Morgunblaðið - 08.03.2002, Qupperneq 56

56 FÖSTUDAGUR 8. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ






 



 
  
 



  

   

   
 

!

   "
 #
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
EFTIR seinna stríð áttu gyðingar
samúð alls heimsins. Aldrei hafði
maðurinn séð eins mikla grimmd
og brjálæði og beinst hafði að gyð-
ingum í Þýskalandi á stríðsárun-
um. Útrýmingarbúðir, pyntingar,
tilraunir á lifandi fólki og fleira
viðbjóðslegt.
Í byrjun var stefna Þjóðverja
ekki svona augljós, heldur var far-
ið fínna í málið og opinber stefna
stjórnvalda ekki höfð í hámælum.
Gyðingar urðu fyrir skipulögð-
um ofsóknum, verslanir þeirra
voru brenndar, heimili þeirra, at-
vinnurekstur, skólar og bara allt
sem þeim viðkom.
Síðar kom að því að gyðingar
voru reknir af heimilum sínum og
fluttir annað, í gettóin. Öllu fé-
mætu og einhvers virði var stolið
af þeim í leiðinni. Í staðinn fluttu
Þjóðverjar í híbýli þeirra. Gyðing-
ar urðu réttdræpir og margir létu
lífið án dóms og laga, bæði af völd-
um hermanna og óbreyttra borg-
ara.
Litið var á gyðinga sem meindýr
og þeim bæri að útrýma. Loks var
skipulagðri áætlun um einmitt það
hrint í framkvæmd.
Eftir að bandamenn höfðu sigr-
að Þjóðverja kom allur þessi hryll-
ingur í ljós. Heimurinn stóð á önd-
inni. Hvernig gat þetta átt sér stað
í siðmenntuðu þjóðfélagi, í nútím-
anum?
Gyðingar áttu samúð allra og
hinar nýstofnuðu Sameinuðu þjóð-
ir tóku vandamálið sem gyðingar
áttu við að glíma upp á sína arma.
Því gyðingar voru í raun land-
lausir og höfðu verið það í tæp
2.000 ár. Nokkuð gamalt vanda-
mál, sem skyldi leysa strax.
Þetta vandamál var leyst, – eða
þannig. Gyðingum var færð land-
ræma í Palestínu upp í hendurnar.
Allir urðu ánægðir, búið var að
gera nokkuð fyrir þetta fólk, sem
hafði þurft að reyna svo margt,
nema kannski þá er höfðu átt
þarna heima áður. Hvað um það,
það var nýtt vandamál, en 2.000
ára vandamáli var loksins komið í
höfn. Menn voru búnir að skrá
nafn sitt í söguna.
Nú líða árin, sex daga stríðið
skellur á. Hið nýja Ísrael hernem-
ur enn stærri hlut af Palestínu.
Árin líða, Ísraelar halda upptekn-
um hætti og hernema fleiri lendur
og hafa nú gert Palestínumenn að
aðskotadýrum í eigin landi.
Nú voru Ísraelsmenn hinum
megin við borðið, þeir fóru og
drápu Palestínumenn, börn sem
fullorðna, án dóms og laga. Bæði
hermenn og óbreyttir borgarar.
Nú fóru Ísraelsmenn og ráku Pal-
estínumenn út af heimilum sínum
og rýmdu þau fyrir sjálfa sig.
Jarðýtur jöfnuðu við jörðu versl-
anir Palestínumanna, atvinnu-
rekstur þeirra var eyðilagður,
heimili þeirra sprengd í loft upp,
fólk handtekið og tekið af lífi af
handahófi. Gerður var dauðalisti
yfir þá er stjórnvöld vildu að væru
myrtir. Börn sprengd í loft upp á
leið í skólann, hermenn á hlaupum
á eftir litlum börnum til að myrða
þau.
Sagan virðist vera að endurtaka
sig, nema nú er ekki verið að of-
sækja gyðinga heldur eru gyðing-
ar að ofsækja Palestínumenn.
Fyrir seinna stríð fengu Vest-
urlandabúar fregnir af ofsóknum
nasista en aðhöfðust ekkert, nú
berast okkur þessar fréttir og við
aðhöfumst ekkert. Höfum við ekk-
ert lært? Er maðurinn sama
skepnan og hann hefur alltaf verið,
eða getum við trúað því að við
séum sálir sem hafa samvisku? Ef
svo er er það skylda okkar að að-
hafast eitthvað.
Þjóðverjar voru ekki slæmt fólk
upp til hópa, heldur þeir er stjórn-
uðu. Ísraelsmenn eru ekki slæmt
fólk upp til hópa, heldur þeir sem
stjórna.
Getum við Íslendingar, eða þú
sem utanríkisráðherra, lagt eitt-
hvað á vogarskálarnar til að koma
þessum glæpamönnum og morð-
ingjum frá völdum í Ísrael?
Getur Ísland slitið stjórnmála-
sambandi við Ísrael? Getum við
borið fram þá tillögu hjá Samein-
uðu þjóðunum að friðargæslusveit
verði send til Ísraels? Ég veit að
aðrar þjóðir hafa gert slíkt og
Bandaríkjamenn hafa neitunar-
vald. Við höfum fordæmt verknað
Ísraela og hryðjuverk almennt og
það hefur ekki skipt máli. Það þýð-
ir samt ekki að við eigum að sitja
með hendur í skauti og segja „já
herra“ við öllu sem þeir segja.
Þarna í Austurlöndum eru fram-
in níðingsverk sem að öllu leyti
geta kallast glæpir gegn mann-
kyni.
Ef ég hefði aðstöðu eða smá-
möguleika til að leggja mitt af
mörkum hefði ég ekki samvisku,
sem mannvera, til að láta það
ógert.
Herra utanríkisráðherra: Getum
við eitthvað gert? Er eitthvað sem
þú getur gert?
Ef svo er ber okkur, og ekki síst
þér, skylda til þess.
Þetta er bara spurning um að
vera maður eða mús.
KJARTAN HILMISSON,
Aragerði 9, 190 Vogum.
Opið bréf til
utanríkisráðherra
Frá Kjartani Hilmissyni: