Morgunblaðið - 06.12.2003, Blaðsíða 63

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. DESEMBER 2003 63
✝ Jón Eiríkssonfæddist í Steins-
holti 7. maí 1913.
Hann lést á Ljós-
heimum á Selfossi 2.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru hjónin Eiríkur
Loftsson, f. 1884, d.
1968, og Sigþrúður
Sveinsdóttir, f.
1885, d. 1977. Systk-
ini Jóns eru Sveinn,
f. 1914, d. 1998; Sig-
ríður, f. 1917, d.
1977, sonur hennar
er Þórir en hann
ólst upp með móður sinni og
frændfólki í Steinsholti; Guð-
björg, f. 1919; Loftur, f. 1921,
kvæntur Jóhönnu Björgu Sig-
urðardóttur en hún lést 1997.
Börn þeirra eru sex. Margrét, f.
1925, gift Jóni
Ólafssyni í Eystra-
Geldingaholti og
eru börn þeirra
fimm. Öll hafa
systkinin alið allan
sinn aldur í Steins-
holti nema Mar-
grét.
Jón stundaði nám
í barnaskóla sveit-
arinnar, Ásaskóla,
og 1936-1937 við
bændaskólann á
Hólum í Hjaltadal.
Auk búskapar í
Steinsholti tók Jón
virkan þátt í félags- og menn-
ingarlífi sveitar sinnar.
Útför Jóns fer fram frá Skál-
holtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30. Jarðsett
verður á Stóra-Núpi.
Það er fróðlegt að velta því fyr-
ir sér hvað það er sem mótar ein-
staklinginn og gerir hann að
þeirri persónu sem hann er. Stór
hluti af þessari mótun er það um-
hverfi og það atlæti sem maður
fær í uppvextinum. Mestu áhrifa-
valdar í þessari mótun okkar
systranna, strax á eftir foreldrum
okkar, var föðurfólkið. Einn úr
þessum hópi frændfólks okkar var
Jón (Nonni) sem við kveðjum í
dag.
Nábýlið við föðurfólkið réð því
að samgangur var daglegur öll
okkar uppvaxtarár. Við vorum
ekki gamlar þegar við fórum að
skoppast yfir hlaðið í heimsókn til
þeirra og önnur átti það til að
dvelja þar svo dögum skipti. Þeg-
ar tognaði úr okkur tókum við
þátt í störfum búsins og lærðum
af verkum þeirra fullorðnu.
Nonni var mikill náttúruunn-
andi og hafði unun af því að
ferðast. Hann hafði líka gott lag á
því að ferðast í huganum bæði á
staði sem hann hafði heimsótt en
líka á þá staði sem hann hafði ekki
séð. Hann gat verið vel kunnugur
á landsvæðum sem hann hafði ein-
ungis lesið um og heyrt sögur frá
en aldrei heimsótt. Virðing Nonna
fyrir náttúrunni, landinu og sögu
þess smitaðist til annarra og það
var gaman að segja honum frá
eigin ferðalögum. Hann fylgdist
vel með ferðum fólksins síns og
sóttist eftir að heyra sögur þess
þegar það kom til baka. Þá breytti
engu hvort við höfðum dvalið í út-
löndum, ekið út á land eða riðið til
fjalls. Þó leyndi sér ekki að frá-
sagnir af landslagi og náttúru Ís-
lands höfðuðu sterkast til hans.
Nonni vildi alltaf fræða okkur
ef við sýndum því áhuga. Hann
mundi ótrúlegustu hluti og kunni
vel að segja frá þeim. Kötlugosinu
1918, spænsku veikinni sem lagð-
ist á hann og alla fjölskylduna,
Grænlandsferðinni, fjallferðum og
svo ótalmörgu fleiru af stórum og
litlum atburðum kunni hann að
segja frá af mikilli nákvæmni.
Minnið brást honum aldrei og þótt
að líkami hans væri að þrotum
kominn þá fengu ættingjarnir að
heyra hann segja frá atburðum,
fara með kvæði og syngja fram á
síðasta dag.
Andlát Nonna bar ekki brátt að.
Um þrjú ár eru síðan hann fór að
kenna sér meins og síðan þá hefur
hann verið mikið til rúmliggjandi.
Hann fékk þó tækifæri til að búa
áfram heima allt þar til í ágúst
síðastliðnum og ber að þakka það
Böggu systur hans, sem annaðist
bróður sinn af miklum dugnaði.
Það hefur alltaf verið notalegt að
koma á heimili systkinanna. Það
er eins og stress og amstur dags-
ins vindist ofan af manni, því þar
hefur alltaf verið tími til að spjalla
og njóta þess að vera til. Áfram
munum við sækja þangað vitandi
það að okkur verður vel fagnað
með kaffiilmi, bakkelsi og upp-
byggilegu spjalli.
Lilja og Sigþrúður
Loftsdætur.
Steinsholt í Gnúpverjahreppi
skipar sérstakan sess í hjarta
allra sem þangað hafa komið og
dvalið um lengri eða skemmri
tíma. Bærinn stendur fallega efst
í brekkunni. Af hlaðinu er víðsýnt
og ef gengið er upp á Hringinn
blasir Hekla við í öllum sínum
glæsileika, Hestfjallahnjúkurinn,
Tindfjöll, Eyjafjallajökull og svo
mætti lengi telja.
En það er ekki þetta sem rekið
hefur borgarbörn austur fyrir
fjall á hverju vori eins örugglega
og eðlið rak Steinsholtsféð inn
undir Arnarfell forðum. Öllu held-
ur hefur það verið löngun til sam-
skipta við fólkið sem þar hefur bú-
ið.
Við bræðurnir nutum þeirra
forréttinda að eiga þess kost sem
börn og unglingar að dvelja um
sumur í Steinsholti, bæði hjá
Nonna, Svenna og Böggu og síðar
hjá Lofti og Björgu í Austurbæn-
um. Sigga, sú fimmta þeirra
systkina sem bjó í Steinsholti, lést
um það leyti sem þeir tveir eldri
okkar hófum þar störf sem kúa-
smalar undir styrkri handleiðslu
Nonna.
Í minningunni eru þessi sumur
sveipuð ævintýraljóma eins og
gjarnan verður þegar árin líða.
Þar yfirgnæfir blístrið hans
Svenna suðið í Farmalnum innan
af Flesjum og yfirveguð rósemi
Nonna í glímutökum við mann-
ýgar beljur setur punktinn yfir i-
ið.
En það er þó daglegt samneyti
við fólkið í Steinsholti sem er efst
í minningunni. Þar höfum við
bræðurnir alla tíð verið þiggjend-
ur. Viskubrunnurinn virtist ótæm-
andi. Þau systkin voru víðlesin og
á heimavelli hvar sem niður var
komið. Þeir bræðurnir voru miklir
barnakallar, við okkur strákana
töluðu þeir eins og fullorðið fólk,
málin voru rædd og spurningum
um heima og geima svarað af
natni og gaumgæfni. Öllu þessu
var svo skolað niður með mjólk úr
fjósinu og Böggukleinum.
Samskipti við slíkt fólk mótar
börn og unglinga fyrir lífstíð.
Þess höfum við bræðurnir notið í
ríkum mæli.
Blessuð sé minning Nonna og
Svenna í Steinsholti.
Jón Bragi, Óttar Már og
Gísli Björn Bergmann.
Mig langar í fáum orðum að
minnast Jóns í Steinsholti eða
Nonna eins og hann var kallaður.
Hann var foringi í eftirsafni á
Gnúpverjaafrétti í mörg ár. Var
ég svo lánsöm að komast í þó
nokkur eftirsöfn með honum.
Hann þekkti afréttinn manna
best og vissi öll örnefni og nöfn á
öllum fjöllum sem í nálægð voru.
Eitt haustið komumst við Nonni
upp á Rjúpnafell. Snjór var yfir
öllu, bjart og gott veður. Rákumst
við á för í snjónum eftir eina kind.
Upp á há Felli fundum við lamb-
hrút frá Steinari í Hlíð og kom
það í minn hlut að reiða hann alla
leið austur í Bjarnalækjabotna,
því ekkert gekk að reka hann í
snjónum. Tók þetta allan daginn
hjá okkur og vitnaði Nonni oft í
þetta ferðalag hjá okkur og hafði
gaman af.
Það var venja hjá Nonna þegar
hann var búin að skipa í leitir og
áður en við skildum að gefa koní-
ak úr pelanum sínum góða og allt-
af var kóngabrjóstsykurinn á sín-
um stað.
Mikið var sungið á kvöldin í
kofunum og lærði ég margan text-
ann af honum.
Sævar að sölum, Þú álfu vorrar,
Fanna skautar, að ógleymdri Sús-
önnu, og öllum viskí-sjússunum í
vísunni. Það var orðin hefð fyrir
því að fara niður í gamla kofann í
Gljúfurleit og syngja, því ekki
mátti vanvirða þann kofa þó kom-
ið væri nýtt hús. Hann settist á
miðjan bálkinn og fann tóninn,
eins og honum einum var lagið.
Í morgunmat fékk Nonni sér
alltaf skyr, þetta „gamla góða“,
innpakkaða, kekkjaða og stundum
súra skyr og fór stundum hrollur
um mann þegar hann var að
hræra það hálffrosið og þetta
borðaði hann með bestu lyst og
sagði svo, að hann þyrfti ekki
meira þann daginn.
Aðstandendum færi ég samúð-
arkveðjur. Hvíl í friði.
Í Bjarnalækjabotnum er
býsna gott að vera,
þó að rigni þá finnst mér
það svo lítið gera.
Upp hann styttir eitt er víst,
allt í geislum baðar.
Enginn fær með orðum lýst
yndi þessa staðar.
Hreppafjöllin fagurblá
fannir hvítar skreyta.
Viljirðu fegri veröld sjá
víða máttu leita.
Sigrún Bjarnadóttir, Fossnesi.
JÓN
EIRÍKSSON
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Hjartans þakkir færum við öllum þeim fjölmörgu,
er auðsýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GUÐRÚNAR G. GUÐNADÓTTUR
bókbindara,
Fífuhvammi 33,
Kópavogi,
áður til heimilis á Sogavegi 26.
Sigrún Gunnlaugsdóttir, Karl J. Herbertsson,
Jón H. Gunnlaugsson, Bryndís Gunnarsdóttir,
Óskar Gunnlaugsson, Anna Axelsdóttir,
Hjalti Gunnlaugsson, Kolbrún Ingimarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÞORLÁKUR RUNÓLFSSON,
Langagerði 50,
Reykjavík,
sem lést laugardaginn 29. nóvember sl., verður
jarðsunginn frá Bústaðakirkju mánudaginn
8. desember kl. 13.30.
Magnea Ólöf Finnbogadóttir,
Runólfur Þorláksson, Anna Grímsdóttir,
Sigríður Þorláksdóttir, Guðjón M. Jónsson,
Finnbogi Þorláksson, Ingibjörg Sigursteinsdóttir,
Agnar Þorláksson, Kristín Rut Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
REYNIS VILHELMSSONAR,
Skarðshlíð 11c,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heimahlynningar
og H deildar FSA.
Guð blessi ykkur öll.
Eysteinn Vilhelm Reynisson, Jórunn Marinósdóttir,
Páll Birkir Reynisson, Kristín Jóhannsdóttir,
barnabörn og fjölskyldur.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við and-
lát og útför elskulegs föður okkar og tengda-
föður,
HALLDÓRS KR. STEFÁNSSONAR,
Ystabæ 5,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæsludeildar
á Landspítalanum Hringbraut.
Elín Hulda Halldórsdóttir, Þorsteinn Pétur Guðjónsson,
Stefán Halldórsson, Farida Sif Obaid.
Elskulegur sonur minn, faðir, afi, bróðir og
mágur,
AUÐUN EYÞÓRSSON,
Þórólfsgötu 9,
Borgarnesi,
sem lést á Grensásdeild Landspítalans mánu-
daginn 1. desember, verður jarðsunginn frá
Borgarneskirkju þriðjudaginn 9. desember
kl. 14.00.
Vigdís Auðunsdóttir,
Eydís Auðunsdóttir,
Jonn M. Ontiveros,
Sigurður S. Gear,
Sigrún Björk, Ýris Irma, Auðun Ingi, Hjördís Rósa,
Kristján Eyþórsson,
María R. Eyþórsdóttir,
Guðmundur Eyþórsson, Ingibjörg Vigfúsdóttir,
Ingibjörg Eyþórsdóttir, Gísli S. Þórðarson,
Þorsteinn Eyþórsson, Anna Þórðardóttir.