Morgunblaðið - 09.01.2005, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. JANÚAR 2005 39
MINNINGAR
✝ Júlíus Grétar Arn-órsson fæddist á
Akureyri 16. septem-
ber 1941. Hann lést
aðfaranótt 25. desem-
ber síðastliðins. For-
eldrar hans voru Arn-
ór Jón Einarsson, f. 7.
maí 1918, d. 7. febrúar
1962 og Sigríður Jón-
ína Júlíusdóttir, f. 2.
nóvember 1917, d. 27.
ágúst 1967. Systkini
Júlíusar eru Þorsteinn
Einar, f. 1947, Stein-
unn Margrét, f. 1951
og Arnór, f. 1954.
Júlíus kvæntist 5. júní 1965 Æs-
gerði Elísabetu Garðarsdóttur, f.
28. júlí 1937. Foreldrar hennar
voru Garðar Stefánsson, f. 17. sept-
ember 1912, d. 14. mars 1999 og
Árný Guðlaug Sigurðardóttir, f.
15. október 1907, d. 17. janúar
2002. Dóttir Júlíusar
og Æsgerðar er Sig-
ríður Árný, f. 1971,
maki Jón Bergur
Hilmisson og eiga
þau eina dóttur Æs-
gerði Elínu, f. 1995.
Júlíus lauk námi í
byggingatæknifræði
frá Ingeniörskolen í
Horsens í Danmörku
1969 og starfaði að
námi loknu við hönn-
un og eftirlit í Dan-
mörk í 2 ár. Hann
var verksmiðjustjóri
einingamerksmiðj-
unnar Verks hf. 1971–1972 Hann
var meðeigandi í Almennu verk-
fræðistofunni og starfaði þar frá
1972 og allt þar til hann lést.
Júlíus var jarðsunginn frá Bú-
staðakirkju 3. janúar, í kyrrþey að
hans eigin ósk.
Elsku bróðir, þú varst kallaður
burt svo fyrirvaralaust á sjálfa jóla-
nótt, þegar allt á að vera svo friðsælt
og fallegt og þess vegna vil ég trúa
því sem sagt er, að þeim sem deyja á
jólunum sé ætlað sérstakt hlutverk í
Paradís.
Sem krakkar áttum við ekki mikla
samleið, þar sem þú varst tíu árum
eldri en ég, en eftir að við urðum full-
orðin og eignuðumst okkar fjölskyld-
ur urðum við nánari.
Drengirnir mínir litu alltaf upp til
Júlla frænda og höfðu mikið gaman
af að fá að kíkja í kistilinn og skoða
alla skrítnu hlutina sem þú safnaðir.
Einhvertíma þegar þeir voru litlir
gafst þú þeim útlenda peningaseðla
sem þeim þótti mikið um og hafa
varðveitt þá alla tíð síðan. Þótt þú
væri dulur og hæglátur var stutt í
húmorinn og þú hafðir gaman af að
segja skondnar sögur.
Þið Gerða höfðuð yndi af að ferðast
erlendis, keyra um, skoða og fræðast,
og nú í haust fóruð þið í frábæra ferð
til Þýskalands og svo stuttu síðar til
Danmerkur, en því miður varð ekk-
ert úr ferðinni til London sem við Óli
ætluðum að fara með ykkur, en þar
ætlaðir þú að sýna okkur svo margt
því þú þekktir borgina mjög vel. En
ég er viss um að þegar við Óli förum
loksins til London þá fylgist þú með
okkur að ofan.
Það er sárt fyrir Gerðu að sjá á eft-
ir þér svona fljótt, það voru svo marg-
ir fastir punktar í ykkar sambúð sem
hún á eftir að sakna.
Ég veit líka að litla afastelpan þín á
erfitt með að skilja af hverju þú ert
ekki heima þegar hún kemur í Ás-
garðinn.
Elsku Gerða, Sigga, Nonni og Elín,
megi góður Guð vera með ykkur og
styrkja á þessum erfiðu tímum.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Við Óli kveðjum þig, elsku Júlli,
með þessum litla sálmi og hafðu þökk
fyrir allt og allt.
Þín systir
Margrét.
Það voru sorgarfréttir sem bárust
okkur á jóladag. Daginn áður en
heimsbyggðin missti svo marga í
hörmungunum í Asíu misstum við
bræðurnir góðan vin og mentor, hann
Júlla frænda.
Júlli frændi var í miklu dálæti hjá
okkur bræðrunum. Hann kunni flest
og vissi mest þegar leita þurfti ráða,
hvort sem var við lærdóm eða ferða-
lög um heimsins höf, þá var Júlli
frændi sú alfræðibók sem við leituð-
um gjarnan í. Við bárum ætíð mikla
virðingu fyrir honum Júlla frænda.
Það bjó alltaf svolítil dulúð og heil-
mikil speki í svipnum á honum enda
var hann ótrúlega virðulegur með
pípuna sína góðu sem við getum ein-
faldlega ekki skilið við hann í minn-
ingunni.
