Morgunblaðið - 13.04.2003, Blaðsíða 44

MINNINGAR
44 SUNNUDAGUR 13. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
HÖGNI BJÖRN JÓNSSON,
Keldulandi 3,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 15. apríl kl. 13.30.
Málfríður Hadda Halldórsdóttir,
Esther Gerður Högnadóttir, Marteinn Karlsson,
Þórunn Högnadóttir, Brandur Gunnarsson,
Aron Högni, Hadda Rakel,
Tristan Þór, Magnea Rut,
Birgitta Líf, Birgir Þór.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ALDA PÉTURSDÓTTIR,
Holtsgötu 37,
Reykavík,
lést á heimili sínu föstudaginn 4. apríl.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 14. apríl kl. 13.30
Ragnar Guðmundsson, Dagný Björnsdóttir,
Úlfar Guðmundsson, Gyða Hansen,
Pétur Ingi Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir minn og bróðir okkar,
ÞORSTEINN MAGNÚSSON,
Svartagili,
Norðurárdal,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju þriðju-
daginn 15. apríl kl. 13.30.
Adda Magný Þorsteinsdóttir,
Magnús Magnússon,
Sigurlaug Magnúsdóttir,
Guðbjörg Magnúsdóttir,
Davíð Magnússon,
Hrafnhildur Sveinsdóttir.
Ástkær eiginkona, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
MARGRÉT EGGERTSDÓTTIR
söngkona,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju mánu-
daginn 14. apríl kl. 13.30.
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð, en þeim,
sem vilja minnast hennar, er bent á Minning-
arsjóð Söngskólans í Reykjavík: 101-05-265646, kt. 570474-0739 eða í
síma 552 7366.
Páll Þorsteinsson,
Einar Ólafur Pálsson, Katrín Guðjónsdóttir,
Eggert Pálsson, Salvör Nordal
Valur Pálsson. Laura Marie Stephenson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Föðursystir okkar,
ELÍSABET MAGNÚSDÓTTIR,
áður til heimilis
á Hrísateigi 6,
sem andaðist á Skjóli sunnudaginn 6. apríl,
verður jarðsungin frá Áskirkju miðvikudaginn
16. apríl kl. 15.00.
Gyða Ólafsdóttir,
Þórdís Ólafsdóttir.
Ég færi þér afar
vondar fréttir. Hann
Alli Kalli er dáinn,
sagði vina mín og skóla-
systir okkar beggja frá
Ísafirði, er ég svaraði
símanum. Við öll höfum
haldið hópinn með því að hittast
reglulega, oft nokkra daga í senn, allt
frá æskuárum. Mér brá og vissi vart
hvað skyldi segja, svo löng og mikil
sem vinátta hafði verið með mér og
Alla Kalla, eins og hann var jafnan
nefndur í hópi okkar vina sinna, sem
hann ávallt sýndi væntumþykju og
trúnað.
Þegar sækja skal í sjóð minning-
anna frá æsku og langri lífstíð er svo
ótal margs að minnast. Leikur og
störf Alla Kalla, frá blautri barn-
æsku, að segja má, voru svo mörg og
á fjölmörgum sviðum, skóla-,skáta-,
íþrótta-, leikhúss-, pólitískum vett-
vangi og ótal annars. Margt af því
þekkja aðrir betur en ég og munu
minnast hans þar.
Minningar mínar um þennan góða
dreng eru nær endalausar bæði frá
fullorðinsárum og þá ekki síður úr
æsku. Frá leikvelli, fjöru, bryggju,
bátum, skátastarfi, skólagöngu,
skíða- og fjallaferðum og ótal mörgu
öðru. Hann var leikbróðir og vinur
minn, sem og annarra æskufélaga
okkar beggja. Og svo sungum við Alli
Kalli saman í tríói með Birgi Benja-
mínssyni, sem drukknaði ungur. All-
ar minningar mínar um þá báða eru
ljúfar.
