Morgunblaðið - 09.01.2005, Qupperneq 24

24 SUNNUDAGUR 9. JANÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Á nýliðnu ári voru fjórir ára-tugir frá þeim merkisdegiað íslenskt knattspyrnuliðtók fyrst þátt í Evrópu-
keppni. Það voru KR-ingar sem riðu á
vaðið og mótherjarnir voru ekki af
verri endanum; sjálfir Englands-
meistararnir í Liverpool, sem síðan
hafa fjórum sinnum fagnað sigri í
Evrópukeppni meistaraliða (sem nú
kallast Meistaradeildin) en í ágúst
1964 voru þeir líka að stíga sín fyrstu
skref í Evrópukeppni.
Fyrri viðureign KR og Liverpool
fór fram á Laugardalsvelli 17. ágúst.
Gestirnir sigruðu þá 5:0 og í síðari
leiknum, sem var á Anfield 14. sept-
ember, vann enska liðið 6:1.
Sveinn Jónsson, einn leikmanna
KR á þessum tíma og síðar formaður
félagsins um árabil, segir að í fram-
haldi þess að KR-ingar urðu Íslands-
meistarar í knattspyrnu 1963 og fyrir
mikinn þrýsting leikmanna hafi
stjórn knattspyrnudeildar félagsins
ákveðið að tilkynna þátttöku í Evr-
ópukeppni meistaraliða, fyrst allra
knattspyrnufélaga á landinu.
„Það var mikill spenningur í her-
búðum KR-inga þegar dregið var um
hvaða lið skyldu mætast. Með sanni
má segja að félagið hafi þá unnið
stóra vinninginn í happdrættinu.
Sjálfir ensku meistararnir Liverpool
F.C. voru dregnir út sem andstæð-
ingar KR. Allir glöddust. Fjárhagsleg
afkoma var tryggð. Ferðalagið stutt
og þægilegt. Leikmenn og knatt-
spyrnuáhugamenn landsins glöddust
við tilhugsunina um að mæta og sjá
besta lið Englands og eitt af allra
bestu knattspyrnuliðum Evrópu.
Slíkt hafði aldrei gerst áður á Ís-
landi,“ segir Sveinn við Morgunblaðið
þegar hann hugsar til baka.
Ekki flóafriður …
Hann segir umfjöllun hafa verið
mikla í dagblöðum hér heima og m.a.
var sagt í Morgunblaðinu: „Enginn
leikur – engin íþróttakeppni – hér á
landi hefur vakið eins mikla athygli og
mikið umstang og leikur KR og Liv-
erpool í Evrópubikarkeppni á Laug-
ardalsvellinum …“ Þar segir einnig
að ensk blöð og fjölmiðlar sem aldrei
fyrr hafi skrifað um Ísland, íslenskar
íþróttir og íslenska knattspyrnu, hafi
skyndilega fyllst hinum mesta áhuga
og vilji fá allar upplýsingar um ein-
staka leikmenn KR og félagið. Síðan
er þess getið að á íþróttadeild Morg-
unblaðsins hafi ekki verið flóafriður
fyrir ágangi enskra blaða- og sjón-
varpsmanna; beðið var um margvís-
lega fyrirgreiðslu og upplýsingar,
fyrst og fremst um KR – ekkert nema
KR – og eitthvað líka um fiskinn, bara
svona til uppfyllingar!
Stóra stundin rann upp. Veðrið var
gott, logn og hlýtt og um 10.000 áhorf-
endur mættu á Laugardalsvöllinn.
Lið KR var þannig skipað: Gísli
Þorkelsson – Hreiðar Ársælsson
Bjarni Felixson – Þórður Jónsson,
Hörður Felixson, Þorgeir Guðmunds-
son – Gunnar Guðmannsson, Sveinn
Jónsson, Ellert B. Schram, Sigurþór
Jakobsson – Gunnar Felixson.
Eftirminnilegast að hlaupa
út á völlinn!
„Skemmst er frá því að segja að
okkur var algjörlega pakkað inn. Átt-
um aldrei nokkurn möguleika og
lokatölur urðu KR-Liverpool 0:5.
Liverpool-liðið á þessum tíma var
geysivel mannað. Í liðinu sem lék á
móti KR voru 6 enskir landsliðsmenn
og 4 skoskir. Einn leikmannanna,
Roger Hunt, varð síðan heimsmeist-
ari í knattspyrnu 1966 með Englandi
og tveir aðrir úr Liverpool-liðinu voru
þá varamenn. Við strákarnir vorum
auðvitað hundsvekktir yfir að hafa
ekki getað betur og glatt okkar áhorf-
endur eitthvað, en því miður var ekk-
ert við þessum ósköpum að gera. Geta
leikmanna Liverpool-liðsins og leik-
skipulag var einfaldlega mörgum
klössum ofar okkar,“ segir Sveinn.
Seinni leikurinn fór svo fram í Liv-
erpool tæpum mánuði síðar. „Leikur-
inn var um kvöld og í flóðljósum.
Þetta mun hafa verið í fyrsta sinn sem
íslenskt lið lék við slíkar aðstæður.
Liðsuppstilling KR var nánast sú
sama og í fyrri leiknum, nema hvað
Heimir Guðjónsson kom í markið í
stað Gísla og Ársæll Kjartansson í
stað Þorgeirs. Ef ég væri spurður um
hvað væri eftirminnilegast við þennan
leik þá myndi ég svara hreinskilnis-
lega og segja að það hafi verið að
hlaupa inn á leikvöllinn! Það voru 33
þúsund áhorfendur mættir á Anfield,
heimavöll Liverpool. Við sáum ekki
áhorfendurna í myrkrinu, en við
heyrðum í þeim; og hvílík stemmning
og stuð,“ segir Sveinn Jónsson. „Mað-
ur hafði aldrei upplifað annað eins og
leið eins og alvöru knattspyrnumanni
– það er að segja þar til leikurinn
byrjaði!
Það vakti mikla athygli, og mun
hvorki hafa gerst fyrr né síðar, að
gestaliði hafi verið fagnað jafn vel og
KR í þessum leik. Áhorfendur hróp-
uðu Reyk-ja-vik, Reyk-ja-vik og
klöppuðu svo í takt.
Þeir þurftu ekkert að óttast um
gengi síns liðs þetta kvöldið og gátu
því verið gestrisnir. Þrátt fyrir góðan
stuðning áhorfenda og eindreginn
vilja til að gera vel urðum við að sætta
okkur við stórtap 6:1. Þegar Gunnar
Felixson skoraði fyrir okkur og stað-
an var 2:1 var marki okkar fagnað
geysilega og þegar einn leikmanna
þeirra braut illa af sér rétt fyrir utan
eigin vítateig var baulað á hann og
hrópað; útaf með manninn! Off, off,
send him off!
Það sem eftir lifði leiksins og þegar
umræddur leikmaður fékk boltann
var hrópað; go home, go home. Í lok
leiksins gengum við síðan af velli und-
ir miklu klappi, hrópum og söng
áhorfenda og leikmenn Liverpool
mynduðu einskonar heiðursvarðstöðu
og klöppuðu. Móttökurnar voru sem
sagt ógleymanlegar, enda gátu áhorf-
endur og leikmenn Liverpool verið
handvissir um að framtíðarleikir
Ljósmyndasafn Reykjavíkur/Bjarnleifur Bjarnleifsson
Leikur KR og Liverpool frá Englandi á Laugardalsvelli 1964, en leikurinn var fyrsti leikur beggja liða í Evrópukeppni meistaraliða. Það er Roger Hunt (númer 9, fyrir miðri mynd) sem hér skorar fyrir Liver-
pool, en á myndinni eru einnig, frá vinstri, KR-leikmennirnir Ellert B. Schram, Hörður Felixson, Þorgeir Guðmundsson, Gísli Þorkelsson markmaður, Þórður Jónsson og Hreiðar Ársælsson.
Höfðum aldrei
upplifað slíka
stemmningu
KR var fyrst íslenskra knattspyrnufélaga til að taka þátt í Evrópukeppni meistaraliða. Sveinn Jónsson, fyrrverandi leikmaður KR og lengi formaður fé-
lagsins, rifjar í samtali við Skapta Hallgrímsson upp þá ævintýralegu leiki sem áttu sér stað fyrir rúmum 40 árum.
Fyrirliðarnir heilsast á Laugardalsvelli. Ron Yates til vinstri og Ellert B. Schram.
SKOSKI varnarjaxlinn Ron Yates var
fyrirliði Liverpool í Evrópuleikjunum
við KR og gegndi því embætti raun-
ar lungann úr sjöunda áratugnum.
Hann man vel (!) eftir leikjunum við
KR, enda um að ræða fyrstu Evr-
ópuleiki Liverpool líka.
„Við vissum náttúrlega ekkert um
íslensku leikmennina nema að þeir
væru áhugamenn; að þetta væru
strákar sem væru allir í annarri
vinnu eða í skóla en æfðu fótbolta á
kvöldin. Enda kom á daginn að leik-
irnir voru auðveldir fyrir okkur,“
sagði Yates í samtali við Morg-
unblaðið á dögunum. „Ég held ég
geti fullyrt að við reyndum að leika
ekki af fullum krafti, að minnsta kosti
ekki í seinni leiknum í Liverpool. Það
var óþarfi. En upplifunin hefur örugg-
lega verið mikil fyrir íslensku leik-
mennina, að leika þar fyrir framan miklu fleiri áhorfendur
en þeir voru vanir.“
Hann rámaði reyndar í að hafa skorað gegn KR, meira
að segja í báðum leikjunum, og sagði það afar óvenjulegt.
Yates gerði alls 15 mörk í 450 leikjum fyrir Liverpool á
árunum 1961 til 1971, þar af 2 í Evrópukeppninni, en það
skal upplýst hér að hvorugt var reyndar gegn KR. Fyrra
markið gerði hann gegn Anderlecht í næstu umferð þetta
sama haust og hið síðara gegn 1860 München nokkrum
árum seinna.
Bill Shankly keypti Yates frá Dundee United sumarið
1961 og gerði hann þegar í stað að fyrirliða. Margir eru á
því að hornsteinarnir í því stórveldi sem Shankly byggði
upp hafi verið Yates og landi hans, framherjinn Ian St.
John.
Liverpool var í næst efstu deild þegar
Yates kom en fór beint upp í efstu deild fyrsta
veturinn. Hann fór fyrir liðinu þegar það varð
enskur meistari 1964 og 1966 og hann var
fyrsti fyrirliði Liverpool sem tók á móti FA-
bikarnum, vorið 1965.
Yates kom svo aftur til starfa hjá Liverpool
1986, gerðist „yfirnjósnari“ og gegnir þeim
starfa enn. Stýrir sem sagt þeim hópi manna
hjá félaginu sem fylgist með mótherjum Liv-
erpool áður en liðin eigast við og leikmönnum
annarra liða sem Liverpool veltir fyrir sér að
kaupa.
„Ég verð að játa að ég ferðast ekki mikið
lengur til þess að horfa á leiki. Ég er orðinn 67
ára og meiri skrifstofukarl en hér áður fyrr. En
þó ég eyði miklum tíma við skrifborðið reyni
ég að halda mér í góðu líkamlegu ástandi –
þótt ég sé auðvitað orðinn allt of feitur!“
Yates er hávaxinn og var rúmlega 90 kíló
þegar hann lék með Liverpool. „Ætli ég sé
ekki 150 kíló núna!“ segir hann og hlær.
Vinnuaðstaða Yates er á Melwood, æfingasvæði Liver-
pool, fáeina kílómetra frá heimavelli félagsins, Anfield
Road. Þangað segist hann þó sjaldan koma lengur. „Það er
eftirminnilegt að þegar ég snaraðist þar inn úr dyrunum
fyrir nokkuð mörgum árum, var þar inni hópur manna sem
ég þekkti ekki í fyrstu en þeir virtust þekkja mig. Þar voru
þá komnir leikmenn íslenska liðsins sem við spiluðum við í
fyrstu Evrópuleikjunum. Þeir voru að halda upp á að 25 ár
voru liðin frá leiknum, minnir mig,“ segir Yates og skv. því
hefur þetta verið 1989. „Og þegar þeir gáfu sig á tal við
mig mundi ég eftir nokkrum þeirra. Þetta voru mjög vin-
gjarnlegir menn og ég bið kærlega að heilsa þeim öllum.
Það yrði gaman að sjá þá einhvern tíma aftur hér í Liver-
pool,“ sagði Ron Yates.
Vissum ekkert um íslensku leikmennina
Ron Yates er hér með Eng-
landsbikarinn sem Liverpool
hlaut árið 1964.