Við eigum margt að þakka Júlla
frænda, hann var okkur ósjaldan inn-
an handar við lærdómin og þá sér-
staklega þegar kom að stærðfæðinni.
Hann var gjarnan okkar kompás á
ferðalögum erlendis og Júlla frænda
eigum við dálæti okkar á kínverskum
mat að miklu leyti að þakka. Það var
jú alltaf ljúft að koma á heimili þeirra
hjóna, Júlla og Gerðu, og ekki spillti
nú fyrir þegar boðið var upp lostæti
að kínverskum sið og prjónarnir
mundaðir sem aldrei fyrr.
Elsku Gerða, Sigríður og fjöl-
skylda, megi guð styrkja ykkur á
þessum erfiðu tímum. Við höfum öll
misst svo mikið og þið mest nú þegar
við kveðjum Júlla frænda í hinsta
sinn.
Elsku Júlli, takk fyrir allar góðu
stundirnar, vináttuna og viskuna.
Okkur langar að kveðja þig með
þessum ljóðlínum:
Stundin líður, tíminn tekur,
toll af öllu hér,
sviplegt brotthvarf söknuð vekur
sorg í hjarta mér.
Þó veitir yl í veröld kaldri,
vermir ætíð mig,
að hafa þó á unga aldri
eignast vin sem þig.
(Hákon Aðalsteinsson.)
Þínir frændur
Guðmundur, Baldur
og Arnór.
Samstarfsfélagi minn til margra
ára Júlíus G. Arnórsson tæknifræð-
ingur lést á heimili sínu í Reykjavík
síðastliðna jólanótt langt um aldur
fram, aðeins 63 ára að aldri.
Júlíus lauk námi í byggingatækni-
fræði frá Tækniskólanum í Horsens í
Danmörku 1969, en hann hafði lokið
prófi í múriðn áður en hann fór til
náms í tæknifræðinni.
Hann starfaði sem tæknifræðingur
í Danmörku frá 1969 til 1971 og hafði
þar m.a. umsjón með byggingu mikils
fjölda íbúða fyrir þau fyrirtæki sem
hann vann hjá.
Júlíus réðist svo til starfa hjá okk-
ur á Almennu verkfræðistofunni í
Reykjavík árið 1971 og starfaði þar
til dauðadags að undanskildum stutt-
um tíma á árunum 1972 til 1973 er
hann var verksmiðjustjóri húsein-
ingaverksmiðju Verks h.f.
Til Almennu verkfræðistofunnar
kom Júlíus aftur til starfa 1973 og
vann þar bæði að hönnun og fram-
kvæmdaeftirliti margskonar verka
smárra og stórra, einkum á sviði
hafnargerðar og gatnagerðar.
Síðustu tíu árin annaðist Júlíus
framkvæmdaeftirlit með endurnýjun
veitukerfa í Reykjavík fyrir Orku-
veitu Reykjavíkur, en áður hafði
hann haft eftirlit með byggingu stór-
bygginga fyrir ýmsa aðila, gatnagerð
fyrir Reykjavíkurborg og hafnargerð
í Reykjavík, Þorlákshöfn, Helguvík
og víðar.
Júlíus var með afbrigðum sam-
viskusamur og nákvæmur í störfum
sínum. Skipulagning og skýrslugerð
varðandi verkeftirlit framkvæmdi
hann með slíkum ágætum að aldrei
kom upp neinn efi eftir á um rétt-
mæti ákvarðana eða úrskurða hans.
Allt stóð þar sem stafur á bók og
ávann hann sér óskorað traust bæði
verktaka og verkkaupa. Hann var
jafnframt mikill og laginn sáttasemj-
ari í þeim verkum sem hann hafði
umsjón með og náði einstöku sam-
bandi við þá sem hann var að vinna
með, bæði verktaka og ekki síst hina
fjölmörgu húseigendur sem verk-
framkvæmdirnar snertu hverju
sinni.
Júlíus var fremur dulur maður, en
með afbrigðum traustur og þægileg-
ur í samstarfi. Hann varð hluthafi í
Almennu verkfræðistofunni árið 1983
og var í stjórn stofunnar síðustu þrjú
árin og sýnir það hvert traust með-
eigendur og samstarfsmenn báru til
hans.
Mér er það sérstök ánægja að hafa
staðið að ráðningu Júlíusar til Al-
mennu verkfræðistofunnar á sínum
tíma og tel ég að það hafi verið heilla-
spor því Júlíus var mjög farsæll í
starfi og lagði sig fram um að vinna
fyrirtækinu vel og hefur þannig átt
sinn þátt í velgengni verkfræðistof-
unnar.
Ég þakka Júlíusi samstarfið í
meira en þrjá áratugi sem aldrei bar
skugga á og við Marta sendum eft-
irlifandi konu hans Gerðu og dóttur
þeirra innilegustu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Júlíusar. Megi
hann hvíla í guðs friði.
Svavar Jónatansson,
fyrrverandi framkvæmdastjóri
Almennu verkfræðistofunnar.