Hann var heilsteyptur maður og
glaðsinna. Þar sem hann var nærri á
góðum stundum var hann hrókur alls
fagnaðar, en hann var líka alvöru-
maður þar sem það átti við.
Hlýja, velvild og tryggð var ríkur
þáttur í fari þessa glaðsinna góð-
mennis. Það er mín hyggja að öllum
hafi hann viljað gott gera. Alli Kalli
var virkur þátttakandi í lífinu öllu.
Hann var hvergi bara hjásetumaður
og áhorfandi. Öllu því sem til fram-
fara horfði í umhverfi sínu lagði hann
við hugsun, tíma og starf og tók virk-
an þátt á svo margvíslegum sviðum
mannlífsins að fyrir marga hefði
helftin verið nóg. Hann var alltaf fús
til að taka til hendinni þar sem þörf
var á, og að ég hygg, alltaf og all-
staðar til heilla.
Við leik- og skólasystkini frá Ísa-
firði þökkum ævilanga vináttu. Svo
mikil er væntumþykja og virðing
okkar allra, að nú, eftir langa ævi og
góða kveðjum vin okkar Alla Kalla og
vottum jafnframt lífsförunaut hans
og vinkonu okkar, Sigríði Friðberts-
dóttir frá Súgandafirði og sex börn-
um þeirra og afkomendum öllum
samúð okkar, er okkur öllum, æsku-
vinum hans, ekki síður en þeim,
harmur í hjarta og innilegur sökn-
uður að þessum góða vini gengnum.
Fyrir hönd æskuvina og skóla-
systkina,
Kristján Arngrímsson.
Vinirnir hverfa einn af öðrum.
Æskuvinur minn og félagi til margra
ára, Albert Karl Sanders, hefir nú
kvatt þetta jarðlíf. Með honum er
genginn eftirminnilegur og góður
drengur, sem setti sterkan svip á
samfélag sitt vegna fjölþættra hæfi-
leika sinna og persónuleika. Kynni
okkar hófust í fyrsta bekk í barna-
skóla árið 1936, en áður þekktumst
við lítið, þar sem við ólumst upp í sitt
hvorum bæjarhluta, en milli þeirra
var lítill samgangur á þessum árum.
Þá tengdumst við vináttuböndum,
sem efldust og styrktust með árun-
um. Á unglingsárum urðum við fé-
lagar í margvíslegu æskulýðsstarfi,
en urðum síðan vinnufélagar um
langt árabil, allt þar til hann ákvað að
ALBERT
KARL SANDERS
✝ Albert KarlSanders fæddist
á Ísafirði 20. mars
1929. Hann varð
bráðkvaddur 3. apríl
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Ytri-Njarðvíkur-
kirkju 11. apríl.
flytja með fjölskyldu
sína til Suðurnesja í
byrjun sjöunda áratug-
arins.
Albert Karl Sanders
var borinn og barn-
fæddur Ísfirðingur.
Hann ólst upp í Al-
bertshúsi á Bökkunum
á Ísafirði og naut þeirra
forréttinda, eins og
margir jafnaldrar hans
að stunda nám í skóla
Karitasar Hafliðadótt-
ur, þeirrar merku
skólakonu. Þegar hann
hafði aldur til, hóf hann
nám í rafvirkjun hjá móðurbróður
sínum Jóni Alberts og lauk sveins-
prófi í þeirri grein 1951. Á námsárum
sínum og síðar vann hann mikið vest-
ur á fjörðum, á Þingeyri, Flateyri og
Suðureyri og þangað sótti hann sína
elskulegu konu, Sigríði Friðberts-
dóttur, sem er borin og barnfæddur
Súgfirðingur. Árið 1953 hóf hann síð-
an störf hjá togarafélaginu Ísfirðingi
hf., þar sem hann starfaði, allt þar til
hann flutti suður.
Strax á unglingsárum komu í ljós
óvenjulegir forystuhæfileikar Alla
Kalla, eins og hann var jafnan kall-
aður á þessum árum. Hann var alls
staðar liðtækur, hvað sem hann tók
sér fyrir hendur og náði víða langt. Á
yngri árum tók hann þátt í flestum
þeim íþróttagreinum, sem þá voru
stundaðar á Ísafirði. Strax í barna-
skóla var hann ágætur fimleikamað-
ur og var í sýningarflokkum í mörg
ár, síðast við vígslu Laugardalsvall-
arins í Reykjavík 1959. Um árabil
stóð hann í forystuhlutverki í sam-
tökum íþróttamanna á Ísafirði og
beitti sér þá fyrir margvíslegum nýj-
ungum til eflingar íþróttunum. Allan
sjötta áratuginn var hann lífið og sál-
in í starfi ísfirzkra knattspyrnu-
manna, bæði sem þjálfari og kepp-
andi.
Það verður ávallt svo, að sumir
marka djúp spor í samtíð sína, sem
lengi sér stað. Ísfirðingar munu lengi
minnast Alberts Karls Sanders fyrir
framlag hann til íþrótta- og æsku-
lýðsmála bæjarfélagsins. Á sama
hátt minnast þeir starfa hans með
Leikfélagi Ísafjarðar um árabil, þar
sem hann tók þátt í mörgum eftir-
minnilegum uppfærslum. Það fór
ekki á milli mála, að Ísfirðingar sökn-
uðu þeirra hjóna, Sigríðar og Al-
berts, þegar þau ákváðu að flytja
með fjölskyldu sína til nýrra heim-
kynna. En Njarðvíkingar kunnu líka
að meta hæfileika Alberts Karls. Þar
var honum fljótlega falinn margvís-
legur trúnaður og síðar börnum
hans. Það gladdi gamla vini hans fyr-
ir vestan.
Við Hulda sendum Siggu, börnum
þeirra og barnabörnum innilegar
samúðarkveðjur um leið og við þökk-
um samfylgdina.
Jón Páll Halldórsson.
Að morgni fimmtudags hinn 3.
apríl barst mér sú harmafregn að
vinur minn, Albert Karl Sanders,
væri fallinn frá.
Okkar kunningsskapur byrjaði
fyrir rúmri hálfri öld eða á haustdög-
um 1951 þegar við vorum valdir sem
fulltrúar okkar félaga í stjórn Skíða-
ráðs Ísafjarðar sem stóð fyrir lands-
móti á skíðum á Ísafirði í marsmán-
uði 1952. Þarna voru okkar fyrstu
kynni sem áttu svo eftir að vaxa og
dafna í áranna rás.
Kalli, eins og við vinir hans köll-
uðum hann, var mikill persónuleiki
og bjó yfir miklum hæfileikum sem
komu sér vel fyrir bæjarfélagið okk-
ar Ísafjörð meðan hann bjó hér.
Hann var hér þekktur sem leikari og
söngvari og mikill félagsmálamaður,
einnig tók hann fullan þátt í hinu
pólitíska starfi sem eindreginn sjálf-
stæðismaður á Ísafirði. Er Kalli flutti
suður til Njarðvíkur með fjölskyldu
sína gerðist hann bæjarstjóri í
Njarðvík og sat sem slíkur í 12 ár
sem segir nú heilmikið um persónu-
leikann.
Okkar leiðir lágu þó mest saman í
félagsstarfi fyir íþróttahreyfinguna
og sem iðkendur og keppendur í
knattspyrnu á Ísafirði. Þar myndað-
ist hinn einlægi vinskapur sem aldrei
hefur borið skugga á. Kalli var mikill
leiðtogi í sér og átti hann mjög gott
með að hrífa menn með sér til hinna
ýmsu góðu verka.
Á árunum frá 1955–65 var mikill
uppgangur í knattspyrnu á Ísafirði
og Ísfirðingar árlega að keppa til úr-
slita um að komast í 1. deild, það var
svo árið 1962 að sá langþráði draum-
ur rættist, þá unnu Ísfirðingar 2.
deildina og 1963 léku þeir í fyrsta
sinn í efstu deild í knattspyrnu.
Margir lögðu mikið á sig til að ná
þessum árangri sem vakti mikla
ánægju meðal bæjarbúa, en að öðr-
um ólöstuðum átti enginn eins stóran
og mikinn þátt í að þetta tókst og
Kalli, hann var þjálfari liðsins, hann
var fyrirliði og leikmaður. Öllum
þessum hlutverkum gerði hann góð
skil eins og kom fram í blaðadómum
um leikina. Var hann ávallt nefndur
sem einn albesti leikmaður liðsins.
Á þessum árum unnum við Kalli
mikið saman og styrktum grunninn
að okkar góða vinskap. Eins og
margir knattspyrnumenn þá urðum
við Kalli báðir heillaðir af golfi og
náði hann mjög góðum árangri í
þeirri skemmtilegu íþrótt sem og
öðrum íþróttum.
Góð vinátta myndaðist milli okkar
fjölskyldna og þótti okkur Maju
gaman að heimsækja Siggu og Kalla
og rifja upp gamlar minningar frá
Ísafjarðarárunum.
Sigga mín, við Maja og okkar fjöl-
skylda sendum þér og þinni fjöl-
skyldu okkar innilegustu samúðar-
kveðjur vegna andláts Alberts K.
Sanders. Far þú í friði, vinur.
Björn Helgason,
María Gísladóttir.
Jarðsunginn er í dag Albert K.
Sanders fyrrverandi bæjarstjóri í
Njarðvík.
Albert var margt til lista lagt,
hann var mjög skýrmæltur og vel
máli farinn. Leiklist, upplestur úr
fagurbókmenntum léku honum á
tungu þannig að ekki gleymist sam-
tíðarmönnum sem fengu að njóta.
Næmt auga fyrir samtíðinni í spé-
spegli gerði hann ómissandi á árshá-
tíðum og gleðistundum. Albert var
vinur vina sinna og fáir fóru bónleiðir
til búðar sem þurftu á liðsinni að
halda. Sem samstarfsmaður og vinur
er ég þakklátur fyrir kynnin og þær
minningar sem samferð okkar tengj-
ast hér á jörð.
Eins og gerist með menn í bæj-
arstjórastöðum voru Albert falin ým-
is verkefni fyrir samfélagið og ekki
fór á milli mála að þar sem hann var,
fór ósérhlífinn dugnaðarforkur,
ráðagóður og útsjónarsamur ein-
staklingur. Hann sat í fjölda stjórna
og ráða, kom að undirbúningi
margra af mestu hagsmunamálum
Suðurnesja og átti drjúgan þátt í að
koma þeim í höfn. Stofnun Hitaveitu
Suðurnesja er án efa eitt af stærstu
hagsmunamálum sem Albert tók
þátt í. Hann sat í stjórn félagsins
meira og minna frá apríl 1977 til
ágúst 1986 og gegndi formennsku
1979 til 1980. Hann lagði gjörva hönd
á plóg á þessum fyrstu árum fyrir-
tækisins, og við sem í dag njótum
ávaxta af erfiði frumherjanna getum
seint fullþakkað.
Stjórn Hitaveitu Suðurnesja h/f
kveður nú að leiðarlokum traustan
samherja og frammámann um leið og
þökkuð eru óeigingjörn störf í þágu
fyrirtækisins. Jafnframt er eftirlif-
andi maka og öðrum aðstandendum
vottuð virðing og dýpsta samúð við
fráfall Alberts Karls Sanders. Bless-
uð sé minning hans.
Ellert Eiríksson,
stjórnarformaður
Hitaveitu
Suðurnesja h/f.
Það var óvænt og harmþrungin
frétt sem okkur barst að morgni 10.
þ.m. um að góður vinur, Albert Karl
Sanders, hefði látist. Ég kynntist
Alla Kalla, eins og hann var oftast
nefndur, fyrir um 30 árum. Við störf-
uðum þá sem bæjarstjórar. Frá þeim
tíma er margs að minnast og ekki var
alltaf allt bókað sem fram fór, orðum
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess að
það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.