Morgunblaðið - 23.12.2004, Blaðsíða 58

58 FIMMTUDAGUR 23. DESEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
*
EINI THX LÚXUSSALUR LANDSINSwww.borgarbio.is
Lokað í dag,
Þorláksmessu Miðasala opin í allan dag
frá 15.30 - 23.00
l ll
. - .
Forsala hafin!
Bíómiðar, gjafakort og Idol-miðarí i , j f t I l- i
Tryggið ykkur gjafakort í bíó, miða á
Stuðmannamyndina Í takt við tímann og
á úrslitin í Idol stjörnuleit í Smáralind!
i j í í , i
i i í
li i í l j l i í li















  
 

 

        

  
















        


!" ## # #$%&#' ()'* #+,-&#.# / #'#0 #1 . &# #2  (&
 #,!&# .3* &#-)#4#/ &#$#5/  4&#
#!"#4#56(
















        



;
$;
.!
$$4
DP 
@ 


,
5#7 ) "
83' #9*
8#, 4
:/ 
;#/"#1"
<# * /# * /
4
=  3
5
#03)/
:/ 
-  4
84>>#?/
#1  
$)#8"  @
A"3#-)
A"#1 ' 4
B
5*#$) "
AC
-D#5
:/ 
, >>
,/ "
:/ 
5//
C
2"/
!#! 
,#1(
$ 
1)/
0"'
0 # #'#34 
$4ED#
#.  #(4((*
-'#D# 

F#4
9 # G4
H#/#.
1"#  #4 
- //#+ #3 #-4 #- G
9 #2
A">4'
$)#8"  @
)#/. /#>I /# D'
J #K4
24L#!4# /#H#H4/G#,
5*
24#14/>4
<#I 3C/
<  #; "'
!.> 
1/) * 
,>#9
5G4
H#-.
2"/
H#!3#, 
9 #2























,
1 
1 
8#, 
$4ED
;-1
1 . 
1 . 

<  #!"
1 . 

#!"
5-+
1 . 
1 . 
1 . 
1 . 
B 

#!"
1/  

#
#M #M4
1 
1 . 
1 . 
B 
B 

#!"
N4
5-+
,-9




SAFNPLÖTURÖÐIN
Pottþétt hefur notið
gríðarlegra vinsælda
í árafjöld. Leiða má
líkur að því að gott
gengi slíkra safn-
plata hér á Fróni hafi
eitthvað að gera
með þá staðreynd
að hér hefur aldrei
þrifist smáskífu-
markaður, einfaldlega vegna smæðar sam-
félagsins.
Plata númer 36 er nýkomin út og að vanda er
að finna þar ógrynni smella og vinsælla slag-
ara sem kætt hafa útvarpshlustendur sem
aðra tónlistaráhugamenn undanfarna mánuði.
Bæði er hér að finna erlend lög og íslensk, alls
fjörutíu talsins, og er þeim dreift á tvo geisla-
diska.
Höggþétt!
HVAÐ sölu og vin-
sældir varðar
síðustu metrana
fram að jólum
verður Birgitta
Haukdal að telj-
ast óskoruð
drottning. Barna-
plata hennar,
Perlur, hefur
slegið í gegn og
hefur setið á
toppi Tónlistans megnið af desembermánuði.
Umslagshönnun disksins er í skemmtilegu
jafnvægi við innihaldið; falleg og ljúf barnalög,
en Birgitta er í líki engils framan á plötunni.
Perlur er fyrsta sólóplata Birgittu og líklegt að
þetta góða gengi gefi henni byr undir báða
englavængi og framhald verði því á þessari
starfsemi.
Birgittufár!
DIDDÚ eða Sigrún Hjálmtýsdóttir eins og hún
heitir réttu nafni
hefur um árabil
verið ein dáðasta
söngkona þjóð-
arinnar, jafnvíg á
popp og klassík og
býr yfir áreynslu-
lausum sjarma
sem hefur heillað
lærða sem leika á
farsælum ferli. Nú
er komin út ný
plata með Diddú, Ave María, sem hún vinnur
ásamt Blásarasextett Mosfellsdals en plötuna
prýða lofsöngvar um Maríu guðsmóður, alls
nítján talsins. Undanfarin ár hefur Diddú unnið
mikið með Blásarasextettinum en hann er
skipaður þeim Sigurði I. Snorrasyni, Kjartani
Óskarssyni, Emil Friðfinnssyni, Þorkeli Jóels-
syni, Brjáni Ingasyni og Birni Árnasyni.
Lofsamlegt!
JÓHANN Már Jó-
hannsson, bóndi í
Skagafirði, hefur
alla tíð verið söng-
elskur mjög en
hann og fjölskylda
hans hafa löngum
kveðið við raust og
á meðal bræðra
Jóhanns er sjálfur
stórtenórinn Krist-
ján Jóhannsson. Fyrir réttum tuttugu árum gaf
Jóhann út hljómplötuna Bóndinn og nú fylgir
hann henni loksins eftir með plötunni Frá mín-
um bæjardyrum séð. Það var Þórir Úlfarsson
sem stýrði upptökum plötunnar en platan
geymir bæði ný íslensk lög sem og önnur eldri
og sígildari en á meðal laga eru t.d. „Rósin“,
„Vetrarsól“, „Til eru fræ“, „Söknuður“ og „Þú
komst í hlaðið“.
Bústólpi!
VEGUR hljómsveitarinnar Jagúar hefur
vaxið jafnt og örugglega frá því hún var
stofnuð fyrir tæpum sjö árum síðan. Platan
Hello Somebody! er sú þriðja sem þeir fé-
lagar senda frá sér, en
1999 gaf hljómsveitin út
sína fyrstu plötu, Jagúar,
og 2001 kom út önnur
plata sveitarinnar, Get the
Funk Out. Á fyrstu tveim-
ur plötunum er að finna
ósungið sálarkennt gleðifönk af gamla skól-
anum. Á þessari plötu kveður hins vegar við
nýjan tón; Tónlistin hefur tekið stakka-
skiptum, hún er diskóskotnari en áður, ekki
er laust við að andi gömlu Shaft þáttanna
svífi stundum yfir vötnum. Jafnframt hefur
Samúel Jón Samúelsson, sem fram að þessu
hefur leikið á básúnu, hafið upp raust sína
og tekið til við að syngja samhliða básúnu-
leiknum. Hinn þekkti upptökustjóri Al
Stone, sem m.a. hefur unnið með Björk og
Jamiroquai, leggur Jagúar lið í tveimur lög-
um og ef grannt er hlustað má jafnvel
greina áhrif hans víðar. Þessi umbreyting
kattardýrsins er svo sannarlega af hinu
góða, en Jagúar hefur aldrei verið í betra
formi en hér, og er þá þó nokkuð sagt.
Ekki er hægt annað en dást að leikni
þeirra félaga þegar kemur að hljóðfæraleik,
en hann er með eindæmum góður. Þegar
tvinnast saman léttur, en taktfastur
trommuleikur hins eitursnjalla trymbils
Sigfúsar Óttarssonar og snilldarlegur
bassaleikur Inga S. Skúlasonar verður til
þéttur og einkar grúvandi grunnur sem
hljómborð, blásarar og gítar byggja svo of-
an á á einkar smekklega hátt. Punktinn set-
ur svo Samúel sjálfur með sínum flauels-
mjúka söng. Það má reyndar ótrúlegt
teljast að það skuli hafi tekið hljómsveitina
allan þennan tíma á uppgötva það að hann
væri brúklegur söngvari, en söngur hans
hæfir tónlist sveitarinnar ótrúlega vel.
Platan er einkar heildstæð, og eru lögin
nokkuð jöfn að gæðum. Ber þó hæst lögin
„Funky Junky“, hið margslungna „Free-
dom“ og upphafslagið „Bodyparty“. Það eru
tvö síðustu lög plötunnar, „Must be Good“
og „Funky Fried Chicken“, sem bera einna
mestan keim af fyrri plötum hljómsveit-
arinnar, ágætis lög en „Must be Good“
geldur þó fyrir fullmiklar teygjur og end-
urtekningar og kallar beinlínis á framhjá-
hlaup þegar komið er fram yfir miðbik þess.
Það leynir sér ekki að gleðin er ráðandi afl
á þessari plötu, spilagleði þeirra Jagúar-
manna nær svo sannarlega að skína hér í
gegn. Útilokað má telja að hægt sé að hlýða
á þessa plötu án þess í það minnsta að
kinka kolli í takt.
Tvímælalaust stuð- og dansvænasta plata
ársins, og sannarlega góð tilbreyting á tím-
um þar sem móðins er að söngla veikum
falsetturómi í lágstemmdum moll.
Snyrtimennskan í fyrirrúmi
TÓNLIST
Íslenskur geisladiskur
Hljómsveitina Jagúar skipa þeir Börkur Hrafn Birg-
isson (gítar), Daði Birgisson (hljómborð), Ingi S.
Skúlason (bassi), Kjartan Hákonarson (trompet),
Samúel Jón Samúelsson (söngur/básúna), Sigfús
Örn Óttarsson (trommur). Smekkleysa gefur út.
Jagúar – Hello somebody!

Grétar Mar Hreggviðsson
FÁIR tónlistarmenn íslenskir hafa fengið ann-
að eins lof erlendis fyrir plötur sína og Jóhann
Jóhannsson. Englabörn fengu að vonum lof-
samlega dóma þegar breska útgáfan Touch,
sem er ein sú virtasta á sínu
sviði, gaf þau út á disk og
undanfarið hafa erlendir
miðlar keppst við að lofa
Virðulega forseta, sem
Touch gaf út í haust.
Þetta tónverk Jóhanns
Jóhannssonar vakti mikla
athygli hér á landi þegar það var frumflutt
enda býsna nýstárlegt í einfaldleika sínum,
einfaldleika sem verður annað og meira eftir
því sem rýnt er í verkið því í því býr mikil
hugsun. Það var tekið upp í Hallgrímskirkju á
sínum tíma og rýmið í kirkjunni markvisst not-
að til að ná fram styrk án hávaða sem heyrist
einkar vel á DVD disknum sem fylgir en á hon-
um er sex rása svonefnd hringhljómblöndum –
24 bita 5.1 „surround“ eins og það kallast – frá-
bær flutningurinn hljómar ævintýralega vel.
Upphafsstef verksins, taktarnir tólf, er
einkar skemmtilega upphafið og hátíðlegt,
hljómurinn eins og standi hlustandinn í dóm-
kirkju og líti inn kirkjuskipið til himins –
geysifagurt stef og eftirminnilegt. Smám sam-
an lengist svo bilið milli taktanna, áheyrandi
kemst nánast í leiðslu, hugsunin hnitar hæg-
fara hringi en ólgan undir kemur í veg fyrir að
einbeitingin slakni. Þegar breytingarnar eru
svo hægfara verður hvert tilbrigði æv-
intýralegt og hlýtur miklu meira vægi og
þunga en ella. Um miðbikið dregur svo saman
með töktum aftur og smám saman komum við
að upphafspunkti, enda eða nýju upphafi.
Undir kraumar svo óreiðan, bordúntónninn
/ grunntónninn, sífelld og síbreytileg óreiðan
sem leiðir okkur frá röð og reglu yfir í óreiðu,
óreiðuna sem bíður okkar allra. Stefið svo há-
tíðlegt og upphafið, fyrirheit um fagra framtíð,
glæstar vonir sem leysast upp í óreiðu; „Ég er
Ozymandias, konungur konunganna,“ segja
styttubrotin í eyðimörkinni. Framvindan í
verkinu lofar okkur endurfæðingu, hringrás,
en sannleikurinn er aldrei langt undan: mis-
kunnarleysi grunntónsins þylur í sífellu eyð-
ing, eyðing – á endanum dreifist öll orka og
verður ónýtanleg. Lífsorka líka.
Það er býsna erfitt að lýsa tónlistinni á þess-
ari plötu Jóhanns, hún segir svo margt án þess
að segja það, sýnir útlínur og gefur í skyn. Þeir
sem sitja rígfastir í fræðunum eiga erfitt með
að meta annað eins og Viðurlega forseta, tón-
list sem er ris- og áhrifamikil án þess að lúta
Lögmálinu, skapar sín eigin lögmál. Við hin
sem ekkert vit höfum á tónlist en kunnum að
meta fegurð tökum henni fagnandi.
Óreiðan sigrar
Árni Matthíasson
TÓNLIST
Íslenskur geisladiskur
Virðulegu forsetar, verk fyrir ellefu málmblásara, slag-
verk, rafhljóð, tvö orgel, píanó og rafbassa. Jóhann
leikur sjálfur á píanó og framleiðir rafhljóð, Guð-
mundur Sigurðsson og Hörður Bragason leika á orgel,
Skúli Sverrisson á bassa, Matthías M.D. Hemstock á
slagverk, Eiríkur Örn Pálsson, Ásgeir Steingrímsson,
Einar St. Jónsson og Guðmundur Hafsteinsson leika á
trompeta, Emil Friðfinnsson, Anna Sigurbjörnsdóttir,
Stefán Jón Bernharðsson og Þorkell Jóelsson á horn
og Sigurður Már Valsson á túbu. Caput leikur undir
stjórn Guðna Franzsonar. Touch gefur út. DVD diskur
með mjög endurbættum hljómi fylgir.
Jóhann Jóhannsson – Virðulegu forsetar