Morgunblaðið - 12.04.2003, Page 53

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. APRÍL 2003 53
✝ Jón GuðmundurJóhannsson
fæddist í Sölkutóft á
Eyrarbakka 3. nóv-
ember 1930. Hann
andaðist á Sjúkra-
húsi Suðurlands
föstudaginn 4. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru Jó-
hann Bjarni Lofts-
son, f. í Sandprýði á
Eyrarbakka 24. jan-
úar 1892, d. 26.
október 1977, og
Jónína Hannesdótt-
ir, f. í Stóru-Sandvík
8. ágúst 1895, d. 19. júní 1942.
Systkini Jóns Guðmundar eru: Jó-
hanna Margrét, f. 1919, d. 1920,
Jórunn, f. 1920, d. 2000, Valgerð-
ur Hanna, f. 1922, býr í Reykja-
vík, Loftur, f. 1923, býr á Selfossi,
Árni, f. 1926, d. 1984, Þórunn, f.
1927, d. 1999, Gestur, f. 1929, d.
1974, Lárus, f. 1933, býr á Sel-
fossi, Halldóra Valgerður, f.
hans er Svandís Bára Pálsdóttir,
f. 1979. b) Sigurður Ingi, f. 1986.
3) Ásdís Björg, f. 1959, d. 1962. 4)
Andvana drengur, f. 2. janúar
1967. 5) Sigríður Ásdís, f. 1968,
maki Sigurður Þorkell Krisjáns-
son, f. 1967 og eru börn þeirra: a)
Guðrún Ása, f. 1987, Jón Lárus, f.
1992, og Þorkell Ingi, f. 1998. 6)
Ásbjörn Guðjón, f. 1972, sam-
býliskona Guðfinna Björk Birg-
isdóttir, f. 1967, og eru börn
þeirra: a) Birgir Aron, f. 1994, og
Sara Bóel, f. 1997.
Á unglingsárum stundaði Jón
Guðmundur þau störf er féllu til
við búskap á heimili hans, Sölku-
tóft á Eyrarbakka, auk annarra
starfa er féllu til í sjávarplássinu.
Hann nam prentiðn í Prentsmiðju
Jóns Helgasonar og tók sveins-
próf 1950 og starfaði þar til 1953.
Frá þeim tíma starfaði hann sem
sjómaður á vertíðarbátum og tog-
urum. Hann starfaði einnig við
byggingarvinnu á Selfossi þar til
hann hóf störf hjá Prentsmiðju
Suðurlands 1959 og starfaði þar,
uns heilsa hans brast í ágúst
2002.
Útför Jóns Guðmundar verður
gerð frá Selfosskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
1938, d. 1985, og Jóna
Árný, f. 1938, d. 1983.
Maki Jóns Guð-
mundar er Guðrún
Ásbjörnsdóttir, f. í
Reykjavík 19. febrúar
1932. Foreldrar
hennar voru Ásbjörn
Guðjónsson, f. á
Stokkseyri 13. janúar
1906, d. 20. mars
1971, og Gíslína Guð-
rún Eyjólfsdóttir, f. á
Stokkseyri 7. febrúar
1905, d. 17. mars
1987. Börn: 1) Gíslína
Guðrún, f. 1955, maki
Ingvar Guðmundsson, f. 1956, og
eru börn þeirra: a) Ásdís Björg, f.
1975, maki Axel Þór Gissurarson,
f. 1974, og sonur þeirra er Gísli
Þór, f. 1995. b) Guðmundur
Bjarki, f. 1980. c) Hafdís Inga. f.
1988. 2) Jóhann Hannes, f. 1956,
maki Ingunn Úlfars Sigurjóns-
dóttir, f. 1957, synir þeirra eru: a)
Jón Þór, f. 1980, sambýliskona
Þegar Jón nágranni og vinur
hefir kvatt, að velli lagður af ill-
vígum sjúkdómi, leitar hugurinn til
baka um nær hálfa öld.
Það rifjast upp þegar við hitt-
umst fyrst. Þá þekkti ég aðeins til
Jóns af afspurn. Ég vissi að hann
var trúlofaður dóttur hans Ás-
björns mjólkurbílstjóra en hann
hafði stundum sótt mjólkina til
okkar á brúsapallinn við Galtastaði
í Gaulverjabæjarhreppi, en þaðan
var ég nýfluttur á Selfoss.