Andlát félaga okkar Júlíusar Grét-
ars Arnórssonar var okkur starfs-
mönnum Almennu verkfræðistofunn-
ar mikil sorg og áfall. Fréttin kom
sem reiðarslag og gerði ekki boð á
undan sér. Júlíus hafði unnið af krafti
eins og hans var siður allt fram að
Þorláksmessu. Það er skarð fyrir
skildi hjá okkur samstarfsfélögum.
Júlíus var allra manna hugljúfi og
hafði einstakt lag á að láta öðrum líða
vel í návist sinni. Hann gekk til verka
af öruggi og æðruleysi. Hann starfaði
að eftirliti með flóknum framkvæmd-
um síðastliðin ár sem voru samvinnu-
verkefni Orkuveitu Reykjavíkur,
Símans og Gatnamálastofu. Verkefn-
in fólust í endurnýjun á stoðkerfum
fyrir íbúa Reykjavíkur og snertu þar
af leiðandi marga. Margt þurfti að at-
huga og margt að varast enda stóð
ekki á viðbrögðum viðkomandi ef
eitthvað fór á annan veg en best var.
Var þá oft hringt beint til Júlíusar.
Júlíus hlustaði rólegur á allar athuga-
semdir og kvartanir með stóískri ró
og leysti síðan úr hverju málinu af
öðru þannig að flestir gátu vel við un-
að. Eiginleikar Júlíusar, staðfestan,
mildin, róin, þrautseigjan og sann-
girnin nutu sín vel í þessum verkum
enda var hann eftirsóttur eftirlits-
maður. Við samstarfsmennirnir mun-
um eftir mörgum spaugilegum atið-
um og fjölmörgum símtölum sem
Júlíus afgreiddi á ótrúlegustu tímum.
Kosturinn var að hann lét fátt hagga
sér og gat gjarnan séð hlutina í
spaugilegu ljósi enda stutt í grínið.
Við kveðjum góðan dreng og minning
hans lifir. Gerðu, Árnýju og fjöl-
skyldu Júlíusar semdum við samúð-
arkveðju. Megi alvaldur styrkja ykk-
ur og vernda á komandi tímum.
Magnús Magnússon.
JÚLÍUS GRÉTAR
ARNÓRSSON Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
EIRÍKUR BJARNASON,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
mánudaginn 3. janúar.
Jarðsett verður frá Kópavogskirkju miðviku-
daginn 12. janúar kl. 13.00.
Sveinþór Eiríksson,
Jóhann Ásberg Eiríksson, Hrönn Pétursdóttir,
Snorri Eiríksson, Kristín Ólafsdóttir,
Jón Eiríkur Eiríksson, Anna Lísa Geirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
PÉTUR V. SIGURÐSSON,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju þriðju-
daginn 11. janúar kl. 13.00.
Arnheiður Hjartardóttir,
Sigrún Hjördís Pétursdóttir, Kristinn Kristjánsson,
Sigurður J. Pétursson,
Sverrir Pétur Pétursson, Ólöf Birna Garðarsdóttir,
Kristín Pétursdóttir, Brynjólfur Smárason
og barnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
MARÍUS SIGURJÓNSSON,
Háteigi 2B,
Keflavík,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju þriðju-
daginn 11. janúar kl. 14.00.
Ragnhildur Steinunn Jónsdóttir,
Sigtryggur Maríusson,
Drífa Maríusdóttir, Erlingur Jónsson,
Sigurjón Maríusson, Alba Lucia Aluarez,
Jóhann Maríusson, Þyrí Magnúsdóttir,
Jón Þór Maríusson, Alda Hafsteinsdóttir,
Jón Þór Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, mamma okkar, tengda-
mamma og amma,
VALGERÐUR FRÍMANN,
Suðurbyggð 13,
Akureyri,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
sunnudaginn 2. janúar, verður jarðsungin frá
Akureyrarkirkju þriðjudaginn 11. janúar kl. 13.30.
Karl Jörundsson,
Ragna Frímann Karlsdóttir, Helgi Friðjónsson,
Aldís María Karlsdóttir, Vignir Traustason,
Jórunn Karlsdóttir, Jónas Sigurþór Sigfússon,
Valgerður Karlsdóttir, Kári Magnússon
og barnabörn.
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLI JÓHANNES RAGNARSSON
frá Skálum Langanesi,
Gyðufelli 12,
Reykjavík,
andaðist á gjörgæsludeild Landspítalans í
Fossvogi fimmtudaginn 6. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Reynir Ö. Ólason, Jóhanna Stígsdóttir,
Þórunn R. Óladóttir, Ernst Berndsen,
Anna G. Óladóttir, Gústaf A. Ólafsson,
Hörður H. Ólason, Hafdís Y. Ólason,
Laufey M. Óladóttir, Sigurjón Gunnarsson,
Hólmfríður Óladóttir, Randver Elísson,
Helgi S. Ólason, Guðrún R. Valgeirsdóttir,
Sölvi S. Ólason, Margrét Pálsdóttir,
Linda B. Óladóttir, Bryan Baker
og fjölskyldur þeirra.