sambandið.
í því voru kvenfélögin í Húnavatns-, Skagafjarðar-, Evjafjarðar-
og Þingeyjarsýslum.
Fljótlega var farið að gæla við hugmyndina um málgagn, jafnvel
þegar á stofnfundi. En ekkert varð úr framkvæmdum. Á þriðja
ársfundi, 1916, var enn skorað á stjórnina að hefjast handa, og tók
Halldóra þá að sér að gera tilraun með ákveðnum skilyrðum: Að
konur öíluðu ritinu áskrifenda, tækju ekki sölulaun og stæðu vel í
skilum. Þessu var vel tekið og efnt dyggilega.
Þegar þetta var fært í letur, 1960, var elsta sölukona Hlínar,
María Andrésdóttir í Stykkishólmi, systir þeirra Olínu og Herdísar
skáldkvenna, nýlega 100 ára gömul og lét sig ekki muna um „að
selja ritið ennþá í kringum sig í Hólminum“. Allan tímann hefur
Hlín birt greinar um heimilisiðnað, heilbrigðismál og þá hreinlæt-
ishætti innan- og utanbæjar, garðyrkju, uppeldismál, réttindamál
kvenna, skáldskap kvenna, og raunar ýmislegt um og eftir karla
líka, leiðbeiningar um ýmis nauðsynjamál og yfirleitt allt, sem á
einn eða annan hátt hefur getað stutt að eflingu heimilanna og
þjóðrækni umfram allt.
Halldóra sá ekki eftir því að taka þetta útgáfustarf að sér. Sem
tengiliður hennar við landslýðinn var hún ómetanleg. I öllum
þeim sæg bréfa sem greinarhöfundur hefur lesið, er aldrei styggð-
aryrði um Hlín, hún er allstaðar og alltaf aufúsgestur. Lesmál