Vorið 1956, í júníbyrjun, stóðum
við Jón andspænis hvor öðrum,
bláókunnungir menn, sinn hvorum
megin Lyngheiðar á Selfossi, hann
á lóðinni númer 19 og ég á númer
18, með skóflur í höndum og hand-
grófum hvor fyrir sig fyrir framtíð-
arheimilum okkar, svo aðeins höfuð
og herðar stóðu upp úr skurðunum.
Við byrjuðum á því að skiptast á
orðum um verksins gang og nauð-
synjar en þessi kynni okkar og síð-
an fjölskyldna okkar jukust fljótt.
Eftir að við fluttum í húsin var
mikill samgangur milli heimilanna,
eins og reyndar fleiri nýstofnaðra
heimila á þessu svæði og börnin
okkar léku sér saman. Þessi fjöl-
skyldubönd treystust enn frekar
síðar þegar Haddi sonur Jóns og
Ninnu og Ingunn dóttir okkar
Gullu hófu búskap og giftust og við
eignuðumst sameiginleg barna-
börn.
Á fyrstu árum sínum á Selfossi
gerist Jón einn af eigendum Prent-
smiðju Suðurlands og þar átti hann
síðan starfsævi við iðn sína prent-
verkið svo lengi sem vinnuþrek
leyfði.
Á fyrstu búskaparárunum fórum
við, þessar tvær fjölskyldur, stund-
um saman í sumarleyfisferðir með
tjald og viðlegubúnað. Jón og fjöl-
skylda á Volkswagen bjöllunni en
við Gulla með börnin á Skódanum.
Ógleymanleg er ferðin norður í
Eyjafjörð og að Mývatni. Við tjöld-
uðum á fallegum stöðum og nutum
kvöldblíðunnar og þeirrar nótt-
lausu voraldar veraldar þegar mið-
nætursólin sat á haffletinum. Þá
vorum við ung og hraust og lífið
framundan.
Við frumbyggjarnir við suður-
enda Lyngheiðar og vesturenda
Kirkjuvegs tókum strax höndum
saman nokkrar fjölskyldur og köll-
uðum sérstakt hreppsfélag. Við er-
um öll í hreppsnefndinni og höfum
komið saman árlega, eða því sem
næst, nú síðari árin á heimilum
okkar til skiptist. Nú síðast komum
við saman á heimili Jóns og Ninnu
í febrúarbyrjun þessa árs, þá buðu
þau hjón til þorrablóts. Við áttum
ógleymanlega kvöldstund með
þeim þótt ljóst væri að sjúkdóm-
urinn setti mark sitt á Jón og sá
slyngi sláttumaður seildist nærri
honum. Hann er sá þriðji úr
hreppsnefndinni sem fellur frá, en
áður eru þau látin Magnús Að-
albjarnarson og Laufey Steindórs-
dóttir. Nú, þegar þessi trausti ná-
granni og vinur er kvaddur, viljum
við hjónin þakka góð kynni og
ánægjulegar samverustundir á
liðnum árum. Öllum hans nánustu
færum við innilegar samúðarkveðj-
ur.
Sigurjón Erlingsson.
Lífið er gjöfult og fagurt. Það
færir okkur marga gimsteina, per-
sónuleika, sem á andartaki breyta
lífsskoðun manns og færa birtu og
auðlegð inn í tilveruna. Einum slík-
um manni kynntumst við hjónin og
dóttir okkar fyrir nálega 15 árum í
sumarferð til Mallorca.
Jón G. Jóhannsson var þar í
sumarferð með konu sinni, Guð-
rúnu Ásbjörnsdóttur, og tókst með
okkur traust og góð vinátta sem
hefur haldist alla tíð síðan.
Ferðirnar okkar til Spánar sam-
an eru orðnar margar. Sumarferð-
irnar eru yndislegasti tími ævinnar
þegar litið er til baka.
