Frjáls verslun - 01.04.1999, Qupperneq 20

er þetta ekkert grundvallaratriði. Við
höfum víða gengið inn í leigusamninga
og síðan keypt húsnæðið ef hentug
tækifæri hafa gefist.“
í dag á fjölskyldufyrirtækið samtals
15.000 fermetra af húsnæði. Stærst af því
húsnæði, sem ekki er beinlínis notað
undir verslanirnar, eru einingar sem eru
leigðar út í Nóatúni 17 en einnig á fyrir-
tækið húsnæði í Lækjargötu, Auðbrekku,
Grensásvegi og Faxafeni.
Hvar eru lieir nú? Uppbyggingin gekk
þannig fyrir sig í stórum dráttum að árið
1973 bættist verslunin í Rofabæ við og síðan
varð engin breyting lengi vel. Það var síðan
árin 1988 til 1990 sem verslanirnar í Hamra-
borg í Kópavogi, á Laugavegi 116 og í Mos-
fellsbæ bættust við og verslanirnar við Furugrund og í Austurveri
fylgdu fljótlega í kjölfarið ásamt verslun við Hringbraut í húsi sem
lengi hefúr verið kallað JL-húsið. Alltaf var hið sama haft að leiðar-
ljósi, varkárni og öryggi í uppbyggingu.
Þegar Jón var að hefja sinn verslunarferil í matvöruverslun á
höfuðborgarsvæðinu var rekstrarumhverfið um margt mjög ólíkt
því sem það er í dag. Innflutningshöft og skömmtun settu enn svip
sinn á samfélagið og það var oft hart barist um kvóta í innflutningi
á hinum og þessum tegundum. Einstaklingar, sem ráku sína einu
hverfisverslun, voru áberandi í kaupmannastétt en keðjurnar sem
settu sinn svip á Reykjavík voru verslanir Silla og Valda, sem héldu
velli langt fram á áttunda áratuginn, verslanir Sláturfélags Suður-
lands, sem voru 9 þegar þær voru flestar, og síðast en ekki síst
verslanir KRON sem voru um alla Reykjavík og Kópavog.
Allar þessar keðjur hafa lagt upp laupana af einni eða annari
ástæðu. Tvær verslanir Nóatúns eru reknar í plássi þar sem Slát-
urfélagsbúðir voru áður, þ.e. bæði á Laugavegi 116 og í Austur-
veri, og þannig mætti lengi telja.
Á níunda áratugnum, þegar óðaverðbólgan varð hvað mest,
spruttu upp keðjur sem um tíma náðu talsverðu flugi og nægir að
nefna nöfn eins og Kjötmiðstöðina, Kostakaup, Grundarkjör,
Kaupstað, Miklagarð og Víði. í lok áratugarins urðu margar mat-
vöruverslanir gjaldþrota og það dró dilk á eftir sér.
„Þetta voru erfiðir tímar og margir voru hætt komnir aðrir en
ir sem
þrota. Þetta var eins og holskefla. Á þessum
tima voru svo til allar matvöruverslanir bæjar-
ins til sölu. Um svipað leyti og við keyptum
Laugaveg 116 og Hamraborg voru okkur
boðnar margar fleiri verslanir. Við hefðum
getað sankað að okkur búðum á þessum tíma
en við höfum alltafverið varkár,“ segir Jón.
Vildi heldur selja húsið en missa búðina En
var rekstur Nóatúns alltaf tryggur?
„Það gekk nú misvel,“ segir Jón. „Rétt
fyrir 1970 voru erfiðir tímar, fólk flutti úr
landi til Svíþjóðar og Ástralíu og atvinnu-
leysi var töluvert. Þá var svo komið að ég
ákvað að selja íbúðarhús ljölskyldunnar til
að geta haldið versluninni," segir Jón.
„Oddný, kona mín, var nú ekki alveg
ánægð með þetta, blessunin. Þetta var ágætt raðhús og börn-
in voru orðin fimm. Ég sagði við hana að við gætum alltaf eignast
annað hús en ef við misstum verslunina þá myndum við aldrei
eignast aðra. Þetta gekk allt saman vel og við fengum leigt ágætt
raðhús inni í Sundum af manni sem var að flytja til Svíþjóðar.
Síðar byggðum við hús inni í Austurgerði sem við bjuggum í
árum saman.“
Oddný Steinunn Sigurðardóttir, eiginkona Jóns, lést 1997, 63
ára að aldri. Jón hefur selt húsið í Austurgerðinu og flutt í nýja
íbúð á fjórðu hæð við Skúlagötu þar sem sést út á Flóann.
„Ég er svo nýfluttur hingað að ég hef ekki enn náð að átta mig
á öllum aðstæðum. Mér finnst ágætt að fá mér gönguferð héðan
inn í Nóatún og svo niður Laugaveginn með viðkomu á 116 og
ganga svo inn eftír Skúlagötunni meðfram sjónum."
Börnin limm Börnin eru fimm og hafa öll unnið í Nóatúnsbúð-
unum meira og minna alla sína starfsævi og voru byijuð að raða í
hillur og sendast um leið og þau höíðu aldur og þrek tíl.
Elstur er Júlíus, fæddur 1956, verslunarstjóri í Mosfellsbæ, þá
Sigrún Alda, verslunarstjóri í Rofabæ, síðan Rut, sem er skrifstofu-
stjóri, þá Einar Örn, sem er framkvæmdastjóri, og Jón Þorsteinn,
sem er markaðsstjóri Nóatúns.
Það hefur verið misjafnt eftir árum hvernig verkaskiptíng hef-
ur verið milli systkinanna og þau hafa deilt með sér verkum eftír
því sem verslunum hefur fjölgað.
„Undanfarin ár hefur yfirbygging í Nóatúni verið mjög lítíl og
stjórnunarkostnaður með því lægsta sem þekkist.
Við höfum skipt með okkur stöðum markaðs-
stíóra, innkaupastjóra og gjaldkera. Þetta
mun breytast með stofnun Kaupáss,
því þá verður tíl nýtt skipurit sem orð-
in var þörf á,“ segir Jón Þorsteinn í
samtali við Fijálsa verslun.
Júlíus fór beint í sloppinn eft-
ir skyldunám en Einar og Rut
tóku verslunarpróf, Sigrún
varð kennari og Jón Þorsteinn
er lærður matreiðslumaður.
,Ég er mjög ánægður með að þau
skuli öll vinna hjá okkur,“ segir Jón. „Þeg-
ar allt kemur tíl alls þá finnst flestum betra að
vinna hjá sjálfúm sér.“
Teikning afskúrnum í Samtúni þarsem Jón Júlíusson hóf verslunarrekstur árið 1960.
7(j gekkall f msk ldu sinni
F0RSÍÐUGREIN

20