Við nutum samvista við frábæra
ferðafélaga á fallegum stað í fögru
umhverfi, sátum á sólbakaðri
ströndinni eða fórum í skoðunar-
ferðir um sveitirnar og nærliggj-
andi borgir. Svo kom að ferðinni til
Búdapest í nóvember 2000 á sjö-
tugsafmæli Jóns. Ferðalagi, sem
bar af öllum ferðum hæst. Gjörvöll
ferðin var eitt samfellt ævintýri,
rétt eins og í „Þúsund og einni
nótt“.
Hann var hraustur og frískur og
naut þess að ferðast. Síðasta ferðin
okkar saman var farin til Nice í
Suður-Frakklandi vorið 2001 með
nokkurra daga dvöl í París. Þá
höfðu börnin okkar, Guðmundur og
Ester, slegist í hópinn.
Heimsborgin heillaði okkur og
nú vorum við komin á nýjar slóðir.
Líf Jóns Jóhannssonar var gjöf-
ult og fagurt. Mesta gæfan hans í
lífinu var eiginkonan Guðrún Ás-
björnsdóttir, börnin þeirra og
tengdabörn, sem ávallt stóðu með
honum í blíðu og stríðu og háðu við
hlið hans hetjulega baráttu við
skæðan sjúkdóm, sterk og óttalaus.
Fjölskyldan var honum allt og
fyrir hennar velferð lifði hann. Svo
kom kallið, hljóðlega.
Gimsteinninn okkar hverfur um
stund. Það bregður birtu og fátæk-
legri verður tilveran, þegar slíkur
vinur heldur yfir móðuna miklu.
Eiginkonu Jóns og fjölskyldu
vottum við dýpstu samúð.
Ásbjörn, Alda,
Guðmundur og Ester.
Elsku afi. Takk fyrir allar stund-
irnar sem við áttum saman í gegn-
um árin. Allar heimsóknirnar á
Lyngheiðina til þín og ömmu, öll
fjölskylduboðin, ferðalögin og tím-
ann okkar saman á Benidorm. Ég
mun varðveita þessar stundir og
minningar vel. Í hjarta mínu munt
þú ávallt eiga vísan stað þar sem
þú situr inni í stofu í græna stóln-
um á spjalli um allt milli himins og
jarðar með þinni ró og yfirvegun.
Það er sárt að þurfa að kveðja
en ég leita huggunar í því að nú
hefurðu fengið frið og ég veit að þú
munt fylgja okkur áfram.
Minning þín lifir.
Þín
Ásdís Björg.
Með örfáum orðum viljum við
minnast vinnufélaga okkar, Jóns G.
Jóhannssonar, prentara.
Jón hóf störf í Prentsmiðju Suð-
urlands árið 1959 og vann þar sam-
fellt í 44 ár. Jón lærði iðn sína í
Prentsmiðju Jóns Helgasonar,
hann var afar vandvirkur prentari,
vinnufús og lagði mikinn metnað í
vinnu sína. Jón var einkar þægileg-
ur í umgengni, hjálplegur og glað-
vær og vinnufélagarnir minnast
hans með hlýhug. Umhyggjan sem
Jón sýndi samstarfsmönnum sínum
og fyrirtækinu var einstök og verð-
ur seint fullþökkuð.
Eftirlifandi eiginkonu hans, Guð-
rúnu Ásbjörnsdóttur, börnum
þeirra og fjölskyldum sendum við
innilegar samúðarkveðjur. Minning
um góðan félaga mun lifa með okk-
ur.
Starfsfólk Prentsmiðju
Suðurlands á Selfossi.
JÓN GUÐMUNDUR
JÓHANNSSON
Elsku besta Unnur
amma. Okkur langar
til að þakka þér fyrir
þær ótalmörgu
ánægjustundir sem við
áttum með þér í þessu lífi. Það eru
óteljandi minningar frá æskuárum
okkar á Akranesi sem koma upp í
hugann á þessum tímamótum og
flestar tengjast þær heimsóknum
okkar á Vesturgötu 159. Það var al-
veg sama hvenær við litum inn, allt-
af biðu okkar kræsingar á borðum
og á Vesturgötunni voru t.a.m. bak-
aðar bestu kleinur og bestu ástar-
pungar í heimi. Einn dag í viku
hverri var óvenju margt um mann-
inn, þegar litla fólkið beið spennt
eftir heimsókninni frá Gumma
frænda á ísbílnum og grænu frost-
pinnarnir stoppuðu stutt við í frysti-
kistunni. Hjá ykkur voru Prúðuleik-
ararnir í lit og það var þétt setið
þegar þeir brugðu á leik á skjánum.
Þrátt fyrir mikið annríki á stóru
heimili varstu alltaf tilbúin til að
UNNUR INGI-
MUNDARDÓTTIR
✝ Unnur Ingi-mundardóttir
fæddist í Byrgisvík á
Ströndum 6. ágúst
1927. Hún lést í
Sjúkrahúsi Akraness
hinn 6. apríl síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð frá
Akraneskirkju 11.
apríl.
gefa okkur barnabörn-
unum tíma og þrátt
fyrir ótal prakkara-
strik var þolinmæði þín
og umburðarlyndi
gagnvart okkur skil-
yrðislaus. Ást þín og
umhyggja átti sér eng-
in takmörk og lúmskur
húmor þinn kitlaði alla
viðstadda og smitaði út
frá sér. Aðfangadagur
á Vesturgötunni var
ómetanlegur fyrir
unga fólkið og þar
myndaðist ósvikin jóla-
stemmning sem lifir
mjög sterk í minningunni.
Ósjaldan gripum við í spil með
ykkur afa þegar það tognaði úr okk-
ur og það leið varla sú vika eftir að
þið Siggi afi fluttust í Krókatúnið að
við létum ekki slag standa.
Þó söknuður okkar sé sár vitum
við að þú ert hvíldinni fegin eftir
erfið veikindi undanfarin ár. Við vit-
um að þú munt vaka yfir okkur og
fjölskyldum okkar eftir að þú hefur
mátað nýju vængina þína í nýju
hlutverki á nýjum stað. Þú verður
fallegur engill, elsku besta amma,
og það verður gott fyrir okkur, Þór-
unni Heklu og langömmustrákana
þína Ágúst Elí, Aron Snæ og Arnar
Þór að geta leitað til þín í huganum í
framtíðinni.
Saknaðarkveðja.
Ásgeir og Rannveig.
www.solsteinar.is sími 564 4566
Legsteinar
í Lundi
við Nýbýlaveg, Kópavogi
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát systur minnar og móðursystur,
VALGERÐAR H. MAGNÚSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Sóltúni,
áður til heimilis
á Háaleitisbraut 153.
Sérstakar þakkir og kveðjur til alls starfsfólks á
Landakoti, öldrunardeild Landspítala og hjúkr-
unarheimilinu Sóltúni fyrir frábæra umönnun á undanförnum árum.
Guð blessi ykkur öll.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Magnúsdóttir,
Helga Skúladóttir, Sigfús A. Schopka,
Valgerður Helga Schopka,
Júlíus I. Schopka,
Guðrún Helga Schopka.
Hugheilar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar sambýliskonu, móður, tengda-
móður og ömmu,
MÁLFRÍÐAR ÞÓRÐARDÓTTUR
frá Krossnesi,
Borgarbraut 50a,
Borgarnesi.
Ingólfur Hauksson,
Inga Kolfinna Ingólfsdóttir, Vilhjálmur Einar Sumarliðason
og barnabörn.
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur hlýhug og samúð vegna fráfalls
ástkærrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
MAGGÝAR HELGU JÓHANNSDÓTTUR,
Kópavogsbraut 1b,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks
gjörgæsludeildar Landspítala Fossvogi og séra Gunnars R. Matthíasson-
ar fyrir elskulegheit og hlýhug.
Tómas Jónsson,
Sandra Róberts, Helgi Björnsson,
Margrét Tómasdóttir, Arnar Jósefsson,
Sigríður Tómasdóttir, Guðjón Sverrisson,
Jóhann Tómasson, Sigurlaug Sæmundsdóttir,
Helga Tómasdóttir, Ingvi Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
Alúðar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu
samúð og hlýhug við andlát og útför
INGIBJARGAR ÞORGEIRSDÓTTUR
eða vottuðu minningu hinnar látnu virðingu sína.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á dvalarheimilinu
Barmahlíð.
Ásgrímur Gunnarsson,
aðrir ættingjar og vinir.